hallo ik ben peter en heb vorig jaar september een hartinfarct gekregen op 41 jarige leeftijd.....

ik voelde me al tijden niet lekker en omdat hartproblemen in de familie zit aan vaders kant toch maar even naar de huisarts. Deze zei dat het allemaal wel mee zou vallen , maar stuurde me voor mijn gemoedsrust door naar de poli cardiologie voor een hartfilmpje.....daar was niets afwijkends te zien en bloed was goed dus niets aan de hand !... Zo ging dat een aantal keer ; hartfilmpje goed,bloeddruk goed,cholesterol goed dus met mijn hart was niets aan de hand en moest me niet te druk maken met mijn leeftijd!
Nu was ik op vrijdag 26 sept vorig jaar aan het werk en werd van het ene op het andere moment heel beroerd ,maar zo snel als het kwam ging het ook weer weg en voelde me weer prima zo ging dat het aantal keer die dag . Na de dag werkend geeindigd te hebben om 20.00uur met 6 paracetamol toch maar even de huisartsenpost gebeld omdat ik zo de nacht niet in wilde. Ik mocht gelijk komen maar de dienstdoende arts vond mijn hart verhaal maar een beetje onzin......zal allemaal wel los lopen zei hij ,je bloeddruk is goed denk dat het eerder iets met de maag is , maaaaaar zei hij zou mezelf voor de kop stompen als het wel zo zou zijn dus ga maar even langs de eerste hulp en laat even een hartfilmpje maken en bloedprikken. Op de eerste hulp werd een hartfilmpje gemaakt , bloed geprikt en uiteindelijk mocht ik om 0.45uur naar huis met een zakje malox want mijn hart was prima dus was waarschijnlijk mijn maag !
Zaterdag gewoon weer aan het werk gegaan en niets aan de hand , zondag ook niets aan de hand en nog met de honden de bossen in geweest en voelde me prima tot maandag middag !!! Ik was lekker op mijn vrije dag met de trein naar Arnhem gegaan vanuit den Bosch en daar kwam dat nare gevoel ineens weer opzetten ( deze keer bleef het aanhouden) ,maar deze keer ook hele zware armen na even een beetje verward rond gelopen te hebben maar weer op de trein terug gestapt .  Omdat het nare gevoel aanvoelde of je een kop hete thee te snel hebt opgedronken en ik vreselijk harde boeren moest laten ging ik mee in het maag verhaal en ben thuis aangekomen met 2 rennies en 2 paracetamol naar bed gegaan en  heerlijk geslapen !
Dinsdagochtend werd ik wakker en had nergens last van  , maar toch maar even naar de huisarts gegaan....dacht als ik steeds zo'n last heb van mijn maag dan maar een maagonderzoek ,want dit was niet te doen! De huisarts hoorde mijn verhaal aan en zei ...nou ik heb liever dat je even langs de poli cardiologie gaat om een hartfilmpje te maken en even hartenzymen laat prikken als daar niets uit komt dan mag je wat mij betreft een maagonderzoek hebben maar dan kunnen we het hart uitsluiten! Nou toen ging het allemaal snel ! nadat ik op mijn gemak naar het ziekenhuis was gelopen en een hartfilmpje had laten maken ,moest ik mee naar de eerste hulp omdat het filmpje afweek met het filmpje dat ze drie dagen eerder gemaakt hadden en ze wilde wat meer testen doen ! Ik moest eerst nog lachen en dacht oh god ik heb weer wat ,want voelde me eigenlijk prima ! Het lach moment was zo over want binnen een uur lag ik op de hartbewaking en was het serieuze boel !! Bleek dat ik die maandag dus een infarct aan de onderwand had gehad en na verder onderzoek 1 ader voor 70% dicht zat en 1 voor 50% dicht ! Werd gelijk aan van alles aangesloten en werd op vrijdag naar Utrecht gebracht om gedottert te worden .
Daar aangekomen werd op de operatie kamer eigenlijk pas aan me verteld hoe ernstig dat het was en dat ik eigenlijk in aanmerking kwam voor een bypass operatie maar gezien mijn leeftijd (41) vond hij dat te heftig en zou dus in meerdere keren gedottert worden .  Ben in de periode van oktober tot februari 3 keer gedottert en heb in totaal 6 stents gekregen ( toch knap voor maagklachten!) heb 2 weken in het ziekenhuis gelegen waarvan 1 week op de hart bewaking en voor de laatste 2 dotter behandelingen een dagopname gehad ! het vervelende was dat ik alleen woon en pas met de revalidatie mocht beginnen na de laatste dotter behandeling en in tussentijd mezelf niet mocht inspannen !
Ben nu bijna een jaar verder en werk inmiddels 4 halve dagen , voel me verder goed maar baal wel dat het herstel zo lang duurt ! Ben er van overtuigt dat als ze optijd hadden ingegrepen en mijn klachten wat serieuzer genomen hadden (zeker omdat het familiair is ) ik geen infarct had hoeven krijgen en al lang weer voor 100% aan het werk was !