Katheteriseren is een onderzoek naar het hart en de kransslagaders via de bloedvaten. Daarbij worden dunne slangetjes, de zogenoemde katheters, gebruikt. Met deze slangetjes van enkele millimeters dikte kan de specialist bij het hart komen.

Met behulp van de katheterisatie kan naar de toestand van de kransslagaders gekeken worden, om eventuele vernauwingen op te sporen. Een katheterisatie kan ook gericht zijn op onderzoek van de hartkleppen. Ook kan de specialist zo meer te weten komen over de pompfunctie van het hart en eventuele hartritmestoornissen. Aan de hand van dit onderzoek bepaalt de arts welke behandeling noodzakelijk is.

Een katheterisatie volgt vaak op klachten van pijn op de borst, hartritmestoornissen, hartklepproblemen of een hartinfarct. In dat laatste geval kan de arts zien waar het hart beschadigd is en hoe groot die schade is.

Voor de behandeling is een plaatselijke verdoving nodig op de plek waar de katheter het lichaam in gaat. Daarnaast krijg je medicijnen om stolsel op de katheter te voorkomen. Ook rustgevende medicijnen kunnen desgewenst worden verstrekt, als je aangeeft angstig te zijn.

Een katheterisatie duurt ongeveer één tot anderhalf uur. Sommige patiënten voelen daarbij een kriebelend gevoel, hoewel de bloedvaten van binnen gevoelloos zijn. Na de katheterisatie zijn er enkele beperkingen waarmee je rekening moet houden. Zo is autorijden niet verstandig. Kom dus niet zelf met de auto naar het ziekenhuis, maar laat iemand anders rijden.

Wat betekent een hartkatheterisatie?

Middels een hartkatheterisatie worden de kransslagaders in beeld gebracht. Met deze coronair angiografie (CAG) kan ook afgelezen worden hoe de pompfunctie van het hart is, of de toestand van de hartkleppen. De kransslagaders voorzien het hart van zuurstof. Bij een vernauwing van deze slagaders krijgt het hart te weinig (of geen) zuurstof, en dat kan leiden tot een hartaanval. Om er achter te komen hoe de kransslagaders eruitzien en waar eventueel een vernauwing is, wordt een katheter door de bloedvaten naar binnen geschoven. Dat gebeurt vaak via de lies, tegenwoordig ook steeds vaker via de pols. Van daaruit wordt de dunne katheter naar het hart geschoven. Zo’n katheter is een hele dunne buis met gaatjes aan het uiteinde. Middels de katheter kan een contrastvloeistof worden ingespoten. Dat geeft de arts middels röntgenfoto’s een beeld van de toestand van hart en kransslagaders.

Het katheteriseren van het hart

Het katheteriseren van het hart is een ingreep waarin via de lies of de pols een dun buisje naar het hart wordt gebracht. Dat gebeurt door dat superdunne buisje door bloedvaten te schuiven. Met deze katheter kan de arts een contrastvloeistof inspuiten op de plek die onderzocht moet worden. Met behulp van een röntgenfoto kan de arts dan bekijken hoe het hart eraan toe is en of er vernauwingen zijn in de kransslagaders.