Even stoom afblazen

Als ik me redelijk voel en het weer aangenaam is dan ga ik graag met m'n hondjes naar het bos. We hebben hier in de buurt een afgesloten wandelbos, ideaal voor mijn oude zo goed als dove en slechtziende oude Pici. Het grijze hondje waar ik me op de foto sta is nog maar twee jaar en haar kan/kon ik in principe overal loslaten. Alleen heeft zij sinds een paar maanden de rotgewoonte om achter fietsers etc. aan te gaan.
Het wandelbos bestaat uit twee gedeeltes. Een deel is een losloopgebied voor honden en het andere deel is verboden voor honden. Ideaal voor mensen die bang voor honden zijn en voor trimmers die liever geen honden achter zich aan willen hebben.
Alleen werd er vandaag een loop voor middelbare scholieren gehouden. Natuurlijk in het hondengedeelte. Ik probeerde de rennende jeugd te ontlopen en dat ging prima. Op een gegeven moment kwam ik een groepje meiden tegen. Zo te zien hoorden ze bij de deelnemers maar ze liepen gewoon. Tot ze vlakbij me waren... Dit overviel me en daardoor kon ik niet voorkomen dat Polly mee ging rennen. Maar goed, die riep ik terug maar dat kostte me al m'n lucht, ook omdat ik moest bukken om haar bij haar halsband te pakken. Maar ondertussen ging m'n oude dove, slechtziende hondje met de jongelui mee en het kwam niet in ze op om even in te houden. Het is goed afgelopen maar dit was heel naar om te ervaren hoe beperkt je bent met hartfalen. Andere mensen in het bos hadden ook de nodige narigheid met hun honden en de rennende jongelui. Heel triest was de ervaring van twee allochtone jongens die in paniek raakten toen een hond achter ze aan ging. Dat de organisatie van die school dit zo slecht aanpakt. Ze zouden naar het hondenvrije deel kunnen gaan en de leerlingen kunnen uitleggen wat je moet doen wanneer je langs honden loopt en wanneer er eentje mee gaat rennen.

Groetjes,

Suzan