@ebvded,
Ik zie mezelf ook als behorend tot de categorie ex-patienten, al is de medische stand een geheel andere mening toegedaan. Ik heb inmiddels een andere cardioloog, maar die is eigenlijk ook niet wat ik zocht. Ze is namelijk niet bereid met mij van gedachte te wisselen over het nut van statines en de rol van cholesterol m.b.t. hart- en vaatziektes. Ik blijf het zeggen: lees het boek van Malcolm Kendrick en het zal je duidelijk worden hoe die verkeerde denkbeelden over cholesterol zijn ontstaan. Ene Ancel Keys had destijds met behulp van gegevens uit zes landen bepaalde denkbeelden over verzadigd vet en cholesterol ontwikkeld en kenbaar gemaakt in publicaties en op congressen. Deze man bleek een soort Diederik Stapel avant la lettre, want hij had uit maar liefst 22 landen juiost die selectie gemaakt die hem het best van pas kwamen. Had hij andere genomen, dan zou zijn verhaal geen stand hebben kunnen houden. Helaas is dat soort fraude in (quasi)wetenschapsland niet bepaald zeldzaam. Als ik lees in een interview met John Ioannidis (Trouw en Volkskrant 2014) dat 85% van het medisch wetenschappelijk onderzoek niet deugt, wie ben ik dan om dat in twijfel te trekken? Deze man is hoogleraar aan Stanford University, een van de toonaangevende universiteiten op medisch wetenschappelijk gebied. Zijn specifieke onderzoeksterrein is de kwaliteit van wetenschappelijk onderzoek. Hij kijkt dus of onderzoek aan alle criteria voldoet die eraan gesteld moeten worden. Overigens, los van welk onderzoek dan ook, een beetje logisch nadenken kan ook al helderheid verschaffen. Stel dat het klopt dat cholesterol een van de hoofdoorzaken is van hart-en vaatziektes. Tegenwoordig streeft men naar een niveau van 5, terwijl 6,36 het mondiale gemiddelde is. Als die cholesterolmoleculen werkelijk de kwaadaardige eigenschap zouden hebben om vaatwanden aan te tasten, dan hebben ze die toch altijd, ook in lagere concentraties?! Dat betekent dat uiteindelijk iedereen te maken zal krijgen met dichtslibbende vaten, maar dat is dus niet het geval. Reeds in 1937 is in een onderzoek vastgesteld dat er geen correlatie was tussen cholesterolniveau en arterosclerose, d.w.z. dat er mensen waren met een laag cholesterol en wel dichtgeslibde vaten, mensen met een hoog cholesterol en niet dichtgeslibde vaten, dus geen correlatie, laat staan causaal verband. En let wel, er zijn cardiologen die ook van mening zijn dat er geen verband is tussen cholesterolniveau en vaatproblemen.
En wat dat advies betreft: ik doe niet veel meer dan verwijzen naar publicaties van de hand van mensen die ook medicijnen hebben gestudeerd en zich gespecialiseerd hebben. Dat zij wellicht tot een minderheid behoren betekent niet automatisch dat ze ongelijk hebben. Het gaat om de kwaliteit van hun argumenten.