Statines verhogen het risico op het krijgen van diabetes met maar liefst 38 procent. Dat blijkt uit recent Duits onderzoek. Het NDR-programma Visite wijdde er onlangs een uitzending aan.

Daarin zei cardioloog Stephan Brune dat je altijd een afweging moet maken tussen risico en noodzaak. “Bij iedereen die een hartinfarct heeft gehad of een stent kreeg, is het nut groter dan het risico”, lichtte de cardioloog toe. Hij bevestigde dat statines het gevaar van een hartinfarct weliswaar laten dalen, maar het risico op diabetes fors doen toenemen: met 38 procent, blijkt volgens hem uit onderzoek.

Endocrinoloog prof. Jens Aberle van de Universiteitskliniek in Hamburg zei tijdens de uitzending van Visite dat statines de insulineresistentie bevorderen. Tijdens de uitzending bleek dat spiercellen daardoor te weinig suiker opnemen. Die suiker komt in het bloed terecht, waardoor de bloedsuikerspiegel stijgt. De energie wordt dan niet in de spieren opgeslagen, maar komt met name in het buikvet terecht.

Niet iedereen die statines neemt, krijgt overigens diabetes. Aberle waarschuwde wel voor het lukraak voorschrijven van statines. “Bij patiënten met een gering risico op een hartinfarct kunnen we beter wachten met het voorschrijven van statines”, zei hij. “Deze mensen moeten wel regelmatig gecontroleerd worden.”

Aberle beantwoordde kijkersvragen over de invloed van gezonde voeding op het verlagen van het slechte cholesterol (LDL) in het bloed. “Een gezond voedingspatroon doet het LDL-gehalte in het bloed maximaal 10 tot 15 procent dalen”, zei hij. “Wij streven een daling van minstens 50 procent na. Gezonde voeding is dus niet zo effectief als statines.”

Op 6 december jongstleden werd in Den Haag een feestje gevierd, vanwege het behalen van een mijlpaal op reanimatiegebied. Koning Willem-Alexander was er zelfs bij, want het blijkt dat overal in Nederland een reanimatie binnen zes minuten wordt uitgevoerd. Dat komt door een landelijk netwerk van mensen die kunnen reanimeren. Dat zijn mensen zoals u en ik.

Ik neem u even mee in de geschiedenis. Beginjaren 70 spande Hartpatiënten Nederland zich tot het uiterste in om mensen te leren reanimeren. Dit tegen de overtuiging van vele medici en onze Haagse collega’s in. Wij kregen ontzettend veel tegenwerking, want in diens ogen was reanimeren uitsluitend voorbehouden aan medici. Vaak werd vanuit deze hoek geroepen “Het is een schande dat de Nederlandse Hartpatiënten Vereniging leken medische handelingen leert. Dat kan en mag niet.”

Alle tegenwerking ten spijt, ging Hartpatiënten Nederland door met het streven om te komen tot een door ons genoemd ‘Hartbewaakt Nederland’. Kosten noch moeite werden gespaard om dit doel na te streven. Er werden landelijk reanimatie-avonden georganiseerd. Artiesten als Ramses Shaffy en Liesbeth List waren regelmatig van de partij om deze evenementen een boost te geven. Maar ook lokale bekendheden werden ingeschakeld. Op alle mogelijke manieren probeerden wij zoveel mogelijk mensen aan te spreken om reanimatie onder de aandacht te brengen.

Zo kan ik mij nog goed herinneren dat ik regelmatig samen met mijn vader ’s ochtends vroeg in de auto stapte en op pad ging. We reden dan naar de steden waar ’s avonds de reanimatie-avond gehouden werd. Met open ramen reden wij door het centrum, terwijl mijn vader aandacht vroeg voor het leren reanimeren. Dit deed hij via een voor mij indrukwekkende megafoon, waarmee hij dit luid en duidelijk onder de aandacht bracht bij het publiek. Bij gewone mensen dus. Mensen zoals u en ik!

Ook hadden wij de beschikking over een tot de verbeelding sprekende 16MM Amerikaanse reanimatiefilm. Ik studeerde destijds en had een bijbaantje in het in Roermond gelegen Royal theater. Door mijn werk in deze prachtige bioscoop was ik bekend met de techniek van ‘films draaien’. Ik huurde voor de reanimatie-avonden een mobiele filmprojector en vertoonde de indrukwekkende film tijdens de voorlichtingsavond. Na afloop waren vele van de bezoekers dusdanig onder de indruk dat ze ook wilden leren reanimeren. En dat was juist onze bedoeling.

Op die manier werden reanimatiecursussen uitgerold in het hele land en was er veel belangstelling voor onze cursussen. Hierdoor werden dan ook mensenlevens gered. Nogmaals, door mensen zoals u en ik. Door leken.

Maar deze leken bleken in staat om echte levensredders te zijn. Reanimaties kregen, zeker in de begintijd, veel publiciteit. Mede hierdoor stelden vele medici en onze Haagse collega stichting hun zienswijze noodgedwongen bij. En zo ontstonden meerdere organisaties die reanimatie onder de aandacht brachten en landelijk cursussen gingen aanbieden. Ondanks dat er bij hen vaak commerciële belangen speelden, werden steeds meer mensen opgeleid tot reanimator. En dat was ons doel.

In de loop van de jaren werd de AED (automatische externe defibrillator) geïntroduceerd. Het bleek dat de inzet van dit apparaat tijdens een reanimatie de kans op succes enorm vergrootte. In de loop der jaren werd dit levensreddende apparaat dan ook geïntroduceerd tijdens de reanimatielessen. De laatste jaren zijn op steeds meer voor iedereen toegankelijke locaties AED’s beschikbaar om in te zetten bij reanimaties.

Nu pas, na 50 jaar, realiseer ik mij hoe trots ik op mijn vader mag zijn! Dat hij, ondanks alle tegenwerking en de daarmee gepaard gaande negatieve publiciteit, vastberaden doorging met zijn streven om tot een Hartbewaakt Nederland te komen. En ik ben er stiekem ook een beetje trots op dat ik daar getuige van mocht zijn en er zelfs destijds een steentje aan heb kunnen bijdragen.

Maar het meest dankbaar en trots ben ik op u. Want zonder u zou het Nederlands reanimatielandschap er nu heel anders uitzien. U mag ook trots op uzelf zijn, uiteindelijk droeg u bij aan Hartbewaakt Nederland.

Ondanks dat Hartpatiënten Nederland zich met trots de grondlegger van Hartbewaakt Nederland mag noemen, zijn wij niet uitgenodigd voor het Haags reanimatiefeestje. Was u er wel bij of was u ooit bij één van onze reanimatie infoavonden? Graag komen wij met u in contact. Mail, bel of schrijf ons.

Hartelijke groeten,

Jan van Overveld

Dit artikel verscheen in het HPNL magazine. Interesse? Vraag hier het HPNLmagazine aan.

Nu 2G van de baan is en 3G blijft, komt ook de in november aangekondigde vrijstelling van het coronatoegangsbewijs voor mensen die zich om medische redenen niet kunnen laten vaccineren tegen COVID-19 er niet. Die mensen moeten zich daarom blijven testen, blijkt uit navraag van NU.nl.

De groep die in aanmerking zou komen voor een QR-code bestaat onder meer uit hart- en kankerpatiënten en mensen met een zeldzame prikallergie. Op basis van schattingen van artsen en medewerkers van de GGD gaat het om maximaal enkele duizenden mensen, aldus het ministerie van Volksgezondheid.

De voormalige minister van dat ministerie, Hugo de Jonge, maakte in november bekend dat deze mensen een tijdelijk verstrekte QR-code konden krijgen. Deze medische vrijstelling zou er dan binnen “enkele weken” komen.

Kort na deze aankondiging gingen de plannen voor 2G echter voor onbepaalde tijd de ijskast in, en daarmee ook de aangekondigde ontheffing op de coronapas. Donderdag stemde de Tweede Kamer tegen 2G, waarbij alleen gevaccineerden of mensen die zijn genezen van COVID-19 een geldige QR-code voor cultuur, evenementen, georganiseerde jeugdactiviteiten, horeca en sport krijgen.

‘Ook naar de testlocatie gaan is een belasting’

Bij het nog altijd geldende 3G komt de vrijstelling er niet. Dat is volgens het ministerie ook niet nodig, omdat mensen die zich om medische redenen niet kunnen laten vaccineren ook toegang kunnen krijgen op basis van een negatieve test, aldus een woordvoerder.

Maar daar maakt het kabinet zich er veel te makkelijk mee vanaf, vindt Stichting Hartpatiënten Nederland. “Deze mensen zijn vaak minder mobiel dan anderen, waardoor naar de testlocatie gaan voor hen óók een belasting is. Vaak willen ze alleen maar ergens een kopje koffie drinken of naar zwemles van hun kleinkinderen en niet naar bijvoorbeeld een concert waar twintigduizend mensen aanwezig zijn.”

Volgens het ministerie kan een kleine groep mensen die zich om medische redenen niet kan laten testen, binnenkort een ontheffing krijgen. Mensen die in aanmerking willen komen voor deze uitzondering, moeten dan via een arts aantonen dat zij hiervoor een medische reden hebben. De Rijksoverheid komt in het voorjaar met een website waarop mensen de aanvraag kunnen indienen.

Door: Lennart ’t Hart
Bron: Nu.nl

We schudden u graag wakker in lockdowntijd door te stoppen met farma-gesponsorde reclames voor geneesmiddelen en nascholingen. Onze discussie hierover begon meer dan een eeuw geleden, toen het NTvG reclames had geplaatst voor het ‘versterkende’ stout-bier (D6444). Deze discussie werd snel beslist, maar die over geneesmiddelenreclame duurde veel langer. Het NTvG en farma waren voor hun voortbestaan aanvankelijk ook veel afhankelijker van elkaar dan nu.

Inmiddels gebruikt farma echter vooral andere marketingkanalen, en maken de advertentie-inkomsten nog slechts een kleine 10% van de NTvG-omzet uit. Daar komt bij dat betrouwbare en onafhankelijke informatievoorziening onder druk staat, en de houdbaarheid van de zorg op het spel staat. Daarmee is voor ons het moment voor belangenscheiding gekomen. We danken de farmaceutische bedrijven niettemin welgemeend van harte voor hun steun al die jaren.

‘Dit jaar gaan we de dialoog aan over de relatie tussen farma en arts’

We streven nu naar meer objectieve geneesmiddelinformatie. En dat kan. De succesvolle coronavaccins hebben hun weg heel snel gevonden. Zonder reclame, maar gewoon door de grote maatschappelijke vraag, onafhankelijke toetsing van het door farma geleverde effectiviteitsbewijs en onafhankelijke weging van de klinische relevantie daarvan. Zonder de reclame.

Dit jaar zullen we daarom vanuit ons Gezonde Zorg-initiatief onder meer de dialoog aangaan over een gezondere relatie tussen farma, arts en onderzoeker (B1883). Menno van Woerkom van het Instituut voor Verantwoord Medicijngebruik start ermee door uit te leggen langs welke wegen reclame ons (on)bewust beïnvloedt (D6557). De reactie van de brancheorganisatie voor farmaceutische bedrijven VIG geeft aan dat dialoog hoogstnodig is. We betwisten immers niet de rol van farma bij medicijnontwikkeling, maar wel die bij objectieve informatievoorziening.

Wilt u meer te weten komen over de verwevenheid van geneesmiddelreclame, wetenschap en zorg, dan raad ik u Het pijnstillerimperium aan, een boek over de van opiaten steenrijk geworden familie Sackler. Het is zowel een verslavende pageturner als een voorbeeld van pijnlijk onthullende onderzoeksjournalistiek. Maar we kunnen ervan leren. Zoals Frans de Waal toonde in zijn klassieke apenexperiment, zitten eerlijkheid en moraliteit immers in ons instinct. Zo kan transparantie over de effectiviteit van (nieuwe) behandelingen instinctief tot eerlijke zorgkeuzen leiden, ook bij geneesmiddelen. Ruim baan daarvoor dus. Onafhankelijke, betrouwbare informatie is het startpunt. Vanaf Nieuwjaar hoopt het NTvG daaraan met deze stap nog beter bij te dragen.

Bron: Ned Tijdschr Geneeskd. 2022;166:B1956

Zo’n 95 procent van de mensen met Covid-19 die in het ziekenhuis belanden, heeft al langer een chronische ziekte. Deze ziekten hadden bijna altijd te maken met een slecht voedingspatroon. Denk daarbij onder meer aan obesitas, diabetes en lipide-gerelateerde aandoeningen. Dat blijkt uit een recente, helaas onderbelichte publicatie van de US-CDC na onderzoek van 540.000 coronapatiënten die in het ziekenhuis belandden. Onderzoeker Ir. Ben van Ommen van TNO in Zeist vraagt zich daarom hardop af: “Is ons voedingspatroon niet de belangrijkste onderliggende oorzaak bij deze ziekenhuisopnames en sterfte, en zo ja, waarom is het bestrijden van deze leefstijlziekten door gezonde voeding geen topprioriteit?”

Van Ommen (63, systeembioloog) is al sinds 1988 verbonden aan TNO. Hij is samen met prof. Hanno Pijl oprichter van het nationaal innovatiecentrum voor leefstijlgeneeskunde “Lifestyle4Health” waaraan nu zo’n 20 academische instellingen en bedrijven meedoen.

----

Hartpatiënten Nederland is blij dat mensen die om medische redenen niet gevaccineerd kunnen worden, een vrijstellingsbewijs kunnen krijgen voor de coronapas. Deze groep gedupeerden bestaat volgens Jan van Overveld, voorzitter van Hartpatiënten Nederland, uit duizenden mensen. Al deze mensen werden tot voor kort ten onrechte buitengesloten van een groot gedeelte van onze sociale samenleving.

Hartpatiënten Nederland trok bij demissionair minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid aan de bel. In een brief aan de minister en aan de Tweede Kamer noemde Hartpatiënten Nederland deze buitensluiting een godgeklaagd schandaal. Hartpatiënten Nederland eiste dat er op hele korte termijn een vrijstellingsbewijs voor de coronapas komt voor de groep mensen die op medisch advies niet gevaccineerd mogen worden. Met succes! Want de minister liet op dinsdag 16 november aan de Kamer weten dat de vrijstelling er komt! En daar zijn we natuurlijk heel erg blij mee! We houden wel de vinger aan de spreekwoordelijke pols bij het nakomen van deze belofte.

Lunchroom is taboe

“Het gaat hier niet om mensen die naar massaal bezochte concerten gaan”, legt Jan van Overveld uit. “Bij deze mensen gaat het vaak om alleenstaanden van een jaar of 70 – 80, die het leuk vinden om met vrienden of kennissen een kopje koffie te drinken in een lunchroom. Iets wat ze nu niet kunnen. Ze komen er niet in, hebben geen coronapas. Je kunt wel zeggen: laat je dan testen. Maar je gaat niet testen als je zomaar eventjes een kopje koffie wilt gaan drinken met vrienden. Dat soort afspraken worden spontaan gemaakt. Dan ga je niet eerst een reis ondernemen om je in een verafgelegen testlocatie op corona te laten controleren en dan ook nog eens op de uitslag te moeten wachten. Testen is voor deze mensen geen oplossing. Je wilt gewoon even met vrienden gezellig bij elkaar zitten, eventjes een middagje. Maar dat gaat dus niet. Om die reden willen we dat deze mensen een vrijstelling krijgen voor de coronapas.”

----