Re:Aan mijn lijf geen polonaise

[Sjarel]

Geachte Dolores en Henri

No panic on the Titanic, om een gevleugelde uitdrukking te gebruiken. Ik begrijp dat Dolores van de poes een kater overhield, maar dat beestje werd slechts terzijde erbij gesleept om de soep te verklaren. 😛
Ik begrijp dat Henri spitsroeden loopt en vreest dat de kwantumhallen via deze site sluikreclame dreigen te gaan maken, maar deze zorgen zijn mij vreemd. Laten we ons dus gewoon om de ton blijven scharen en ons debat voortzetten. Gezien de enorm grote aantallen ,,hits” op dit onderwerp lijkt me zulks niet onverdienstelijk. Toch?
Leuk, Ma_ti, die woordspeling van vier naar drie, mede gezien in het licht van de opmerking van Jung….
Om de draad maar weer op te pakken. Wetenschappers ontdekten dat ze invloed hadden op hetgeen ze waarnamen. Het object van hun waarneming ging zich plots subjectief gedragen, werd zowel golf als deeltje, of was dat misschien al. Dat betekende dat de waarnemer niet langer onbetrokken waarnemer was of is, maar actief deelgenoot in een nieuw proces. Dus het driedimensionale werd opeens vierdimensioneel. En de waarnemer kon nooit meer beweren objectief te zijn, omdat zijn aanwezigheid als subjectieve persoonlijkheid het gebeuren beïnvloedde.
Ik associeer dit trouwens met een andere invalshoek. Jung vroeg zich ooit af waarom de natuur zo mooi was. Als er geen mensen zouden zijn, zou niemand geweten hebben dat de natuur zo mooi was. Hij concludeerde daaruit, dat de pracht en de praal van de natuur pas zin heeft, als die waargenomen kan worden door wezens, die voldoende bewustzijn hebben om de schoonheid ervan te ervaren en te zien, en vooral: onder woorden te brengen.
Een stap verder. Iets bestaat pas, wanneer je het formuleert, onder woorden brengt. Iets bestaat dus pas, zodra je het bewust tot uitdrukking brengt. Voor die tijd bestaat het natuurlijk ook wel, maar onuitgesproken, onbewust, simpel uitgedrukt: er wordt niet over gepraat, en dus bestaat het niet, ook al bestaat het wel.
In die zin was de zet van Henri heel goed, om over iets dat in de discussie over het doneren van organen nog niet bestond, te gaan praten, zodat het sindsdien op dit forum wel bestaat. Voor Henri er over begon, werd het doneren van een orgaan niet gekoppeld aan het hebben van een ziel, en de implicaties daarvan voor donaties. Nu bestaat dat verband wel: orgaan + ziel, of orgaan + energie, of orgaan + frequentie.
Wat je vervolgens ziet gebeuren is het volgende. Het verband eenmaal gelegd schiet een deel van de mensen die reageren in de stress, en ontkent het bestaan van een ziel, of koppelt de ziel helemaal los van het lichaam. Doet er verder ook niet toe, maar de ziel is aanwezig in de discussie, en dat is toch wat Henri heeft willen bereiken, neem ik aan.
Het zou me deugd doen als iemand vanuit de hoek van Merkawah zou willen reageren, want die hebben vaker met dit bijltje gehakt (zie http://www.merkawah.nl).