Helaas is de orgaandonorwet in Nederland ronduit slecht. Ik heb op 13 jarige leeftijd al een donorcodocil ingevuld. Mijn moeder heeft haar handtekening er ook nog op gezet aangezien ik toen nog minderjarig was. Toen de nieuwe donorregister kwam heb ik deze ook gelijk ingevuld. Ik loop nu dus nog steeds met mijn rode donorcodocil en met mijn gele donorcodocil op zak. Inmiddels ben ik bijna 34 jaar en staat mijn man sinds 25 maart 2010 op de harttransplantatielijst.
Met collega’s en vrienden heb ik weleens een discussie gevoerd. Sommigen hadden zich nog niet geregistreerd als donor. Mijn allereerste vraag is dan de volgende: “Als jij, je partner of je kind(eren) een orgaan nodig hebben wil je deze dan ontvangen?” Ik ben nog niemand tegen gekomen die NEE zei. Als jij een orgaan wilt hebben moet er wel iemand een orgaan hebben afgestaan.
De regel zou in feite moeten zijn (Ik denk soms wel eens zwart/wit, vergeef me hiervoor..)
– iedereen is donor tenzij je expliciet aangeeft dat je geen donor wilt zijn.
– de mensen die geen donor willen zijn mogen ook geen organen ontvangen.
Het is misschien hard, maar zo gaan mensen er veel beter over nadenken en ik denk dat ik inmiddels een hoop mensen heb overgehaald om zich alsnog te registreren als donor.
Heel veel mensen “denken” verkeerd. “Ik vind het maar niks dat ze in mijn lichaam snijden”, maar als zijzelf of één van hun kinderen een orgaan nodig zijn willen ze die wel graag ontvangen. Hoe hypocriet ben je dan???
