Doen! Die autorit uit uw dromen

Geschreven door

Bent u gek van auto’s, maar ligt de auto uit uw dromen niet binnen bereik? Geen nood! Een rit met zo’n prachtkar kan meestal wél. Voeg daarbij een bezoek aan een passend automuseum, in Nederland of over de grens, en voilà, een topdagje uit.

Beetje James Bond

Sinds James Bond in een Aston Martin reed, watertanden vele autoliefhebbers bij dit merk. Zelf eens besturen? Dat is opmerkelijk eenvoudig te regelen, via meerdere bedrijven. Omdat zo’n rit doorgaans wel kort duurt, is een gang naar het Louwman Museum in Den Haag een goed vervolg. Daar staat een échte James Bond-auto, naast de Humber Pullman van Winston Churchill en de Cadillac van Elvis Presley. En dit is maar een fractie van het fraais in de collectie van de autoimporteursfamilie Louwman. Wilt u uiteindelijk toch eens kijken wat een Austin Martin zoal kost? Simpelweg eens koekeloeren bij een autodealer? Dat kan heel informeel bij Gallery Aaldering in Brummen. Het bedrijf heeft zelfs een Grand Café met zicht op de collectie én de uiterwaarden van de IJssel. Genieten met koffie, lunch of borrel. Informatie: www.louwmanmuseum.nl; www.gallery-aaldering.com/nl; voor autohuur bijv. www.buenavidaautoverhuur.nl.

Scheuren met een Ferrari

Liever scheuren op een autocircuit? Ook dat kan! In Zandvoort bijvoorbeeld, met een Ferrari of Lamborghini. De adrenaline blijft zeker nog lang nagieren. Op adem komen is goed mogelijk in het Carel Wüst Museum in Dordrecht. De privécollectie van de autodealersfamilie Wüst omvat onder meer ‘rustige’ klassieke auto’s als de Benz Patent Motorwagen en de Dion-Bouton, bekend van Kuifje in Afrika. Informatie: www.surprisefactory.nl/cadeau/ultieme-racedag-op-het-circuit/; www.autowust.nl.

Helemaal vintage

DAF, Kever en Eend. Auto’s waarmee ook het gewone volk vroeger reed, maar die inmiddels bijna een cultstatus hebben. Rijden met zo’n wagentje is ultrahip en op veel plekken doenbaar, al dan niet in combinatie met een tour- en luncharrangement. Een leuke introductie of afsluiter is het DAF Museum in Eindhoven, met de eerste werkplaats en ook bijzondere modellen zoals de koninklijke strandauto en de ‘rijdende regenjas’, die nooit in productie zijn genomen. Of neem De Wolfsburcht in Wijk en Waalburg, een modern kasteel vol luchtgekoelde Volkswagens. Het topstuk daar is een originele bril-Kever. Informatie: www.dafjerijden.nl; www.vintageroadtrips.nl; www.dafmuseum.nl; www.wolfsburcht.com (onder Museum).

Amerikaanse bakken

Bent u meer van de Amerikaanse oldtimers? Ook dan heeft u voldoende keuze. U kunt zelfs een Ford Mustang Cabrio voor meerdere dagen huren. Rijdt u liever niet zelf en heeft u geduld tot het voorjaar dan is een verzorgde tocht in een Studebaker of Packard langs de bloeiende bollenvelden een puik plan. Terwijl u gezellig rondtuft, vermengt de ouderwetse motorlucht zich met bloemengeur.

Een museum met verschillende automerken uit Amerika is het Automuseum Schagen. Ook héle ouwetjes, zoals de eerste in massa productie gemaakte auto, de T-Ford. Informatie: www.vintageroadtrips.nl; www.josietours.com; www.automuseumschagen.nl.

Posh in een limousine

Eigenlijk is de limousine tegenwoordig niet posh meer, maar ‘gewoon’. Nou ja, niet voor dagelijks gebruik, maar toch zeker voor feestelijke gelegenheden. Als u met meerdere personen op stap gaat, valt de prijs eigenlijk reuze mee. Natuurlijk is een chauffeur daarbij inbegrepen. Een arrangement, met champagne of ander lekkers aan boord, is ook mogelijk.

Informatie: www.dusalimo.nl.

Uitrukken met de brandweer

Als kind altijd al willen meerijden in een brandweerauto? Dat gaat niet zomaar, althans, onder normale omstandigheden, maar onmogelijk is het niet. Tegenwoordig is het vooral een kwestie van de open dagen van de brandweer in de gaten houden. Wilt u niet zo lang wachten? Via Brandweerauto Nu is een rit sneller te regelen. Vooral bedoeld voor feestjes van (klein)kinderen, maar net zo leuk voor u. Voortreffelijk is de combi met het Veiligheidsmuseum PIT in Almere, vol voertuigen die gebruikt werden door politie, brandweer, ambulance en andere veiligheidsdiensten. De betrokken overheidsinstanties maar ook vele particulieren deden ze cadeau. Informatie: www.brandweerauto.nu/meerijden-met-de-brandweer/; www.pitveiligheid.nl.

Liever elektrisch of OV

Misschien houdt u wel van auto’s, maar bent u zich toch ook bewust van de impact die hun CO2-uitstoot op het milieu heeft. Als u al eens aan een elektrische auto heeft gedacht dan kunt u de wagens van car2go in Amsterdam uitproberen. Door de hele stad staan ze ingeplugd en bezoekers die zich via de car2go-app hebben geregistreerd kunnen ze overal makkelijk reserveren, openen en gebruiken. Bovendien is het gratis (!) parkeren op de openbare parkeerplaatsen binnen het werkgebied van car2go.

Oók helemaal van het deelvervoer is het Nationaal Bus Museum (NBM) in Hoogezand. U komt er alles te weten over het stads-, streek- en toervervoer door de jaren heen. Informatie: www.car2go.com; www.nationaalbusmuseum.nl.

Over de grens

Nog niet uitgekeken op auto’s? Dan hebben de buren ook nog genoeg op voorraad. Niet verbazingwekkend doen de Duitsers het heel goed met het Mercedes Benz Museum in Stuttgart (www.mercedes-benz.com/en/mercedes-benz/classic/museum/), de nabijgelegen Mercedes Benz-fabriek in Sindelfingen en het Toyota Museum (www.toyota-collection.de/de/das-museum.php) in Keulen. De Belgen kennen Autoworld (www.autoworld.be) in Brussel. De echte diehards pakken het Schlumpf Museum (www.citedelautomobile.com/en) in Mulhouse (Elzas) er ook nog bij.

voor meer artikelen klik hier

De charme van het winterkamperen

Geschreven door

Kamperen in de winter? Misschien krijgt u het al koud bij het idee alleen al. Toch kan het buitenleven juist in de donkere en koude maanden extra knus en romantisch zijn. En gelukkig zijn er steeds meer campings in Nederland het hele jaar door open.

Toegegeven: voor echte koukleumen is winter kamperen misschien niet geschikt. Als u de donkere maanden liever zo veel mogelijk doorbrengt onder een dekentje op de bank bij de kachel, klinkt een vakantie naar een tropisch eiland waarschijnlijk aanlokkelijker dan een tentje in de sneeuw. Maar voor echte natuurliefhebbers die intens kunnen genieten van bevroren dauwdruppels op het gras, ijsbloemen op de ramen en pikdonkere avonden, is het een niet te missen belevenis.

Steeds meer campings in Nederland bieden deze mogelijkheid aan, waaronder ook veel natuurcampings. Wie daar in de winter zijn tent of caravan opzet, waant zich bijna midden in de wildernis van Canada of Noorwegen. Van gewone kampeerplekken tot tipi’s, safaritenten of een charmante blokhut: er zijn genoeg mogelijkheden voor een sprookjesachtige ervaring in winterwonderland.

Voordelen

Er zitten flink veel voordelen aan kamperen in de wintermaanden. Sowieso al de prijs: omdat u niet afhankelijk bent van zomertarieven en hoogseizoenstoeslagen, is het stukken goedkoper dan in andere seizoenen. Daarbij is de kans op lawaaiige buren en overvolle campings een stuk kleiner, met een beetje geluk heeft u zelfs een heel veld ter beschikking. De één vindt dat misschien saai, de ander ziet het juist als heerlijk rustgevend. Als het zo stil is dat je een speld kunt horen vallen en je uren buiten kunt zijn zonder een mens tegen te komen, voel je je immers pas echt één met de natuur en kun je optimaal ontspannen. Bovendien heeft u een grotere kans op het spotten van wild als konijnen en herten, die zich op een verlaten camping sneller onbespied wanen. En het ‘wild’ dat u in de zomermaanden juist liever kwijt dan rijk bent, zoals muggen en wespen, is juist in geen velden of wegen te bekennen!

Natuurlijk vergt kamperen in de winter wel wat aanpassingsvermogen. De afgelopen jaren zakte het kwik zelfs in december soms niet onder de 15 graden, maar bij temperaturen onder nul is lekker buiten zitten lezen er waarschijnlijk niet bij. Winterkamperen vraagt om een actievere vakantieplanning: maak overdag een mooie lange wandeling, bezoek een stad of museum en kijk welke activiteiten er allemaal worden georganiseerd in de omgeving, zoals kerstmarkten of schaatsbanen. Sommige wintercampings hebben ook verwarmde gemeenschappelijke ruimtes, waar u overdag een boek kunt lezen of een spelletje doen. Ook de sanitaire voorzieningen zijn op wintercampings meestal verwarmd, waardoor u ook niet bibberend onder de douche hoeft te staan.

Kampvuur

In de winter zijn de nachten langer, waardoor u waarschijnlijk vanzelf het ritme van de natuur gaat aanhouden: opstaan wanneer de zon opkomt en in de warme slaapzak kruipen als het donker wordt. Al kan het juist ook heel romantisch zijn om ’s avonds samen in het pikkedonker van de stilte te genieten. Kijk van tevoren of het op de camping is toegestaan om een kampvuur te stoken of een vuurschaal te laten branden, dan kunt u het buiten vrij lang uithouden. Kijkend naar een kraakheldere sterrenhemel met een mok glühwein of warme chocolademelk erbij, is er waarschijnlijk geen vezel in uw lijf die liever thuis op de bank voor de televisie zou zitten!

Praktische tips

  • Zoek een plek in de zon en zorg dat de opening van uw tent of caravan uit de wind staat.
  • Bereid uw kampeeruitrusting tot in de puntjes voor. Laat bijvoorbeeld door de garage checken of uw caravan winterproof is en denk na over wat u allemaal meeneemt. Gasbranders kunnen het bij lage temperaturen bijvoorbeeld begeven, dus benzinebranders zijn praktischer.
  • Haringen in de grond slaan kan een hels karwei zijn als het vriest, maar met een boormachine is het zo gepiept. Sla ze niet helemaal in de grond, want dan krijgt u ze er later makkelijker weer uit.
  • Hoe verleidelijk het ook is om alles potdicht te houden: ventileer goed, anders wordt binnen alles nat van het condensvocht en dat kan ook weer aanvriezen. Zet de boel dus minstens twee keer per dag een kwartiertje open.
  • Zorg bij een tent voor goede isolatie op de grond, bijvoorbeeld door een aluminium matje over het grondzeil met eventueel een fleecedeken eronder. Fleece neemt namelijk geen vocht op. Isolatiematjes voor de ramen van de caravan houden de kou ook buiten.
  • U blijft ’s nachts het beste warm in een thermo-slaapzak met eventueel een fleecedeken eroverheen. Een warme kruik helpt om uw lichaam op temperatuur te krijgen. Draag thermo-ondergoed en slaap eventueel met een muts op, aangezien er veel warmte verloren gaat via het hoofd.
  • Overdag blijft u warm door zo veel mogelijk in beweging te blijven, veel calorierijk voedsel te eten (het lichaam warm houden vreet energie) en warme dranken te drinken.

voor meer artikelen klik hier

Axels verrassende wending

Geschreven door

De 31-jarige Axel is werkzaam als elektricien wanneer hij besluit om zich om te scholen. Hij wilt zich ontwikkelen en mensen helpen. Zijn eerste gedachte: ‘Ik word ambulancechauffeur!’ Een idee dat hij heeft moeten laten varen, want hij belandde al lessend zelf als hartpatiënt in de ambulance. Nu omarmt hij langzaamaan zijn nieuwe leven als lerarenondersteuner. Zijn verhaal…

Het einde van het jaar is in zicht wanneer Axel tijdens een van zijn rijlessen buiten bewustzijn raakt. De twee lesinstructeurs gaan direct tot actie over en terwijl de een zijn ademhaling controleert, belt de ander het alarmnummer. Wanneer de toegesnelde ambulancebroeders Axel onderzoeken, constateren zij een vermoedelijke afwijking op zijn ECG. Het ECG wordt naar het ziekenhuis doorgestuurd. Een geluk bij een ongeluk, is dat de diagnose snel wordt gesteld: ‘De cardioloog vertelde dat ik aan het zogeheten Brugada-syndroom lijdt en dat in het nieuwe jaar een ICD wordt geplaatst.’

Kwetsbaarheid

Voor Axel volgt een ander begin van het jaar dan dat hij voor ogen had. Maar in plaats van bij de pakken neer te zitten, begint Axel na een re-integratietraject alsnog met zijn nieuwe baan in het voorjaar. Naast aan de slag te gaan als ambulancechauffeur, zou Axel in het nieuwe jaar gaan werken als lerarenondersteuner: ‘Ik sprak een collega bij het Rode Kruis waar ik vrijwilliger ben en zij zei: “Ik heb wat voor je!” Zij was helemaal enthousiast. Ik heb een dag meegelopen en eenmaal thuis dacht ik: “Dit wil ik!” Het is voor mij de ideale combinatie, omdat ik met techniek bezig ben en jongeren help.’

Inmiddels werkt Axel weer volledig en is hij weer aardig zichzelf, maar hij is zich des te meer bewust van de kwetsbaarheid van het leven: ‘Volgens de cardioloog is het bijzonder dat ik überhaupt ben bijgekomen en dat de ambulancebroeders de afwijking hebben gezien. Op het moment zelf had ik geen idee wat er gebeurde, dus liet ik het over mij heenkomen. Maar na een goed gesprek met de avondverpleegkundige die tevens een goede kennis van mij bleek te zijn, besefte ik ineens dat het anders had kunnen aflopen en het mijn toekomst, maar ook die van mijn gezin flink had kunnen beïnvloeden. Het moeilijkste vind ik het idee dat ik er niet meer had kunnen zijn en ik mijn gezin had moeten achterlaten.’

Hij vervolgt: ‘Ik vond het moeilijk om weg te gaan van huis. Steeds had ik het idee van: “Wat als het weer eens gebeurt?” Hierdoor ging ik hyperventileren waar ik ‘het gevoel van het wegraken’ in herkende. Ik werd angstig en bleef in een vicieuze cirkel hangen. Wanneer het leven plotseling anders loopt dan gepland, staat alles ineens stil. Je hoort andermans verhalen, maar als jijzelf de hoofdrol vertolkt, is dat erg spannend. Het angstige gevoel vond ik moeilijk en ik ervaar dit nog weleens, al gaat het steeds beter. Gelukkig heb ik hulp en steun van familie, vrienden en professionals. Dat maakt alles dragelijker.’

Bewustwording

En dat het beter gaat met de liefhebbende echtgenoot en zorgzame vader van twee, is merkbaar in het dagelijks leven: ’Het gaat de laatste tijd goed en ik heb geen klachten meer. Daarnaast hoef ik geen medicijnen te slikken en staan er geen behandelingen gepland. Hierdoor voel ik mij geen patiënt, maar iemand met het Brugada-syndroom.’

Axels ziekte is niet alleen van invloed op hemzelf, daar is hij zich maar al te goed van bewust: ‘Ik merk dat de gebeurtenis nu bij mijn vrouw wat losmaakt. Zij heeft de laatste maanden alleen voor het gezin gezorgd. Ik was er wel, maar ik was veel met mijzelf bezig, met het beter worden en met mijn nieuwe werk. Maar over een paar weken gaan wij op vakantie en ik kijk er naar uit om samen weer een gezin te zijn en hopelijk even alles te vergeten.’

Maar helemaal vergeten, doet Axel het niet: ‘De kans dat ik weer een hartritmestoornis krijg, schat de cardioloog op 5% per jaar, dus als het een beetje meezit heb ik daar voorlopig geen last van. Maar aangezien het Brugada-syndroom erfelijk is, hebben onze twee kinderen een DNA-onderzoek ondergaan. Hieruit is gebleken dat zij beiden helaas drager zijn. De aankomende jaren blijven zij onder controle om te volgen hoe het zich ontwikkelt. Het was te verwachten, maar het valt erg tegen wanneer het word bevestigd.’

Besef

Het afgelopen jaar is het besef wat er in het leven echt toedoet, bij Axel meer gegroeid. Daar is hij dankbaar voor: ‘De laatste maanden is er veel gebeurd en het duurt ook nog even voordat alles is verwerkt. Ik was in eerste instantie in mijn hoofd bezig met wat er was gebeurd en hoe het had kunnen aflopen. Ook raakte ik soms in paniek als ik van huis was. Thuis bij mijn vrouw voelde ik mij veilig maar daarbuiten niet. Uiteindelijk heb ik alles opzijgezet en ben eerst goed naar mijzelf en mijn gezin gaan kijken. Vroeger deed ik veel voor mijn hobby’s, soms ook als ik er geen zin in had of als het eigenlijk teveel was. Nu denk ik eerst goed na en zeg sneller ‘Nee’. Ik heb geleerd om mijn grenzen beter aan te geven, want mijn werk en hobby’s zijn niet het belangrijkste, maar mijn gezin is dat wel. Zij staan op de eerste plaats.’

voor meer artikelen klik hier

Adrenalineboost, of toch niet?

Geschreven door

Ben jij een ‘daredevil’, altijd op zoek naar een adrenalineboost en mag het wat jou betreft uitdagender? Want jij wilt al hangend aan een parachute de heuvel afrennen, schommelen boven een ravijn en de diepte induiken. Maar ook ondersteboven hangen in een achtbaan? En houd jij daarnaast van explosieve sporten? Maar wat mag wel, en vooral wat niet, als hartpatiënt(e)? Young & Yearning zocht het uit zodat jij met een gerust hart aan jouw adrenalinekick komt.

Sportaddict

Hartpatiënt(e) en sporten: het blijft een dingetje, maar het hoeft niet! Stelregel? Sporten mag, maar binnen jouw mogelijkheden. Oftewel: het sporten moet aangepast zijn aan de belastbaarheid en inspanningsvermogen van jouw hart. In de praktijk betekent het over het algemeen dat hartpatiënten kunnen sporten, maar dat hoge piekbelastingen van het hart moeten worden vermeden.

Explosieve sporten waarbij sprinten de hoofdzaak is, zijn af te raden, maar ook bijvoorbeeld squashen. Immers, het zijn mogelijke triggers waardoor jouw hart op hol kan slaan.  Maar ook sporten waarbij de nadruk ligt op fysieke belasting en sporten die daardoor druk op en rondom het hart uitoefenen, zijn onverstandig. Gewichtheffen is een voorbeeld. Heb jij een pacemaker of ICD? Wees dan extra voorzichtig met fysieke belasting in verband met de mogelijkheid van een draadbreuk.

Maar waar gaat de voorkeur naar uit? Denk aan sporten waarbij een lichte en gelijkmatige belasting plaatsvindt en aan sporten die langdurig uit te oefenen zijn. Saai? Welnee! Juist hierdoor train jij jouw uithoudingsvermogen en wordt jouw lichaam sterker. Wandelen is een optie, fietsen eveneens en als jij op zoek bent naar meer uitdaging: ga zwemmen! Maar laat duiken achterwege.

Helaas! Duiken slaan wij over. Hart- en vaatziekten zijn over het algemeen een no-go wanneer het op duiken aankomt. Het cardiovasculair systeem moet goed functioneren. De uitzondering daarop? Een screening en een goedkeuring van de cardioloog. Bij duiken is het van levensbelang om als duiker zware spieractiviteit op diepte te kunnen verrichten en bovendien te kunnen volhouden. Een verhoogd risico om het bewustzijn te verliezen of verminderende inspanningsmogelijkheden te hebben als hartpatiënt(e), werken daaraan niet mee.

Slik jij ook medicijnen? Bespreek met jouw cardioloog of en in hoeverre jouw medicijnen van invloed zijn op inspanningen. Er zijn medicijnen waarbij de mogelijke bijwerkingen verergeren als jij je inspant, maar ook die jou juist beperken om inspanningen te leveren waardoor klachten kunnen ontstaan.

Attractionseeker

Vind jij sporten leuk, maar spaar jij liever jouw geringe energie voor het ‘echte’ werk en ben jij een echte attractionseeker? Paragliden, ziplinen en bungeejumpen zijn ware attracties, vooral in het buitenland te midden van oneindige vergezichten en kleurrijke regenwouden. Bordjes bij attracties waarbij gewezen wordt op de risico’s voor hartpatiënten zijn een veel voorkomende verschijning. Maar vallen deze activiteiten onder het welbekende ‘vragen om problemen’ en is er per se direct gevaar voor hartpatiënten?

Attractieparken en exploitanten van attracties, waarschuwen uit voorzorg wanneer er twijfel is aan de fysieke gesteldheid met betrekking tot medische aandoeningen, om zichzelf in te dekken voor mogelijke gezondheidsrisico’s. Let wel: de waarschuwing is niet voor niets uitgegeven, dus check de achterliggende reden voor de waarschuwing van tevoren.

Tevens vormen sommige attracties een extra gevaar voor pacemaker- en ICD-dragers: door schokken is de fysieke belasting zodanig dat hierbij, net zoals bij contactsporten, extra voorzichtigheid is geboden. Daarnaast zijn de geteste attracties met betrekking tot pacemaker en ICD-dragers, alleen op technische verstoringen getest. Ook al is hiervan de uitslag negatief, als hartpatiënt(e) kan jij alsnog klachten ondervinden vanwege een andere oorzaak. Overleg altijd eerst met jouw cardioloog!

Maar ongeacht de waarschuwingen ben jij hierin, net zoals bij het sporten, vrij om te doen en laten wat jij wilt. Het feit dat jij eindverantwoordelijk bent om jouw eigen grenzen aan te geven, houdt niet in dat jij jezelf aan onnodige risico’s moet blootstellen. Weet jij dat mede door jouw hartaandoening, jouw adrenaline overmatig stijgt én een negatieve uitwerking heeft op jouw hart? Watch your step en doe niets wat jouw hart en lichaam niet toelaten.

Wat is adrenaline?

Adrenaline is een hormoon welke wordt aangemaakt in het lichaam en vrijkomt bij afwijkende situaties waarbij jij stress ervaart, ook wel bekend als ’vecht- en vluchtreacties’. Nuttig? Jazeker! Hierdoor verhoogt jouw weerstand en de kans tot overleven. Spanning doet het adrenalineniveau in het lichaam stijgen en versnelt allerlei processen in het lichaam zoals de hartslag en de bloeddruk. Uiteindelijk uit adrenaline zich onder andere in een versnelde hartslag en ademhaling, maar ook in het hebben van zweethanden en vergrote pupillen.

voor meer artikelen klik hier

‘Mijn banger hart is nu een trots hart’

Geschreven door

Met het hart op de tong en de nodige Rotterdamse humor schreef Marja van Gelderen alle angsten, onzekerheden en frustraties over haar hartritmestoornissen van zich af. Eigenlijk alleen bedoeld voor zichzelf, ter verwerking, maar nu ligt Banger Hart toch echt in de winkels.

Toen Marja in 2011 te maken kreeg met hartritmestoornissen, hoopte ze nog dat dit slechts van tijdelijke aard was. Helaas bleken haar klachten zo ernstig dat ze nu zelfs volledig pacemakerafhankelijk is. Toch is ze niet iemand die bij de pakken neerzit. Ze werkt nog steeds – als zorgverlener in een revalidatiekliniek – en steelt met haar positiviteit en humor alle harten om haar heen. Al was die houding tegelijkertijd ook haar valkuil.

‘Ik dacht: stel je niet aan, gewoon doorgaan’, vertelt ze. ‘De ene dag werd ik met de ambulance naar het ziekenhuis vervoerd, de volgende dag ging ik gewoon weer aan het werk. Met een stukje humor kon ik goed verbergen hoe rot ik me voelde. Mijn collega’s, vrienden, man en dochter wilde ik daar liever niet mee lastig vallen. Dat brak me op een gegeven moment op. Ik was mijn blije zelf niet meer, maar voelde me bang, eenzaam en onzeker.’

Via de afdeling cardiologie in het Erasmus Medisch Centrum werd ze uiteindelijk doorverwezen naar een psycholoog, die haar aanraadde om al haar emoties op papier te zetten. Het was niet Marja’s intentie om daar ooit een boek van te maken, en juist daardoor durfde ze goudeerlijk te zijn. Maar toen verschillende mensen haar erop wezen dat haar verhaal ook andere hartpatiënten zou kunnen helpen, besloot ze toch op zoek te gaan naar een uitgever. Via een crowdfundingsactie lukte het haar om de benodigde 10.000 euro binnen te halen voor de publicatie. ‘Collega’s, vrienden, familie, maar ook mensen uit het ziekenhuis: iedereen wilde een bijdrage leveren’, vertelt Marja.

Nietig en waardeloos

Juist omdat ze zelf ook in de zorg werkt, is Marja extra kritisch over de manier waarop er met haar werd omgegaan in het ziekenhuis. ‘Mijn vaste cardioloog is een hele lieve en empathische man, net als de meeste andere mensen op de afdeling. Maar ik heb ook een paar vervelende ervaringen gehad, en daar wilde ik óók over schrijven.

Ze vertelt over de arts die haar pacemaker op de verkeerde plek plaatste, en vervolgens weigerde zijn fout toe te geven. ‘Dat laatste vond ik zó vals, dat ik als een viswijf tegen hem tekeer ben gegaan. Iedereen kan fouten maken, maar doe niet alsof ik debiel ben. Uiteindelijk heb ik hem aangeklaagd, en met succes.’

Een andere arts deed zijn werk wél naar behoren, maar zonder ook maar een greintje menselijkheid. ‘Nadat hij met een chagrijnige smoel mijn katheter had verwijderd, liet hij me zonder ook maar een woord te zeggen in mijn blote kont achter’, weet Marja nog. ‘Ik voelde me zó nietig en waardeloos, dat ik een enorme huilbui kreeg. Toen de man later zijn excuses kwam aanbieden, vertelde ik hem dat hij op deze manier mensen beschadigde. Dat had hij nog nooit eerder gehoord, zei hij. En dat is nu juist het probleem. Want de meeste mensen durven hun mond niet open te trekken, en dan verandert er dus ook nooit iets. Ik hoop dat artsen en zorgverleners die mijn boek lezen, zich eens goed achter de oren krabben. Mijn vaste cardioloog zei dat hij door mijn boek had ervaren wat patiënten meemaken, en dat hij daar veel van had geleerd. Cardiologen zijn vaak gefocust op het ritme. Als dat ritme zich herstelt, dan heeft de kwestie voor hen afgedaan. Maar voor patiënten is dit soms een beetje te kort door de bocht.’

Stoer wijf

Hoewel haar boek pas sinds mei in de winkels ligt, heeft Marja al veel positieve reacties gehad. ‘Mensen vinden het herkenbaar. Niet alleen hartpatiënten, maar ook mensen met een andere ernstige ziekte. Als ik schrijf over wat er allemaal door je heen gaat als je wordt afgevoerd in een ambulance, lezen veel mensen hun eigen ervaringen daarmee terug.’

Ook in het ziekenhuis is haar boek goed ontvangen, ondanks de kritische noten. ‘Ze noemen me een stoer wijf, of zeggen dat ze mij de meest positieve patiënt vinden die ze ooit hebben gezien. Normaal moet je eerst doodgaan om te weten hoe ze over je denken’, zegt Marja lachend. ‘En het bleef niet alleen bij woorden, er wordt ook écht nagedacht over verbeteringen. Omdat ik schreef hoe eng het is om volledig bij bewustzijn te zijn als je een behandeling aan je hart ondergaat, zijn ze nu bijvoorbeeld aan het onderzoeken of patiënten op zo’n moment een roesje kunnen krijgen. Dat maakt mijn banger hart, nu een trots hart.’

voor meer artikelen klik hier

(Super)foods voor het hart

Geschreven door

Gezond, gezonder, gezondst… is gezond een trend of een blijvertje? De meningen zijn verdeeld, maar feit is dat gezonde voeding en bewust eten voordelen heeft. Stelregel: een boost is onschuldig, mits u gevarieerd eet. Maar het aanbod is enorm en de keuze nóg groter. En daarom selecteerde HartbrugReizen vijf alledaagse producten om de kloppende motor van het lichaam een opkikker te geven! Met een beetje geluk heeft u ze al in huis.

Tomaat

Grote kans dat u tomaten in huis heeft. Ideaal! Want de bekende tomaat is rijk aan lycopeen, een krachtig antioxidant bekend om de beschermende factor tegen onder andere hart- en vaatziekten zoals een hoge bloeddruk en een hoog cholesterolgehalte. Het mineraal kalium in tomaten werkt tevens daaraan mee. Over kalium gesproken: aardappelen zijn eveneens een bron aan kalium. Om het meeste uit tomaten te halen, bereidt (kookt) u de tomaten, want lycopeen wordt na het koken beter opgenomen. Dus geniet gerust van tomatensoep, pastasaus en ketchup. Geen liefhebber van gekookte tomaten? Meng de rauwe tomaten met olijfolie et voilà.

Knoflook

Gezonde producten zijn duur? Welnee! Net zoals de tomaten, heeft u waarschijnlijk knoflook in huis. Goede zet! Waarom? Omdat knoflook onder andere een natuurlijk antibioticum is dankzij allicine. Allicine kan de bloeddruk en het cholesterolgehalte verlagen, maar in tegenstelling tot lycopeen gaat allicine verloren tijdens het koken, dus pak u snijplak en snijden maar! Daarnaast zit knoflook boordevol andere voedingsstoffen zoals vitaminen, mineralen en antioxidanten. Verder houdt knoflook naar het schijnt de bloedvaten schoon en gaat bloedstollingen tegen. Onder het mom van ‘Baat het niet, dan schaadt het niet’, een teentje extra door de maaltijd?

Vis

Eet u regelmatig vis? Doen! Het liefst één keer per week. Vooral vette vissoorten zoals Atlantische zalm en makreel, maar ook haring en sardines, zijn rijk aan omega-3-vetzuren. Omega-3 zijn onverzadigde vetzuren. De visvetzuren waar het om draait zijn eicosapentaeenzuur (EPA) en docosahexaeenzuur (DHA). Uit onderzoek met supplementen is gebleken dat visvetzuren de kans op hart- en vaatziekten verkleinen en een gunstig effect hebben op de bloeddruk. Liever een andere vissoort? Een vissoort is vet als er meer dan 5% vet inzit. Check hiervoor het etiket als deze erbij zit. En als u geen vis eet, zijn visoliecapsules met de omega 3-vetzuren EPA en DHA een alternatief. Naast vette vis is bijvoorbeeld avocado tevens rijk aan benodigde vetten.

Thee

Van al dat eten krijg je dorst! Drinkt u graag thee? Neem dan drie koppen groene of zwarte thee per dag. Zowel groene, als zwarte thee is afkomstig van de theeplant ‘Camellia Sinensis’. Het verschil? Zwarte thee wordt na het plukken en drogen geoxideerd, terwijl het oxidatieproces bij groene thee wordt overgeslagen. Dat verklaart tevens het verschil in de kleur en smaak. Groene thee bevat, net zoals zwarte thee, bioactieve stoffen waaronder flavonoïden. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat groene en zwarte thee de bloeddruk verlagen en daarmee de kans op een beroerte verkleinen. Flavonoïden vindt u ook terug in grapefruit, maar pas op met grapefruit indien u medicatie slikt: bepaalde medicijnen en grapefruit gaan niet samen.

Chocolade

Tijd voor een traktatie? Chocolade op z’n tijd kan best, maar wel pure chocolade. Sterker nog: het schijnt goed te zijn voor het hart. Uit een van de vele onderzoeken, blijkt dat bepaalde stoffen in chocolade, dan wel pure cacao, zoals magnesium een beschermende uitwerking op het hart en de bloedvaten hebben. Hoe? Zij verlagen het ontstekingsniveau in het lichaam. Verder kan cacao bloeddrukverlagend werken. Daarnaast zou het de insulineresistentie verminderen. Een pluspunt, want dankzij insuline blijft de bloedsuikerspiegel in uw lichaam op peil en dat is belangrijk, want een teveel aan suikers is funest voor de bloedvaten: zij kunnen daardoor beschadigen.

Voedingsadvies

  • Het Voedingscentrum waarschuwt voor sommige producten met het label ‘superfood’. Zij bevatten naast gezonde voedingsstoffen, ook voedingsstoffen die een negatieve uitwerking kunnen hebben op de gezondheid. Bijvoorbeeld? Cacao kan een gunstig effect hebben op de bloedvaten, maar het verzadigde vet vergroot de kans op hart- en vaatziekten. Tevens bevat chocolade veel calorieën. Daarnaast kunnen bij een teveel aan bepaalde voedingsstoffen klachten ontstaan, dus de regel luidt: geniet, maar met mate.
  • Als richtlijn houdt het Voedingscentrum aan dat niet één voedingsmiddel alle essentiële voedingsstoffen kan leveren die het lichaam nodig heeft. In plaats daarvan is hun standpunt: eet gevarieerd volgens de Schijf van Vijf en krijg alle belangrijke voedingsstoffen binnen. Producten zoals groente, fruit en noten, maar ook vette vis, olijfolie en groene thee staan in de Schijf van Vijf. Hartpatiënten Nederland sluit zich aan bij het advies van het Voedingscentrum om gevarieerd te eten.

voor meer artikelen klik hier

We gaan naar de markt!

Geschreven door

We kunnen naar de wekelijkse markt, of de markt om de hoek. Maar tegenwoordig zijn er allerlei soorten markten, dus gaan wij op onderzoek uit. HartbrugReizen neemt u mee op sleeptouw.

De markt is een eeuwenoud begrip en in een ver verleden, de enige plek om te kopen en verkopen. Weer of geen weer: de markt was daar. Het was het middelpunt van een stad. Maar naar een markt gaan wij allang niet meer alleen voor onze groenten: wij kiezen markten uit op basis van onze behoeften. En dat onze behoeftes divers zijn, blijkt wel uit ons willekeurig overzicht…

De zomermarkt

Het is zomer, nog steeds, dus trappen we af met een zomermarkt! In Nederland houden wij ervan om markten aan jaargetijden te plakken dus wees gerust als de zomermarkt aan u voorbij is gegaan, een herfstmarkt is in aantocht en anders heeft u altijd nog de winter- en lentemarkt. Maar wat biedt een zomermarkt? Marktkramen met oude en nieuwe waar, maar ook vermaak in de vorm van doe-activiteiten en optredens. De charme van een zomermarkt, is allang niet meer de marktkraampjes alleen, het is een heus evenement met voor elk wat wils, zelfs voor hen die graag vanaf de zijlijn toekijken, al genietend van een verkoelend drankje op een terrasje.

De streek- en boerenmarkten

Dankzij de voedselhype, zijn streek- en boerenmarkten enorm in opkomst. Tegenwoordig verlangen wij naar ‘vroegâh’ wat betreft ons voedsel, want wij willen weten waar ons eten vandaan komt en het liefst halen we het uit de achtertuin. Achtertuin is een breed begrip, maar dankzij de streek- en boerenproducten worden wij in onze behoeften voorzien. Hier vindt u alles uit de streek en van de boer: van jam tot kaas, maar ook sappen en noten.

De lapjesmarkt

Sinds jaar en dag daar, maar net zoals de streek- en boerenmarkt, weer terug van weggeweest. Net zoals met eten, willen wij weten waar onze kleding vandaan komt en het liefst maken wij het zelf. Dus wat rest ons te doen? Naar de lapjesmarkt! Hier vindt u een verzameling aan stoffen om zelf uw unieke creaties te maken. En met verzameling, bedoelen wij ook daadwerkelijk een verzameling: stoffen in allerlei materialen, kleuren en diverse structuren zover het oog reikt.

De rommelmarkt

De alom bekende markt der markten: de rommelmarkt (of vlooienmarkt). Hier verkoopt men alles wat los en vastzit. Schuilt er een speurder in u? Met een beetje geluk vindt u een heuse schat tussen de ‘rommelwaar’. En dat voor een prikkie. Nergens naar op zoek? Ideaal als u van slenteren en kijken houdt.

De kofferbakmarkt

In het rijtje van bijzondere markten, mag de kofferbakmarkt niet ontbreken. Een fenomeen overgewaaid uit Engeland en waarbij het draait om -de naam zegt het al- vanuit de kofferbak verkopen! Dus laad uw kofferbak vol, start uw auto en go! Daarover gesproken: de kofferbakmarkten zijn in Engeland bekend als ‘Car Boot Sales’ en trekken enorme bezoekersaantallen. In Nederland wordt het steeds populairder en worden de kofferbakmarkten door het hele land georganiseerd. Tip: net zoals bij rommelmarkten, zijn hier schatten verborgen. Dus snuffelen maar!

De antiek- en kunstmarkt

Is speuren niet aan u besteed en gaat u liever recht op uw doel af? Laat de rommel- en kofferbakmarkten links liggen en bezoek de antiek- en kunstmarkt. Hier is het geen kwestie of u een schat vindt, maar welke? Van oude voorwerpen tot verzamelobjecten, het is er allemaal: u dient het alleen wel zelf te herkennen en op de kop te tikken.

De automarkt

Gaat u voor de grote waar? Een automarkt is bij uitstek geschikt als u van voertuigen houdt en in één oogopslag (of meerdere) auto’s wilt bekijken in real life in plaats van achter een scherm. Hier vindt u allerlei ‘pareltjes’ op wielen. Het voordeel van een automarkt, is dat alle voertuigen APK-gekeurd zijn. Maar een markt is geen markt als er geen ruimte is voor onderhandelen: succes!

De kerstmarkt

Een speciale markt die ééns per jaar weer om de hoek komt kijken: de kerstmarkt. Als over markten wordt gesproken, dan mag de kerstmarkt niet worden vergeten. In Duitsland zijn kerstmarkten een hele happening en zowat elke stad heeft er één, maar de laatste jaren groeien kerstmarkten aan populariteit in Nederland. Uiteraard kunt u op de kerstmarkt uw slag slaan met betrekking tot versiering, maar hier gaat u voornamelijk heen voor de gezelligheid. En om rond te wandelen terwijl u van uw warme glühwein of van warme chocolademelk met slagroom geniet.

Weetje: het woord ‘markt’ is afkomstig van het Latijnse woord ‘Mercatus’ en betekent handel, dan wel markt.

voor meer artikelen klik hier

Support & Donate: een online donatieplatform voor iedereen

Geschreven door

Zelf een actie opstarten of doneren? ‘Support & Donate’ is hét donatieplatform. Sinds kort heeft Hartpatiënten Nederland een eigen donatiepagina en inmiddels is de eerste actie een feit. Ruud van Eck, founder van ‘Support & Donate’, vertelt over het verhaal achter het platform.

Waarom heeft u Support & Donate opgericht?

‘In 2015 heb ik mijn eerste fundraising event georganiseerd: De KuipRun. Er deden 1250 deelnemers mee en die renden in, om, en door De Kuip om geld op te halen voor goede doelen. Hiervoor zocht ik een online donatieplatform. Omdat we niet de juiste module vonden bij bestaande aanbieders, hebben wij zelf een donatieplatform gemaakt. Toentertijd voor een door onszelf georganiseerd event, maar inmiddels is het tevens een donatieplatform voor events welke niet door ons zijn georganiseerd.’

Wat is het doel van Support & Donate?

‘Het voor minimale kosten ondersteunen van middelgrote en kleinere goede doelen en stichtingen met het aanbieden van een online Kom in Actie-platform en een online event donatieplatform. Het platform is in de ‘look and feel’ van het goede doel of de stichting gekoppeld aan de eigen website. Hierdoor is het heel herkenbaar en vertrouwd voor diegenen die willen schenken.’

Welke mogelijkheden biedt Support & Donate?
‘Het Kom in Actie-platform geeft goede doelen en stichtingen de mogelijkheid om hun ambassadeurs zelf in actie te laten komen, zonder dat het goede doel of stichting zelf een event of actie organiseert. Oftewel: het faciliteert iemand die iets voor het goede doel of stichting doet. Hier komt het motto van Support & Donate ook goed tot uiting: zet jouw passie in! Iedereen kan dus zijn of

haar passie zoals hardlopen of fietsen inzetten voor een doel naar keuze.

Daarnaast kunnen goede doelen en stichtingen zelf evenementen organiseren vanuit hetzelfde Kom in Actie-platform. Maar door een persoonlijk donatieplatform voor het desbetreffende event, behouden deelnemers zelf de regie. Daarbij is handig dat Support & Donate samenwerkt met een ticketsysteem waardoor bij de aankoop van bijvoorbeeld een startnummer voor een run, de deelnemer direct een persoonlijke donatiepagina kan aanmaken.’

Hoe kenmerkt Support & Donate zich?

‘Wij zijn klant- en servicegericht, hebben een persoonlijke benadering hoog in het vaandel staan en denken mee met de klant. Support & Donate is meer dan een tool: wij geven ook tips en tricks om het online donatieplatform beter vindbaar te maken. Deze kenmerken worden door klanten gewaardeerd en zo ontstaat er een win-win situatie.’

Waarin verschilt Support & Donate van anderen?

‘De combinatie van een Kom in Actie-pagina en een eventpagina is nog uniek in Nederland. Tel hierbij onze betrokkenheid op en wij gaan moeiteloos de concurrentieslag aan met grotere partijen die soortgelijke platforms aanbieden.’

Waarom kiezen klanten specifiek voor Support & Donate?

‘Vanwege de eerdergenoemde kenmerken zoals het klant- en servicegericht werken, de persoonlijke benadering en het meedenken in het opzetten van acties. Klanten waarderen die kenmerken en onder andere hierdoor kiezen zij voor ons en blijven bij ons. Daarnaast zijn de kosten ook vaak een pluspunt. Het opzetten en koppelen van het platform is gratis en wij werken met een vaste fee over de donaties van 6%. Support & Donate vindt klantrelaties heel belangrijk en wil hiermee ook op de lange termijn verbondenheid nastreven.’

Wat spreekt u op dagelijkse basis, op de werkvloer, het meest aan?

‘Vooral het contact met de klanten en het enthousiast meedenken in het opzetten van acties. Ik, maar ook alle anderen, krijgen daar energie van en onze klanten voelen ons enthousiasme. Op hun beurt worden zij enthousiast en daarmee kunnen zij een actie binnen hun stichting en richting ambassadeur daadwerkelijk overbrengen waardoor het geefgedrag stijgt. Onder deze omstandigheden rendeert het online platform van het goede doel of de stichting ook het beste.’

Tot slot, heeft u hieraan nog iets toe te voegen?

‘Support & Donate ontwikkelt zich nog continu, bijvoorbeeld met het uitbreiden en nog vollediger maken van onze service. Zo zijn wij bezig met het ontwikkelen en testen van een gekoppelde online veilingmodule die de goede doelen en stichtingen gratis erbij krijgen, als zij voor ons kiezen. Deze veilingmodule kan men bijvoorbeeld inzetten bij liefdadigheidsdiners of andere events waarbij unieke items (online) geveild kunnen worden.

Verder willen wij alle goede doelen veel succes wensen met het ophalen van donaties. Wij helpen graag met het aanbieden van onze service en producten tegen beperkte kosten en zonder voorinvestering. Oftewel, wat ons betreft: een online donatieplatform voor iederéén!’

voor meer artikelen klik hier

 

Op reis met een aandoening? Bereid je goed voor!

Geschreven door

We reizen steeds vaker en steeds verder. Dat geldt ook voor mensen met (chronische) aandoeningen zoals hart- en vaatziekten, longziekten, suikerziekte en reuma. Maar de medische voorzieningen zijn elders vaak niet zoals we die in Nederland gewend zijn. Hoe bereid je je voor als je lichaam extra zorg nodig heeft?

‘Mensen schrikken vaak enorm als ze in het buitenland in het ziekenhuis belanden,’ zegt Els van Nood, internist voor de Travel Clinic van het Erasmus MC. Het ziekenhuis waar, na het samengaan met het Havenziekenhuis, de expertise op het gebied van tropische ziekten en reizigersgeneeskunde gebundeld is. Ze ziet mensen vaak nadat ze in het buitenland iets hebben opgelopen. De groep reizigers groeit, en dus ook het aantal mensen dat op reis gaat met een of zelfs meerdere ziekten. Daarbij reizen ouderen ook steeds vaker en langer, terwijl zij juist kwetsbaarder zijn.

‘Veel mensen denken dat de zorg in het buitenland hetzelfde is als bij ons. Ze zitten in een luxe hotel met goede voorzieningen, maar worden toch ziek en moeten naar het ziekenhuis. Dan is de schok groot.’ Van Nood heeft zelf een tijdje gewerkt in een ziekenhuis in de hoofdstad van Tanzania, Dar es Salaam. ‘Tanzania is een redelijk stabiel land en ik werkte in het universiteitsziekenhuis van de hoofdstad. Mijn voorstelling was vooraf dat het een redelijk ziekenhuis zou zijn. Maar er was continue een groot tekort aan medicijnen. En alle CT-scans waren in de loop van de tijd kapot gegaan en er was geen geld om ze te repareren of vervangen. Daarnaast is het opleidingsniveau van de artsen op veel plekken anders.’

Dat laatste ziet Van Nood terug bij de patiënten die bij haar komen na een reis naar verre bestemmingen. ‘Vaak is er geen goede diagnose gesteld,  soms ook niet de juiste behandeling gegeven. Voor veel mensen is zo’n ziekenhuisbezoek bijna traumatisch.’ Een goede voorbereiding is heel belangrijk, benadrukt ze. Maar waar moet je precies rekening mee houden? 

Diarree

Het meest voorkomende probleem in het buitenland is reizigersdiarree. Van Nood: ‘Hartpatiënten, maar ook ouderen, hebben vaak een verminderde afweer, door bijvoorbeeld medicatiegebruik. Dus kunnen ze makkelijker diarree krijgen. Het eerste doel is dan uitdroging voorkomen. Daarnaast moeten sommige medicamenten bij diarree tijdelijk aangepast of zelfs gestopt worden, zoals plasmedicatie of bloeddrukverlagers. Het is belangrijk om dit vooraf met je arts te bespreken.’

Andere ziekten, zoals malaria, verlopen vaak veel heftiger bij mensen met een aandoening. Daarom is het belangrijk om de kans op malaria zo klein mogelijk te maken. Ook daar moet je je goed over laten voorlichten.

In the middle of nowhere

Heel soms raadt Van Nood reizen naar bepaalde gebieden af, bijvoorbeeld als mensen een afweerstoornis hebben, net een chemokuur gehad hebben of net een orgaantransplantatie hebben ondergaan. Van Nood: ‘Als die mensen willen reizen naar een gebied waar veel gele koorts voorkomt dan kunnen we ze niet goed beschermen met een vaccin. Dat is te risicovol bij een verminderde afweer. Dan is het soms beter om een andere bestemming uit te zoeken.’

Daarbij moet je nadenken over de medicijnen die je meeneemt. Ibolya Moor kan erover meepraten. Zij leidt aan een complexe post-traumatische stressstoornis, met een paniek- en angststoornis en heeft bovendien schildklierproblemen, maar is ook een lustig reiziger.

Moor: ‘Ik heb altijd voldoende medicatie bij me. Ik neem niet het risico dat ik ergens in Argentinië zit in ‘the middle of nowhere’  en dat ze op zijn.’ Voor haar psychische klachten slikt Moor ‘pammetjes’, medicijnen die in veel landen als opiaten en dus als drugs gezien worden. Een medisch paspoort alleen is dan niet voldoende, omdat het geen officieel document is. Voor opiaten, maar ook voor veel andere medicijnen heb je een geautoriseerde artsenverklaring nodig. Die verklaring moet door het CAK en door het ministerie van Buitenlandse Zaken of een rechtbank worden geautoriseerd en geldig worden verklaard. Deze informatie is op te vragen bij de ambassade van het land waar je naartoe reist. Het autoriseren en geldig verklaren per post kost tijd, reken op minstens een week. Maar het is ook mogelijk om op en neer te rijden naar Den Haag, want het CAK, Buitenlandse Zaken en een grote rechtbank zitten daar dicht bij elkaar. Voor meer informatie kun je bellen met het CAK of kijken op de site: www.hetcak.nl

Soms is zelfs een geautoriseerde artsenverklaring niet voldoende. Moor: ‘Vorig jaar reisde ik met een nekhernia naar Thailand en had morfine bij me. Daarvoor moest ik een verzoek indienen bij de food and drugs administration van Thailand zelf.’ Begin dus op tijd met uitzoeken wat er voor de beoogde bestemming met de klachten nodig is, zodat er voldoende tijd is om alles goed te regelen.

Rustiger aan doen

Zijn de medicijnen eenmaal goed en wel op de plaats van bestemming, dan dient de volgende vraag zich aan: hoe blijven ze goed? Sommige medicijnen moeten koel bewaard worden. Dat geldt bijvoorbeeld voor insuline. Van Nood: ‘Ik heb ooit iemand bij me gehad die een landrovercruise door Afrika wilde maken, maar hij moest ook insuline spuiten. Dat is dan nogal een project met medische koeltassen waarvan hij de koelelementen steeds moest opladen via de accu van de landrover. Daar moet je van tevoren goed over nadenken.’

Gerda Rolaff doet dat. Ze kreeg in 2013 een hartaanval en vier jaar later nóg een keer. Erg schrikken zou je denken. Maar Rolaff laat zich er niet door belemmeren. ‘Ik ben niet zorgelijk aangelegd. Ik kan morgen ook onder een auto lopen.’ Wel neemt ze behalve medicijnen een ECG mee, voor het geval er een filmpje gemaakt moet worden. Rolaff: ‘Dat komt omdat er schade aan mijn hart is, dus mijn ECG wijkt af van een gemiddeld ECG. Dan schrikken de artsen niet zo.’

En hoewel ze nog steeds veel reist- ‘vorig jaar was ik in Engeland, Frankrijk, Griekenland en Spanje en ik sta nu op het punt om naar Finland te gaan’- doet Rolaff het wel rustiger aan. ‘Mijn energie is behoorlijk afgenomen, ik kan niet teveel doen op een dag. Als ik een drukke ochtend heb gehad dan ga ik ‘s middags uitrusten. En ik maak bijvoorbeeld geen lange wandelingen meer, maar heb die ingekort. Ik geniet van wat er is en denk niet aan wat ik niet meer kan.’

Met een goede voorbereiding is dus heel veel mogelijk. Van Nood: ‘De Travel Clinic van het Erasmus MC probeert daar zo goed mogelijk bij te begeleiden.’

voor meer artikelen klik hier

Mijn mooiste reis

Geschreven door

‘Opgeven is geen moment een optie geweest’

In deze rubriek vertellen mensen over de mooiste reis van hun leven. Dit keer het verhaal van Astrid van de Nieuwenhof (34). Ze heeft meerdere reumatische aandoeningen, maar liep op wilskracht de Inca Trail naar Machu Picchu in Peru.

‘Acht jaar geleden kreeg ik een ongeluk. Een stuk landbouwplastic van een trekker kwam tussen de spaken van mijn racefiets terecht, waardoor ik gelanceerd werd en drie keer over de kop sloeg. De artsen zeiden dat ik geluk had gehad dat ik alleen wat schaafwonden en een gebroken arm had, maar het voelde niet als geluk. Het herstel van mijn arm duurde eindeloos en ik kreeg er steeds meer complicaties en klachten bij. Die werden in eerste instantie gezocht in het vele autorijden en mijn werk achter de computer, maar tijdens een vakantie in Nepal besefte ik dat er meer aan de hand moest zijn. Ik deed een zesdaagse trekking door de Himalaya, maar had  constant zo veel pijn in al mijn gewrichten dat ik de groep bijna niet bij kon houden. Gek genoeg was dat vooral in de ochtend, daarna kwam ik op stoom en haalde ik iedereen weer in. Ik snapte er niets van. Ik was altijd zo sportief geweest, waarom was ik opeens veranderd in een diesel?

Uiteindelijk bleek dat ik reuma had, waar later ook nog de ziekte van Bechterew en het syndroom van Tietze bij kwamen. Dat was moeilijk te accepteren voor iemand die nog zo jong was en gek was op fietsen en actieve vakanties. Maar ik liet me er niet door uit het veld slaan. Ik verkocht mijn racefiets en stortte me op mijn nieuwe verslaving: wandelen. Natuurlijk realiseerde ik me heel goed dat mijn gezondheid alleen maar verder achteruit zou gaan. Daarom wilde ik heel graag de Inca Trail lopen naar Machu Picchu, nu ik daar nog toe in staat was. Dat was immers dé ultieme trekking, en nog veel mooier dan Nepal. Ik twijfelde wel of ik het wel zou volhouden, maar mijn fysiotherapeut bevestigde wat ik zelf ook dacht: op karakter zou ik een heel eind komen.

De groepsreis die ik boekte, begon in de hoofdstad Lima. We bezochten de mooiste plekjes van Peru, zoals de Colca Canyon, de mysterieuze Nazcalijnen en het Titicacameer. Ik merkte wel dat ik op mijn gezondheid moest letten. Als de groep met z’n allen nog gezellig iets ging drinken, ging ik vaak vroeg naar bed om mijn krachten te sparen. Ik wilde immers per se de Inca Trail uitlopen. Tegen de gids die tijdens die trekking meeging, zei ik bewust helemaal niets over mijn reuma. Anders hadden ze me waarschijnlijk niet laten starten. En, stronteigenwijs als ik ben, wist ik zeker dat ik het wél kon.

De route was heel mooi: het weidse uitzicht over de bergen en de prachtige zonsondergangen. Het is bizar om te zien dat er dorpjes zijn gebouwd op plekken waar amper mensen kunnen komen, laat staan stenen! Toch heb ik er niet zo veel van genoten als ik zou willen, daarvoor was het te zwaar. Tijdens het lopen had ik constant zo veel pijn, dat ik me moest concentreren om de ene voet voor de andere te zetten. Toen ik uiteindelijk tegen de gids opbiechtte dat ik ziek was, zei hij dat hij heel veel respect voor me had. Er waren gezonde mensen die sneller opgaven en teruggingen, zei hij.

Dag twee was het zwaarste. De Dead Women’s Pass, waar we doorheen liepen, was symbolisch voor hoe ik me voelde. ’s Avonds ben ik met kleren en al in mijn tent geploft en zo in slaap gevallen. ’s Ochtends kon ik niet eens meer zelf overeind komen, anderen hebben me uit mijn tent omhoog getrokken. Maar hoe ik er ook doorheen zat, voor mij is opgeven geen moment een optie geweest.

Eenmaal boven, was ik zo uitgeput dat ik niet eens foto’s heb gemaakt. Natuurlijk was het indrukwekkend, maar door de mist kon je niet heel ver kijken. Even dacht ik: ‘Is dit nu waar ik alles voor heb gedaan?’ Pas toen de trein me weer naar beneden had gebracht en ik ’s avonds in mijn hotelbed lag, besefte ik hoe trots ik was dat het me was gelukt. Daar ging het me tenslotte om. Toen ik de volgende dag weer een beetje was bijgekomen, trakteerde ik mezelf op een parapente-sprong. Terwijl ik in de lucht hing -waarbij mijn lijf een stuk minder pijn deed dan tijdens het wandelen- keek ik uit over het berggebied waar ik doorheen was gelopen en zag ik de zon langzaam ondergaan. Eindelijk kon ik écht genieten van de mooie reis die ik had gemaakt.

In Peru is heel duidelijk het besef gekomen dat dit de laatste keer was dat ik zo’n zware trekking kon doen. Dat is aan de ene kant heel jammer, maar aan de andere kant is er gelukkig nog heel veel wat ik wél kan. Het Pieterpad is immers ook heel mooi, en afgelopen weekend heb ik nog een halve marathon gelopen. En Machu Picchu? Dat nemen ze me nooit meer af!’

voor meer artikelen klik hier