Ik heb zo’n zelfde onderzoek gehad ,,en pas daaruit bleek dat er iets mis was.
Bij inspanning bleek uit de foto’s dat het hart te weinig zuurstof kreeg.
Er was een vervolg onderzoek nodig om uit te zoeken waar het fout zat ,maar ik kreeg metteen vollop medicijnen mee.
Het vervolg was een hartcatheterisatie ,en daaruit bleek dat er drie verstoppingen waren ,ik mocht niet meer naar huis en ben enkele dagen erna geopereerd ,drie omleidingen.
Ik ben erg blij dat dit allemaal op tijd is ontdekt ,anders was er veel kans geweest dat ik dit hier niet had kunnen vertellen.
De rede dat ik in de onderzoeksmolen ben gekomen was door aanhoudende vermoeidheid en iets te hoge hartslag bij weinig inspanning.
Alltijd dus doen ,de onderzoeken die ze je aanbieden.
Zelfs voor de hartcatheterisatie kreeg ik een week bedenktijd ,,dat was voor mij eigenlijk niet nodig ,,als een arts zo’n duur onderzoek wil is dat echt niet voor niks.Maar ik ben nog nooit zo bang geweest als voor dit onderzoek ,,maar het stelde niks voor ,,vervelend maar niet pijnlijk. Ik had bang moeten zijn voor de uitslag ,want die was wel zeer ernstig.
Risico’s zijn er altijd ,maar doe je niks dan is het risico veel groter. En gaat er tijdens het onderzoek mis ,,je kunt op dat moment op geen betere plaats zijn.
Tijdens al die onderzoeken zit je aangesloten op een hartmonitor ,,en een aed ligt bijna binnen handbereik.
Sterkte met de dingen die komen gaan.
.
