Hallo beste hartgenoten
Na een jaar van up en downs, waarbij je toch nog vaak achterom kijkt en stilstaat bij het afgelopen jaar 2010,
het jaar waarin ik mijn allerliefste broer en maatje verloren ben aan hartfalen en 6 weken daarna mijn man een hartoperatie met vele complicaties onderging, was er vorige week na een jaar uit de roulatie te zijn geweest een positief bericht dat mijn man langzaam aan 2x2 uur per week weer mocht beginnen met zijn werk.Eindelijk weer een doel voor ons als gezin , want het valt niet mee als je graag wilt werken een jaar thuis te moeten zitten.Eindelijk het gevoel dat ik weer wat spanning kwijt was.
Totdat ik gister tegen 18.00 een telefoontje kreeg van het ambulance personeel dat mijn 17 jarige zoon onwel was geworden in de tram en naar het ziekenhuis ging omdat zijn ECG een rariteit vertoonde.Nou ik dacht dat ik gek werd....
In het ziekenhuis is hij volledig onderzocht, gezien de voorgeschiedenis zou hij immers erfelijk belast kunnen zijn.
Hij heeft een paar uur aan de monitor gelegen, maar mocht gelukkig gisteravond toch naar huis. maar hij is nu angstig dat het hem weer zal overkomen.
Aankomende week gaan ze weer een ECG maken en hij blijft voorlopig onder controle van een cardioloog.
dit wilde ik even van me afschrijven en daar is dit gelukkig ook voor bedoeld , want we hopen maar dat de geschiedenis zich niet gaat herhalen.
groetjes Marja