Re:oplossing voor vliegprobleempje

[Patrice]

Hai Kruutje,

Niets is minder waar. Mijn schoonzusje, jarenlang stewardes geweest vertelde over de drukverschillen in de kabine waar alle vakantiegangers zitten. Lege waterflesjes trekken helemaal vaccuum, toetjes en afgesloten water/boter/jam verpakkingen staan helemaal bol. Dat er een drukverschil is, is wel duidelijk. Vliegen, vooral op grote hoogte doet wel degelijk wat met je lichaam.

Zo ben ik, als eerder geschreven, lekker twee weken naar Bali geweest. Een geweldig geslaagde vakantie, getuige de 1200 foto’s die we met zijn tweetjes hebben gemaakt.

Na een terugreis van 27 uur stond ik ’s morgens om half 10 weer op de stoep. Koffer uitgepakt, kadootjes uitgestald, gedoucht en om 11 uur even naar bed, om wat slaap in te halen.
Om half 1 werd ik wakker van de pijn van een hartinfarct…. via ons streekziekenhuis uiteindelijk in Zwolle terecht gekomen. Weer gedotterd en wat bleek: de stent uit 2006, zo’n zelfregulerende hormoon- of medicijnafgevende stent in tweeën, bloedstolsel in het midden en tussen twee stents in (2007) ook een prop. Kwestie van stofzuigen en de klachten waren over, nou ja, de pijn in ieder geval.

Ik prijs mezelf gelukkig met een beschermengel uit duizenden, die alle gevaar wist af te wenden tot ik veilig thuis was. Een paar uur eerder en ik had nog boven Afganistan gehangen.

Hartinfarcten in de lucht komen vaker voor dan wereldwijd 150. Logisch ook, je kunt alleen op een forum je verhaal kwijt als je er nog bent. 😛 Mijn schoonzusje (die ik de vraag niet had voorgelegd over mijn vliegvraagje, gewoon omdat ik dat vergat) gaf aan dat het heel vaak is voorgekomen in haar 20 jarige carriere als stewardes. Ook hersen- en maagbloedingen heeft ze regelmatig meegemaakt onderweg. En dat ze achteraf, als ze terugvloog hoorde dat na afloop van de heenreis iemand uit het vliegtuig was omgevallen en het niet meer kon navertellen. Maar dat is niet heel vaak voorgekomen.

Ik heb voor mezelf besloten dat de reis naar Bali een mooie afsluiting is van jarenlange verre buitenlandse vakanties. Ik ga het niet meer doen, moet het ook niet willen. De vorige keer was een goede waarschuwing, nu helemaal en dit was mijn vierde infarct in 5 jaar. Misschien wordt het eens tijd dat ik leuke dingen in de buurt op de grond ga doen. Dan komen de rondreis Marokko, Oost Turkije en Tibet wel in een volgend leven.
En vanaf oktober kan ik oma gaan spelen met een spikplinternieuw eerste kleinkind.

Volgens mijn cardioloog, die met een bubbeltjesecho heeft gekeken of ik niet een ‘doorgeschoten trombosebeen’ had van het vliegen, waarbij ze gecontroleerd heeft of er geen opening zit tussen beiden harthelften (trombose uit het been schiet meestal via het hart de longen in, bij mij dan mogelijk een kransslagader in via een opening) is er wel degelijk relatie met vliegen. Het heeft te maken met de drukverschillen, slechte doorbloeding van armen en benen, geen beweging, kortom, wat al bekend is. Wel gaat ze op zoek naar informatie over er studies over bekend zijn. Het is toch wel vreemd dat 3 van mijn 4 infarcten gerelateerd zijn aan vliegen…. in ieder geval binnen een periode van nog geen 5 weken. En een gebroken stent: je verzint het niet… moest meteen aan dat flesje denken.

Voorlopig ben ik er weer klaar mee. Zwaard van Damocles hangt midden in de kamer, revalidatie, meer medicijnen. Kortom, na de schrik baal ik er wel weer van. Dat ik nu zo’n beetje elk jaar aan de beurt ben. Het was ook wel erg heftig deze keer, maar dat komt omdat het hetzelfde vat was als de eerste keer (in India) en de hele voorkant van het hart beslaat. Dacht echt heel even dat dit het was en over was.
Maar ik ben er nog, ben daar weer heel dankbaar voor, wandel door de weilanden met mijn hond en voel me elke dag weer wat beter.

Groetjes Patrice.