Hierin, geachte ma_ti, kan ik volledig mee gaan. Zoals ik het nu begrijp gaan we van verschillende hypotheses uit. Veel meer dan een hypothese kan het ook niet zijn, uiteindelijk is het niet verifieerbaar en dus louter een kwestie van intuïtie of gevoel. Dat maakt het denk ik in de hele medisch-wetenschappelijke discussie ook erg lastig. Het gaat niet meer om verifieerbare feiten, maar om aannames. Ik heb geleerd in mijn studententijd, dat je daarover niet ,,positivistisch” moet denken, om het wetenschappelijk uit te drukken. Je kunt feiten niet puur als onafhankelijk feit zien, maar moet ze altijd relateren aan een zingevend moment. Dat wil zeggen: iedereen hecht aan een feit een eigen, intrinsieke en impliciete betekenis. Daar lopen veel discussies ook op vast, helaas. Dat is ook wat ik bedoel met: uiteindelijk draait alles om liefde, mededogen en tolerantie. Laat ieder zijn of haar eigen keuze, maar ga mensen die een andere keuze maken niet psychiatriseren of criminaliseren. Wij zijn het daarover tot mijn grote blijdschap eens.
