Lieve hartgenoten,
dank voor de lieve reacties maar ‘brief aan ons mam’ is niet geschreven om een verdrietig verhaal neer te zetten. Ik wil hiermee vertellen dat ik trots op mijn moeder ben, de manier waarop zij omging met tegenslagen. Haar veerkracht en doorzettingsvermogen. Een leven met een lach en een traan. Zelfs in haar laatste uurtjes maakte ze ons nog aan het lachen. Ik vond het ook belangrijk om de anekdote te vermelden, humor is zo belangrijk in het leven. Ik denk vaak aan mensen die 2 keer afscheid moeten nemen van een ouder of partner als gevolg van Alzheimer of dementie. Als mantelzorger maak ik dit nu van iets dichterbij mee en vind het behoorlijk heftig. Persoonlijk is dit mij bespaard gebleven. De afgelopen jaren zijn er bij mij de scherpe kantjes vanaf gegaan maar het gemis zal er altijd zijn.
Een warme hartegroet,
Annemarie
