Hoi hoi

1 maart j.l had ik een overdrachtsgesprek met mijn manager. Ik had namelijk net mijn opleiding kraamverzorgend met goed gevolg afgerond en dat op mijn 46ste.
Ik ging die nacht de wacht in en er leek niets aan de hand. Echter rond 03.00. in de morgen toen ik wakker werd van pijn op de borst een onbehaaglijk gevoel die mij aan het denken zetten.
Direct had ik een maagtablet ingenomen om dat uit te kunnen sluiten en inderdaad daar reageerde ik ook niet op.Ik voelde dat mijn hartslag anders was dan normaal maar kon er eigenlijk geen vat op krijgen. Zo ging hij sneller en dan weer langzamer maar voelde hem ook overslaan.
Ik kon niet meer slapen en ben toen op het vroege inloopspreekuur van de dokter gelijk maar even bij hem langs gegaan.
De kalchten die ik had, pijn op de borst, een band gevoel alsof er een riem werd aangetrokken, licht in het hoofd en erg duizelig, moe,misselijk,benauwd. Uit voorzorg wilde hij een ecg maken om in ieder geval iets uit te sluiten. Dit zei hij alleen maar om mij gerust te stellen want zelf geloofde hij mijn verhaal niet zo. Nu ben ik een persoon met vage klachten met alles wat ik de afgelopen jaren wel heb gehad maar steeds had ik het bij het juiste eind. Ik ging af op hoe mijn lichaam reageerde en luisterde hier na, hierdoor wist ik dat mijn huisrats gewoon niet luisterde naar mijn klachten.Een voorbeeld ik had al jaren last van pijn in mijn buik en wist zelf dat dit vanuit mijn baarmoeder kwam.Mijn huisarts twijfelde hieraan en moest van hem eerst het nodige ondergaan voordat uiteindelijk vorig jaar mijn baarmoeder werd verwijdert. Ik was een eigen vleesboomkwekerij aan het opzetten en het baarmoederslijmvlies zat dieper in de baarmoeder gevestigd(Adenomyose), ik had dus gelijk dat ik last had van mijn baarmoederinhoud. En dan nu,.... sinds dat gesprek loop ik al thuis. Ik heb al op de ehbo gezeten maar steeds wordt ik vergeleken met de klachten die een man zou moeten hebben.Hallo jongens en meisjes ik ben een vrouw, getrouwd en heb ooit 4 kinderen gekregen. Ik heb niet de klachten van een man. Mijn klachten werden niet gehoord en zelfs niet naar geluisterd het zal wel tussen de oren zitten. Puur toeval wil dat mijn zus mij op belden hoe het ging en om mij te feliciteren met het behalen van mijn diploma. Ik mijn verhaal uitgelegd en wat blijkt, mijn familie zowel vaders als moeders kant komen hartafwijkingen voor. Die van mijn moeders kant allemaal met vage klachten zowel bij de mannen als de vrouwen.
Letterlijk en figuurlijk dood neer vallen is een van de problemen. Nu blijkt een tante van mij in een genetisch program te zitten vanwege hartritmestoornissen duizeligheid en al de klachten die hierboven staan beschreven. En daar was nu uit voort gekomen een verdikte hartspier die hoofdoorzaak in alle problemen te zijn. Mijn moeder bekent met tia's gaatje in het hart, mijn vader hartritmestoornis en hersenbloeding.Wat wil je nog meer.Ik heb dit toen neer gelegd bij de huisarts en hierop werd een afspraak bij de carioloog geregeld maar erg veel vertrouwen had de huisarts niet.
Vorige week ging ik weer naar de huisarts want het ging nog steeds niet ben erg moe en krijg iedere keer pijn op de borst met het gevoel dat het ritme verstoord is. Weer te horen ja je klachten zijn zo vaag en je bloeddruk en bloeduitslagen zijn goed. Als alternatief kon ik desnoods wel met een kastja gaan lopen maar zag hier eigenlijk tegenop, ik was het zat niet alleen mbt mijn klachten maar ook het ongeloof. Maar in de middag had ik toch zoiets van voor de zekerheid even met een kastje lopen zoadt ik beslagen van huis kom als ik a.s vrijdag naar de cardioloog moet gaan en daar ook een echo en een kastje krijg.En wat blijkt uit een paar dagen getest te hebben een sinusbradycardie met prematuur atriaal complex en een overslag.Ik ben blij dat ik toch maar dat kastje heb gedragen ik heb nu wat houvast maar verders ben ik er nu nog niet mee geholpen.Als ik teveel inspanning doe bijvoorbeeld een stukje rennen of te snel een trap op loop zie ik de wereld echt draaien. Ik hou mij hart vast van wat er straks gaat uit komen. Ik wil weer aan het werk maar wel op een goede en veilige manier.