Hoi Marcel.
Bedankt voor je lieve woorden, ja ik heb ook gelukkig nog een hele lieve man, die steunt me aan alle kanten, maar de kinderen zijn getrouwd, en die zijn op dit moment bezig met alleen maar ruzie maken met mij, dus die wil ik voorlopig even niet zien, als ik ergens een hekel aan heb is het ruzie, maar ze zitten elkaar op te stoken tegen mij, dat komt door het oppassen op de kleinkinderen, waar uk na het infarct ook mee gestopt ben, daar zijn ze boos over, ze snappen niet dat ik niet meer achter die kleintjes aan kan hollen, dus laat ik hun in de steek, zo zien ze dat, en daar kan ik nu niet tegen, dus vandaar even een poosje afstand, het is vervelend, maar voor mij is dit beter dan al die ruzies en spanningen.
Maar ik red me prima hoor, het gaat goed, en we hebben een stacaravan dus ik hoop daar straks weer van te kunnen genieten, heerlijk rustig aan het water, dan heb je ook weer veel mensen om je heen, heel gezellig, dus ik wacht op het voorjaar.
Verder zal het wel goed komen denk ik, maar de jeugd is koppig en ze hebben altijd gelijk dus hat zal wel.
Dit was mijn verhaal weer even ik wens jullie een fijn weekend.
Lieve hartegroet Nesia.
