Ik heb het heel erg goed begrepen, wat je hiervoor hebt geschreven.
Graag juich ik het toe dat iemand zou kunnen stoppen met een bloedverdunner. Maar ik benadruk dat dit niet altijd verstandig is. Ik heb ook een LVEF van rond de 60% en geen zwak hart meer. Maar ik blijf gevoelig voor ritmestoornissen dus ik blijf gewoon die acenocoumarol slikken. De extra beveiliging tegen de gevolgen van een ritmestoornis hebben meer voordelen dan nadelen.
Als voorbeeld kan ik noemen dat een goede vriendin 2 infarten heeft gehad en een 3e net is voorkomen. En volgende week zullen ze haar moeten dotteren en dat omdat ze in plaats van bijvoorbeeld acenocoumarol, Ascal neemt. Wat blijkbaar niet sterk genoeg is.
Ondanks dat cardiologen geleerd hebben en vaak ook kundig zijn, blijft het in veel gevallen wel zo slim om zelf na te denken en niet zomaar van een arts uit te gaaan.
Als de persoon waar ik het nu over had goed was ingesteld op een coumarine derivaat. had ze waarschijnlijk maar één relatief onschadelijk infarct gehad. En nu heeft ze er al 2 gehad en met meer schade. En een 3e ligt mogelijk op de loer.
Dit heeft mij gesterkt om lekker door te gaan met antistolling en we een van de sterkste. Zo voel ik me veilig en heb ik toch een extra bescherming tussen een infarct of een beroerte. De goede LVEF wil ik gewoon houden. En dat zelfmeten kost me nauwelijks moeite.
Pas maar op, want ze willen je wel graag van die bloedverdunners af hebben, maar ik voel me er lekker veilig mee. En wat maakt mij het uit als ik 2x per jaar naar de trombosedienst moet. Beter dan een beroerte riskeren of een hartaanval. Ik heb een heel gevecht gehad om de LVEF weer op rond de 60% te krijgen. Daar dragen bloedverdunners ook aan bij.
