Even reagerend op het betoog van ma_ti: Je ziet lichaam en ziel als gescheiden, en dat kan niet. De ziel is niet iets dat los staat van het lichaam. Het lichaam is ervan doordrongen, en wordt zelfs gevormd naar afgeleide van de energieën in de ziel. Als je ziel en lichaam loskoppelt, zoals bestuurder en auto, dan kun je inderdaad met organen rommelen naar believen. Kortom: laat ik het zo zeggen: onze impliciete vooronderstelling is anders. In jouw redenering kun je gewoon met organen schuiven, in de mijne is dat problematisch.
De rest van je redenering kan ik helaas niet volgen.
Uiteindelijk maakt ieder voor zich een eigen keuze, en ik denk dat we die van elkaar moeten respecteren. Waar het mij om gaat: de trend bestaat om mensen zoals ik, die weigeren organen te doneren, in een verdomhoekje van aso’s, egoïsten en slechteriken neer te zetten. En daar verzet ik me tegen. Mensen zouden beter van elkaar kunnen houden en elkaar kunnen liefhebben, dan elkaar in dit soort situaties alleen maar als patiënt te zien. Liefde gaat ook over de grens van de dood heen, en je komt elkaar ook na die dood wel weer tegen. Misschien moeten mensen zich eens wat minder krampachtig vastklampen aan het leven en dit lijf, als alle signalen erop wijzen dat het tijd wordt om over te gaan naar gene zijde. Ik vind dat ik deze mening mag hebben, zonder gelijk uitgemaakt te worden voor aso of egoist….
