default-header
HomeHartverhalenM’n infarct
Hartverhaal

M’n infarct

maandag 6 oktober 2008, door brandweertje

Het is eind juni '08 en ik heb al een paar weken wat pijn op m'n borst en ga toch maar de huisarts bellen voor een afspraak. Deze denkt dat de aanhechtingen van m'n borstbeen wat is onstoken, maar wilde dat ik voor de zekerheid (dit omdat m'n broer in dec.'07 gedotterd is geweest) me eigen toch even liet nakijken bij de cardioloog. Had toen een afspraak gemaakt voor 30 juli kunnen maken, want eerder was er geen tijd. er gaan zo nog een paar weken verder tot dat ik op 21 juli rond 1.00 zo'n pijn op mijn borst heb dat ik tegen m'n man zeg dat ik naar de huisartsenpost ga. Daar aangekomen, hebben ze mij onderzocht en bloed afgenomen, en wilde me een nacht ter observatie houden. S'morgens nog een fietstest gedaan en wat onderzoeken maar ze konden niets gevonden krijgen, daarna ben ik weer ontslagen. Eenmaal thuis op b22 juli '08, ga ik op de bank zitten en krijg weer pijn op mijn borst. Mijn man zegt, ik zal een lekker warm bad voor je maken misschien helpt het wat. Ondertussen dat ik in bad ga probeert mijn man de huisarts te bellen. In bad wordt ik niet lekker en geef over, ga daarna op bed liggen waarna ik wegzak. Mijn man krijgt te horen bij spoedeisende hulp 1 intoetsen, doet dit maar krijgt helemaal niemand aan de lijn. Probeert daarna nog een keer en krijgt de assistente aan de lijn en zegt dat hij toch echt te bereiken is! Krijgt van haar wel zijn 06-nr maar hier neemt ook niemand op. Daarna belt hij met de eerst hulp en legt de situatie uit en en zeggen dat hij met mij weer naar het ziekenhuis te komen. Ondertussen loopt hij naar boven en vind mij daarop bed. Vlug beld hij 112 en gaat mij aan het reanimeren. Na ong. 4 min staan er 2 ambulances voor de deur. Ze rijden mij eerst naar het ziekenhuis in Oss waarna ze mij naar het Chaterinaziekenhuis in Eindhoven brengen. Daar chatheriseren ze me, maar kunnen niets gevonden krijgen, alleen zien ze dat ik een infarct heb gehad. Daarna leggen ze me op een kamer alleen en laten ze me inslaap. Ook koelen ze me tot 33 gr voor 1 dag en daarna houden ze me nog 5 dagen inslaap. Tijdens deze 5 dagen krijg ik er nog een longonstekening en blaasonstekening bij. Na 5 dagen word ik wakker en weet ik vanaf 21 juli niets meer. Heb toen nog 2 dagen in Eindhoven gelegen waarna ze me weer naar Oss hebben gebracht. Daar heb ik nog 1 dag gelegen en mocht toen naar huis. Ben daarna aan mijn revalidatie begonnen, door eerst 2 keer in de week en later 3 in de week naar de therapie te gaan. Gaat nu goed met me, moet alleen nog wel aan mijn conditie werken. Mijn man heeft er ook behoorlijk veel mee geleden, loopt op 't moment bij een psygholoog. Maar gaat gelukkig stukje bij beetje beter.

Groetjes Miranda

Geef een reactie