Het reisseizoen van Hartbrug-Reizen is inmiddels begonnen. De eerste reis van het jaar, 10 dagen Costa Brava, was een groot succes! We hebben enorm genoten van de mooie omgeving en stadsbezoeken (met uitgebreid aandacht voor Barcelona!) en werden de gehele week getrakteerd op fantastisch weer.

Het was de eerste reis van het jaar, maar ook de eerste reis in samenwerking met OAD. Dit is uiterst goed bevallen! Natuurlijk waren er reizigers die het in bet begin enigszins spannend vonden, maar dat was al snel over. Pieter was de chauffeur van deze reis en hij is erg bekend met de regio. Een groot voordeel waarvan we profiteren door de nieuwe samenwerking!

Ook in deze uitgave staan er diverse nieuwe reizen uitgebreid beschreven. Voor de reis naar Passau zijn nog enkele kamers beschikbaar, neem snel contact met ons op als u nog wilt boeken! Of gaat u in mei mee naar het mooie Cesenatico, naar ons vertrouwde en supergastvrije en gezellige familiehotel Laura? Italië is een veelzijdig land dat erg in trek is, eind juni bezoeken we ook nog de mooie Italiaanse Meren.

Natuurlijk is er voor ieder wat wils. Daarom reizen we in juli naar Schotland, maar ook naar Noorwegen. Weer eens heel iets anders! In augustus staat er ook nog een reis naar Bretagne en Normandië gepland.

Blader maar gauw verder om er meer over te lezen, en schroom vooral niet om contact met ons op te nemen! Ik hoop u te ontmoeten tijdens een van de Hartbrugreizen.

Column door: Marly van Overveld

Dat de tijd aan ons voorbij raast, is niets nieuws. Voordat je het weet is de dag om, de week en de maand én een jaar. Voor mij lijkt de kerstperiode pas net geweest, maar inmiddels is een kwart van dit jaar omgevlogen en staat Pasen alweer voor de deur.

Voor mij en mijn kinderen was 22 februari jl. ook weer een dag om stil te staan bij de werkelijkheid van het leven. Het is voor ons nog steeds niet te bevatten dat wij op die dag de zwartste dag uit ons leven delen: de sterfdag van onze lieve Crisje. Inmiddels alweer vier jaar geleden. Ons resten uitsluitend nog de ontelbare en (vele) fantastische herinneringen aan haar. Wij zullen haar nooit vergeten, altijd bij ons dragen en al die mooie herinneringen blijven koesteren.

Ondanks dat tegenwoordig niemand meer tijd heeft (althans, zo ervaar ik het), moet ik constateren dat ik op een dag als deze veel meer hartverwarmende reacties ontvang dankzij moderne technieken. Daarmee doel ik met name op Facebook. Uit onderzoek binnen onze achterban blijkt dat velen zich afvragen wat zij met de zogenaamde “Social Media” aan moeten. En waarom ze er tijd in zouden steken. Ook ik heb mij dat enkele jaren geleden afgevraagd. Maar inmiddels weet ik dat het actief zijn op bijvoorbeeld Facebook af en toe een prettige bezigheid is waaruit veel steun en kracht kan worden verkregen. En dat je er veel kan leren.

Zo worden steeds vaker op de Facebookpagina van Hartpatiënten Nederland (https://www.facebook.com/HARTvrienden ) geplaatste berichten, gedeeld. Ook spraakmakende actualiteiten die voor velen belangrijk kunnen zijn. Hierdoor is het lotgenotencontact op ons veel bezochte forum (www.hartpatienten.nl/forum ), uitgebreid naar Social Media. Kijk maar eens op onze Facebookpagina naar alle reacties op het nieuws rondom de oplosbare stent. Onlangs bleek dat er een grotere kans is op het ontstaan van een bloedstolsel na implantatie van de zogeheten biologisch oplosbare stent.

Ondanks dat velen tegen Social Media zijn, heeft het klaarblijkelijk veel voordelen. En de hoeveelheid tijd die u erin steekt, bepaalt uzelf. Ik beveel het u van harte aan en kijk er naar uit om ons te volgen op Facebook.

Column door: Jan van Overveld

Met een terugkerende klacht – verkrampte nek en schouders – meld ik me bij mijn nieuwe fysiotherapeut. Na een korte kennismaking zegt ze: ‘Ik hoor het al, jij moet veel te veel van jezelf. Zien we vaker bij vrouwen van rond de 30, die denderen maar door.’

Betrapt. Ik ben inderdaad niet erg goed in ontspannen. Ik kan me daarin verschuilen achter mijn drukke baan, maar zelfs in een vrij weekend maak ik nog lijstjes. Daarop staan dan dingen als: ‘nieuwe wasdroger zoeken op internet’, ‘koffiezetapparaat ontkalken’ of ‘vriendin X bellen’.

----

De vorige keer heb ik u beloofd dat ik in deze column zou bespreken welke gedachten kunnen bijdragen aan het bereiken van ons doel, namelijk (meer) leven vanuit het Hart.

Ik heb al uitgelegd dat we daar in eerste instantie het hoofd bij nodig hebben. Het doel is dat die gedachten niet alleen ‘hoofdwerk’ blijven, maar uiteindelijk deel gaan uitmaken van wie we daadwerkelijk zijn.

Hierna volgen enkele gedachten die ons helpen om op ons pad te blijven. Zoals gezegd, kan ik hierin niet volledig zijn. Weet u nog, al die wegen die naar Rome leiden? Hier zijn er enkele:

----

Welkom in de eerste uitgave van HartbrugReizen van 2017! Een nieuw reisjaar, waarin we veel gevarieerde en mooie reizen voor u in petto hebben. Nog meer dan voorheen zelfs, doordat we gaan samenwerken met reisorganisatie Oad. In deze uitgave leest u hier meer over. De samenwerking biedt veel voordelen, zowel voor bestaande als nieuwe reizigers. Ik kan u verzekeren dat de reizen even persoonlijk, gezellig en ontspannen blijven als u van ons gewend bent. Samen met Oad gaan wij ervoor zorgen dat we de komende jaren nog veel reizen voor u kunnen blijven organiseren!

In deze uitgave staan vier nieuwe reizen beschreven. Zo gaan we begin mei naar ons vaste hotel Weisser Hase in Passau. Dat wordt weer genieten! Ook hebben we drie nieuwe reizen op het programma staan: een korte reis naar de Belgische kust en twee langere (rond)reizen naar Polen en de Italiaanse Meren. Daarnaast zijn er nog enkele kamers beschikbaar voor de reizen naar het Sauerland en de Côte d’Azur. Wacht dus vooral niet te lang als u hier interesse in heeft!

Behalve dat het reisaanbod gevarieerder wordt, groeit het reisaanbod ook. In de volgende uitgaven van HartbrugReizen staan dus weer diverse nieuwe reizen voor u beschreven, waardoor er zeker voor elk wat wils is. Van korte en langere reizen tot rondreizen, van Noord-Nederland en Italië tot Noorwegen en Oostenrijk; het kan allemaal!

Ik hoop dat u net zo enthousiast bent over het reisprogramma als ik, zodat we elkaar snel ontmoeten tijdens een van de HartbrugReizen.

Column door: Marly van Overveld

Welkom in de eerste uitgave van Hartbrug-Magazine! Hopelijk bent u het jaar goed gestart. Als u door het tijdschrift bladert, zal het u wellicht opvallen dat het een en ander veranderd is. Geen rigoureuze wijzigingen hoor, het magazine is er alleen maar beter en gevarieerder door geworden.

We hebben verschillende nieuwe schrijvers, en er zijn nieuwe rubrieken bij gekomen. Hiermee biedt het tijdschrift nog meer afwisseling dan voorheen. Sommige mensen vinden het interessant om te lezen over nieuwe (medische) ontwikkelingen, anderen lezen graag interviews met lotgenoten of houden van verdiepingsverhalen waarin bijvoorbeeld medici hun meningen en ervaringen delen. Met deze samenstelling denk ik dat we prima aan de wensen van de lezers voldoen. Mocht u echter andere of aanvullende suggesties hebben, dan hoor ik het graag van u!

Afgezien van de (eind)redactie, is ook de grafische vormgeving van Hartbrug-Magazine volledig in eigen handen. En ik vind dat we daar best trots op mogen zijn! Iedereen is nauw betrokken bij het proces en met z’n allen proberen we er telkens weer een mooi en informatief tijdschrift van te maken.

Ook op het gebied van de HartbrugReizen die we organiseren is er een nieuwe positieve verandering. Vanaf nu gaan we samenwerken met de reisorganisatie Oad. Hierdoor wordt het reisaanbod groter en gevarieerder, en wordt er nog meer comfort geboden. Ook bij de reizen bieden we daardoor voor elk wat wils! Bestemmingen zoals Noorwegen en Normandië bijvoorbeeld, zullen dit jaar niet aan het programma ontbreken. Daarnaast staan ook vertrouwde bestemmingen en locaties op het programma, zoals Hotel Weisser Hase in Passau (Duitsland) en Hotel Laura in Cesenatico (Italië). Meer over deze samenwerking leest u op pagina 14.

Ik ben benieuwd wat u vindt van de veranderingen, maar ook of u nog andere wensen hebt waar we rekening mee kunnen houden. Uiteraard is het voor ons heel belangrijk dat u zich herkent in ons tijdschrift en in wat wij doen, dus schroom vooral niet om contact op te nemen. Ook willen we graag dat u zich gehoord voelt door ons, dus uw mening is altijd welkom.

Column door: Marly van Overveld

Dat vrouwen en mannen verschillen als dag en nacht, is een verhaal zo oud als de weg naar Rome. Niet voor niets zijn er van John Gray’s boek ‘Mannen komen van Mars, vrouwen komen van Venus’ wereldwijd miljoenen exemplaren verkocht. Hoe stellig sommige dames ook beweren dat ze een ster zijn in kaartlezen of moeiteloos de decoupeerzaag hanteren: ze blijven helaas uitzonderingen op de regel. Net als mannen die beige en taupe van elkaar weten te onderscheiden of zes taken tegelijkertijd kunnen uitvoeren.

Met het hart is dat al niet anders. Is het gebroken, dan grijpt een vrouw doorgaans naar chocola en tissues, ontleedt de relatie van A tot Z met vriendinnen en luistert het complete oeuvre van Adele. De man gaat ondertussen op zoek naar afleiding en stort zich op zijn werk. Of op een andere vrouw.

Dit is natuurlijk generaliserend, dat het vrouwelijk brein anders in elkaar steekt dan dat van een man is wel een feit. Maar als we mentaal zo verschillen, hoe hebben we dan zo lang kunnen geloven dat we fysiek wél precies overeenkomen?

De laatste jaren wordt er steeds meer wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de verschillen tussen het mannen- en het vrouwenhart. Zo weten we nu bijvoorbeeld dat vrouwen bij een infarct eerder last krijgen van pijn tussen de schouderbladen dan op de borst, en dat een opvlieger ook een teken van te hoge bloeddruk kan zijn. Goed nieuws, want zo kunnen hart- en vaatziekten bij vrouwen in de toekomst sneller ontdekt en behandeld worden. Maar er ligt ook een verantwoordelijkheid bij de vrouwen zelf, en dat brengt me weer op Mars en Venus.

Kent u de mannengriep? Die term wordt door veel vrouwen spottend gebruikt voor de echtgenoot die bij een verkoudheidje kermend in bed gaat liggen en wacht tot hem kippensoep en verse jus worden gebracht. Terwijl veel vrouwen bij vergelijkbare klachten een extra paracetamol nemen en doorgaan met hun to do lijst. Veel vrouwen zien dat als een verdienste, maar dat is het dus niet! Want wie ieder pijntje wegmoffelt onder het mom ‘zal wel weer overgaan’ of ‘vast een hormonending’, trekt wellicht ook niet op tijd aan de bel als zo’n vage klacht niet overgaat. Dus dames: misschien iets vaker kermen. Het is lang niet altijd aanstelleritus.

Column door: Marion van Es

Het is donderdagochtend, 09.15 uur. De telefoon gaat. Vriend belt. Ik hoor niet zijn stem, maar die van een collega. Dat is raar. ‘Niet schrikken, maar hij voelt zich niet lekker en is door een ambulance opgehaald.’ Ik kwam net aan bij een opdrachtgever. ‘Er is iets mis’, zeg ik tegen een collega zodra ik heb opgehangen. ‘Vast stress.’

Ik sluit mijn computer af en spring in de auto. Ik rij van Apeldoorn naar Nijmegen, terwijl ik mezelf niet gek probeer te maken. Bij het ziekenhuis blijkt mijn vriend op de operatietafel te liggen. Het was geen stress, maar een hartaanval. Een hele zware. Hè?! Een hartinfarct? Dotteren? Stents?

Die dag, inmiddels twee jaar geleden, was het begin van mijn leven als partner van een hartpatiënt. Mijn vriend was toen 35, ik een jaartje jonger. We hadden nooit kunnen bedenken dat een hartinfarct ons leven op zijn kop zou zetten. Daar sta je toch ook helemaal niet bij stil als je in de dertig bent?

Mijn naam is Cilla. In 2011 leerden we elkaar kennen tijdens een rondreis door Kenia en Tanzania. Na een jaar verruilden mijn katten en ik mijn Haagse appartement voor het huis van mijn vriend in een Gelderse plaats vlakbij Arnhem. En begon ik met mijn tekstbureau. We waren hopeloos verliefd en zaten vol met toekomstplannen.

Verliefd zijn we nog steeds, inmiddels zelfs getrouwd maar die toekomst is wel wat veranderd. Het hartinfarct van mijn man kwam namelijk niet in de vorm van een waarschuwing, maar richtte direct forse schade aan: zijn hart is voor de helft afgestorven. Hij hield er hartfalen en een S-ICD aan over. Door de verminderde pompkracht heeft hij dus minder energie, maar het leven houdt niet op na een hartaanval. Het vergt alleen wat aanpassingen hier en daar.

En daar schrijf ik graag over. Op Hartstukjes.nl vertel ik hoe wij omgaan met een hart dat stuk is en wat je als hartpatiënt nog wel allemaal kan. En voortaan dus ook in Hartbrug. Hoewel er echt een ‘before and after’ is, houdt zijn kapotte hart ons niet tegen. Dat komt vooral door de instelling van mijn man. Hij is ervan overtuigd dat zijn hart niet weer zoiets geks uithaalt. Gelukkig. En ik? Ik doe stoer mee.

Column door: Cilla Schot

Ben ik de enige bij wie somtijds de moed in de schoenen zakt bij het openslaan van de krant of het aanschouwen van het nieuws op de televisie? Ben ik de enige die met toenemende verbazing moet toezien hoe de waarheid overal ter wereld, ook in mijn omgeving, geweld wordt aangedaan, en wordt ‘overruled’ door wat de meeste mensen voor waar aannemen? Want wat de meeste mensen voor waar aannemen, dat ‘is’ waar. Een Russische stalinist zei het ooit kort en bondig: wat de mensen geloven is waar.

Je hebt waarheden in alle soorten, maten, naties en rassen. De waarheid van de een sluit de waarheid van de ander uit. Per definitie. Zie Turkije. Zie Rusland. Zie de Verenigde Staten. Zie Hongarije. Zie Polen. En ga zo maar door. Democratie is iets dat op de vuilnisbelt van de geschiedenis terecht lijkt te komen, zo hunkeren veel mensen naar de sterke man, de nieuwe dictator die orde op zaken zou stellen.

Helaas sluit die nieuwe sterke man, bejubeld door een fanatieke achterban, alle anderen uit, al die mensen namelijk die het niet met hem eens zijn, of die tot een andere bevolkingsgroep, of een andere religie behoren.

Mijn waarheid is een andere. De waarheid is de waarheid van het hart. Ik heb geleerd de stem van mijn hart te volgen. In de liefde, bij de opvoeding van mijn kinderen, bij het doen van mijn werk. De stem van je hart volgen leid je altijd de goede kant op. Dat betekent echter niet dat je alles maar voor zoete koek slikt. De stem van je hart volgen kan betekenen in aanvaring komen met bobo’s en machthebbers, met autoriteiten en deskundigen.

Mijn waarheid geldt alleen voor mij, ik kan die niet dwingend opleggen aan anderen. Dat is een van de wijze lessen die mijn kinderen mij hebben geleerd. Dat is ook het mooie van kinderen: als ouder trek je met hen op, je leert hen van alles, maar zij leren jou ook heel veel. Je moet er wél open voor staan.

Het is niet zomaar dat in ons taalgebruik wrede machthebbers ‘harteloos’ genoemd worden. Als tegenpool voor de ‘hartverwarmende’ en ‘hartelijke’ aanwezigheid van iemand die wel vanuit zijn hart om mensen en om zichzelf geeft

Column door: Henri Haenen