Mijn moeder heeft een hartstilstand gehad tijdens een operatie. Sindsdien is ze ipv altijd helpen en meedenken alleen maar op zichzelf gericht, opgejaagd en klaagt aan 1 stuk. Ze heeft moeite met de meest simpele taken en verdraagt haar kleinkinderen (tieners) amper. Na 1 klusje in huis is ze doodmoe. Zelf ziet ze het niet en wil alles doen, maar weigert te erkennen dat ze niet lukken. Wel meerdere keren over gesproken, maar ze beweert dat de huisarts niks aan de hand vindt. Vind het heel moeilijk haar steeds meer te weigeren in klusjes en huis… maar ben ook bang knallende ruzie te krijgen als ik het niet doe. Probeer haar te beschermen, ook in haar relatie met haar kleinkinderen, maar dat ziet ze helaas niet zo.
