Slechte conditie en vermoeidheid na inplementatie
- Dit onderwerp bevat 11 reacties, 6 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 13 jaren, 7 maanden geleden door Senga111.
-
AuteurBerichten
-
bertSleutelbeheerder
Ik ben Martijn en 36 jaren oud.
9 maanden geleden kreeg ik van de ene op de andere dag last van extreem conditie verlies. Na een bezoek aan de dokter werd ik doorverwezen naar het ziekenhuis waar ik 16 dagen heb mogen verblijven. Verschillende onderzoeken ondergaan (MRI scan, CT scans, Echo’s, foto’s en bloedonderzoeken) maar de oorzaak is nog onbekend. Het wachten is nu op de uitslag van het DNA onderzoek.
Hoe dan ook, er is destijds besloten dat ik so wie so een pacemaker nodig had en die heb ik dan ook gekregen, eentje met 3 draden.
Er werd mij gezegd dat ik na implementatie van de pacemaker weer (min of meer) kon leven als voorheen. Nu valt mij op dat ik nog regelmatig een branderig gevoel op mijn borst heb en soms een wat drukkend gevoel (maar niet zo heel sterk). Daarnaast is mijn conditie echt heel erg slecht. Als ik twee trappen oploop ben ik echt even buiten adem en ook na seks moet ik echt een poos bijkomen.
Eigenlijk is het belangrijkste dat ik snel buiten adem ben en dat is misschien net wat anders dan een slechte conditie. Hier had ik voor mijn ziekenhuisopname in ieder geval geen last van.
Eerst ging ik met deze klachten nog 2 keer naar het ziekenhuis, maar na alles daar bekeken en gemeten te hebben komen ze tot de conclusie dat het waarschijnlijk psychisch is. Dit geloof ik zelf echter niet. Grootste probleem is dat ik niet goed weet waar ik met mijn vraag terecht kan.Weet iemand misschien of deze vermoeidheid en snel buiten adem zijn normaal is en gewoon iets is waar ik aan moet wennen en mij bij moet neerleggen?
Ik hoop echt op een reactie.
Alvast bedankt, Martijn
WandeltheoDeelnemerMartijn,
kan het ook liggen aan je medicijngebruik? althans ik neem aan dat je die ook voorgeschreven hebt gekregen? Als dat zo is, overleg eens of dat aangepast kan worden.
(vervangers etc.) Moeite waard om dit uit te proberen.Succes,
TheomartijnsteevenszDeelnemerDag Theo,
Bedankt voor je reactie. Maar het kan niet aan medicijnen liggen, deze gebruik ik namelijk niet (is ook niet voorgeschreven).
Groet,
Martijn
AnoniemInactiefIk lees dat je heel vlug buiten adem bent.
Ik heb geen pacemaker maar na 5 jaar onderzoek bleek dat ik een heel hoge druk in mijn hart heb. In het begin gooide ze alles op lekkende hartkleppen. Die heb ik wel maar dat blijkt niet de grootste boosdoener,
Ik heb ook veel hartritmestoornissen die ze oplossen met een cardioversie.
Wat niet altijd lukt. Maar dat is weer een ander verhaal.Mijn linker hartkamer blijkt te stijf en de linkerboezem kan het zuurstofrijkbloed niet zo snel in de kamer pompen daardoor komt dat ik heel vlug buiten adem ben.
Ik snap niet dat ze dit niet eerder ontdekt hebben.
En helaas zeggen ze is daar niets aan te doen.
Geen vrolijk verhaal maar als je eindelijk weet wat je hebt kun je het beter aanvaarden.
Ik wil niet zeggen dat je dat hebt maar ik weet dat je alle informatie wilt hebben die er te krijgen is waar de vermoeidheid vandaan kan komen.
Ik ben een heel stuk ouder 70 jaar en tot 10 jaar geleden kon ik alles nog.Als ze zoiets eerder ontdekt hadden hadden ze er misschien nog iets aan kunnen doen.
B.v. speciale oefeningen.
Je moet veel artsen eerst alles voorkauwen.Bij mij ontdekte een arts het toen ik van arts wisselde.Een second opiniom is niet altijd onverstandig.
Sterkte DalhammartijnsteevenszDeelnemerBeste Dalham,
Bedankt voor je reactie. Het is inderdaad zo dat ik erg blij ben met alle informatie. Ik ga dit zeker bespreken met de cardioloog. En inderdaad ook al kunnen ze er niets aan doen en ben ik snel buiten adem (en ook erg veel moe, maar slapen doet wonderen :laugh: ), als je weet waar het aan ligt is het makkelijker te aanvaarden. Al loopt mijn conditie de laatste tijd weer wat terug.
Groet,
Martijn
AnoniemInactiefMartijn slapen doet wonderen.
Ik ga iedere middag 20 min tot een half uurtje liggen.Daarna kan ik bij wijze van spreken de hele wereld weer aan.
Ok meestal ’s avonds na het eten.
Al slaap je niet je rust in ieder geval even.
Ik ben een type dat eigenlijk niet niets kan doen maar altijd bezig wil zijn.
Veel sterkte en laat me later iets weten als ze iets gevonden hebben.
Groetjes DalhammartijnsteevenszDeelnemerDalham, ik ben bang dat mijn werk dat niet toe laat (even een dutje doen bedoel ik). Maar in het weekend maak ik dat meer dan goed.
Ik laat je weten als ze iets vinden, bedankt.Groet,
Martijn
happylilDeelnemerJe vermoeidheidsklachten herken ik beslist.
Heb in 2009 een pacemaker gehad en heb mn leven opgepakt in de euforie dat alles weer
normaal zou worden.
Helaas na drie maanden begonnen de vermoeidheidsklachten, die nu, na twee jaar heel prominent aanwezig zijn.
Normaal functioneren is erg moeilijk. na een trap op ben ik bekaf….
En inderdaad nu worden mijn klachten toegeschreven aan mn lekkende hartkleppen, met name de mitralisklep. Waar ik dan ook aan geopereerd ga worden, als ik durf en wil.
Veel sterkte en laat je niet met een kluitje in het riet sturen met de mededling dat het psychisch is. Tis jou lijf, wees er zuinig op!
Ik wens je alle sterkte!
Groetjes, LilAnoniemInactiefHallo Martijn weer met Dalham.
Mijn eigen naam is Truus.
Als je DNA onderzoek krijgt moet je vooral kijken hoe het met je ijzer is of ze dat gecontroleerd hebben.
Ik heb hemochromatose oftewel ijzerstapeling.
Veel artsen weten niet eens wat ze daarmee moeten doen of wat het is.
Dan is je ferentine en transferineverzadiging bij je ijzer veel te hoog.
Veel artsen testen je ijzer en zeggen oke je ijzer is goed.
Maar je moet naar een Internist die daarvan op de hoogte is.
Ik trof een Internist die op dat gebied veel wist en toen hij mij vertelde dat ik ijzerstapeling had en dat dat erfelijk was wist ik niet waar hij over sprak.
Daar komt namelijk ook heel erge vermoeidheid door.
Ze nemen dan in het begin regelmatig een halve liter bloed af daarna word de bloedafname steeds minder.
Ik bleek een ferentine van bijna 600 te hebben,terwijl 10 tot 25 normaal is.
Bij mannen komt dat veel eerder voor dan bij vrouwen.
Bij mannen tussen de 35 en 40.
Bij vrouwen meestal na de 50 wanneer ze aan de overgang beginnen omdat vrouwen daarvoor toch regelmatig blloed verliezen door de menstruatie.
Als blijkt dat je ferentine te hoog is doen ze hiervoor weer een DNA onderzoek speciaal op dit gebied en dan weten ze of je drager bent.
Ik was het vergeten te vertellen maar mijn man wees me hierop.
Ik ben lid van de club van de hemochromatose en merk daar dat vooral mannen
problemen krijgen vooral met vermoeidheid en dat in het begin de artsen zeggen och het zal wel tussen je oren zitten.Je moet er mee leren leven.Zo’n arts heeft dus nog nooit van ijzerstapeling gehoord.
Zoek het maar eens op bij Hemochromatose.
Bij mij bleek dat nog drie familieleden het hadden.Zussen en Broers.
Het hoeft niet maar ga maar eens op onderzoek uit.
Groetjes Dalham.WandeltheoDeelnemerals je tòch naar de internist gaat, laat dan ook even je testosteron meten. Je wilt niet weten wat je allemaal voor narigheid krijgt als dat te laag is.
Enfin, ondertussen ben je al ruim voorzien van een boodschappenlijstje.
En daar hoopte je toch op?
Succes,
TheomartijnsteevenszDeelnemerDat klopt Theo,
Iedereen bedankt voor de info en reacties.
Groet,
Martijn
Senga111DeelnemerHallo Martijn,
Direct na de implantatie van m’n p.m. was ik heel snel buiten adem. Nadat m’n aandacht eerst uitging naar de pijn en het verwerken, begon ik me toch een beetje zorgen te maken dat ik bijna niet kon fietsen of traplopen zonder ernstig buiten adem te raken. Het lag niet aan de p.m. die deed het goed en ook niet aan de medicijnen, m’n bloeddruk was goed, eigenlijk niets aan het handje zeg maar. Het antwoord was bewegen. Te beginnen met kleine beetjes. Drie maal per dag 5 minuten wandelen of fietsen. Wat spierversterkende oefeningen kunnen ook geen kwaad. Het is belangrijk om klein te beginnen, meerdere keren per dag en het liefst iedere dag. Uitbouwen doe je door na een week te bekijken of je de tijd iets kan verlengen. Doe dit per twee of drie minuten in het begin! Ik merkte na twee weken al een enorme vooruitgang! Omdat ik bijna weer volledig werk is het praktisch niet haalbaar om drie maal per dag te lopen of fietsen, maar ik doe het zeker vijf keer per week, en ik hen nu een E bike gekocht, zodat ik naar m’n werk kan fietsen. Maar het is belangrijk om het vooral heel rustig op te bouwen. Maar met mij gaat het echt de goede kant op. Het is nu drie maanden geleden dat ik de pacemaker heb gekregen.
Als je alles hebt uitgesloten wat de oorzaak kan zijn van je kortademigheid dan zou dit misschien kunnen helpen.
Vandaag heb ik ruim anderhalf uur achter elkaar gefiets.
Succes, Agnes
-
AuteurBerichten