[prinsesje]

Hey Corina! 🙂

Een dikke sorry voor mijn late reacte. Is hier erg druk geweest de laatste dagen. :S

Superblij te horen dat je vader bijna niet meer hoest en dat de pijn draaglijk is! 🙂 Dat geeft al duidelijk aan dat het echt beter gaat met hem! 🙂 🙂 Hopelijk blijft het nu de goeie kant uitgaan?
Kan hij nu al wat beter slapen? Kan me goed voorstellen hoe lastig het is om goed te slapen als je plaspillen krijgt en ook nog op je rug moet slapen. Ik kan ook totaal niet slapen als ik op mijn rug moet liggen. :-s
Ik hoop dat hij heel gauw beter kan slapen en dat hij wat meer energie zal krijgen!!

Oma’s bloeddruk is nu de laatste week weer goed: ze heeft een bovendruk van 14 of 15 en de dokter vindt dit aanvaardbaar gezien haar leeftijd, omdat het normaal is dat oudere mensen een iets hogere bloeddruk hebben (natuurlijk geen 18 of 19 zoals eerst). Voorlopig dus geen extra medicijnen maar we moeten haar bloeddruk wel goed in de gaten houden en regelmatig meten.

Was de opa van moederskant nog thuis of was hij in een tehuis? Jouw oma heeft echt veel moeten doorstaan, zeg. En dan nog maagkanker krijgen! 😮 Moet ook zwaar geweest zijn voor jouw opa om zijn vrouw zo te moeten zien. 🙁

De vader van jouw vader heeft ook heel wat meegemaakt, zeg! 😮 Wat stom dat de huisarts jouw oma niet had doorgestuurd!! Je hebt goede artsen, maar je hebt er ook die zich weinig van de patiënt zelf aantrekken! Is erg dat die laatsten dokter mogen zijn!! :angry: Welke klachten had zij toen zij naar de huisarts ging? En waarvoor kreeg zij die inhalator?

Ik kan me goed voorstellen wat een opluchting het voor jullie moet zijn dat je vader er nog op tijd bij was!!!!

Buiten deze oma en opa, heb ik nog één oma. De vader van mijn vader heb ik nooit gekend. Hij was pas 32 jaar toen hij stierf (mijn vader was toen 7 jaar). Hij stierf door een hersentumor. Ze hadden hem al een paar keer geopereerd (was één van de allereerste soortgelijke operaties), maar de tumor kwam altijd terug. 🙁 🙁 Maar goed, de dokters hebben toen wel gedaan wat ze konden, denk ik. In die tijd stond de medische wetenschap nog bijlange niet zo ver als nu. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat hersentumoren nu nog niet te genezen zijn. Die overlevingskans zie ik heel somber in. 🙁

Veel liefs! 🙂

[prinsesje]

Hoi Corina! 🙂

Ben gisteren nog bij opa geweest en toen ging het vrij goed met hem (ook vermoeidheid viel goed mee, zei hij ook en hij zag er ook goed uit!).. Hopen dat het zo blijft, want de voorbije maand was erg angstig voor ons. Zijn bloeddruk schommelt nog erg; dieptepunt tot nu toe was 8,5/4 en pols 45. Gisteren was zijn bloeddruk 12,5/5 en pols 65 (goed!) en na een half pilletje bloeddrukverlager (bloeddrukverlagers hebben ze zoals ik al eerder zei, verminderd, maar deze durven ze toch niet helemaal weg te laten, omdat ze vrezen dat zijn bloeddruk dan weer te hoog zal worden, wat ook niet goed is voor het hart, omdat het hart dan te fel moet werken) was bloeddruk 10,5/6.

Ik hoor jammer genoeg ook vaak genoeg dat ouderen aan hun lot worden gelaten. 🙁 Daar ben ik dan echt boos om. :-s Gelukkig zijn wij zo niet, he. 🙂 En je vader heeft ook geluk met zo’n liefhebbende dochter als jij! 🙂
Wat jammer dat je oma maar 75 jaar mocht worden! :-(( Waaraan zijn je oma en opa overleden, als ik vragen mag? Heb je je beide oma’s en opa’s mogen kennen?

Wat fijn om te lezen dat je vader het voorlopig goed maakt!!! 🙂 Het feit dat hij niet veel vocht meer achter de longen heeft, is ook al erg positief! Krijgt hij ook plaspillen dan? Wanneer begint de revalidatie? Heeft hij nog pijn?

17 verschillende soorten medicatie: is idd niet niks!!! Da’s nog meer dan mijn opa moet nemen! Waar opa’s bloeddruk meestal te laag is, is die van oma veel te hoog: 19 of 18 bovendruk! Dit hebben we al een aantal keer thuis geconstateerd en nu zijn we toch ongerust. Eén van deze dagen toch maar eens met haar naar een dokter, want die bloeddruk moet zakken.. 😮

Kan me goed voorstellen dat het je allemaal niet in de koude kleren is gaan zitten. Is erg heftig allemaal. Gelukkig kan je je verhaal wel kwijt, o.a. op dit forum. 🙂 Ik duim dat het nu de goede kant blijft uitgaan met je vader! 🙂

groetjes en tot snel!

[prinsesje]

Hallo Corina! 🙂

Maar goed dat ze tijdig hebben gezien dat zijn aders op gevaarlijke plekken verstopt zaten en dat ze hem toen hebben kunnen opereren.:o Maar je zegt dat je vader wist dat hij een hartinfarct had gehad, enkele dagen voordien? Hij heeft dit dus voor jullie verzwegen om jullie niet ongerust te maken? 😮 Wanneer moet je vader nu terug op controle? Heeft hij nog veel pijn van de operatie?

Ik kan goed begrijpen dat jullie zo ontdaan waren dat jullie niet echt naar de bloeddruk gevraagd hebben.. Als je vader net geopereerd is en daar zo ligt op de ic, dan ben je zo angstig of hij het zal halen, dat bloeddruk bijkomstig wordt. Ik was ook zo met oma, destijds. Toen je vader uit het ziekenhuis kwam, was zijn bloeddruk toen alweer normaal?

Mijn opa heeft in het verleden geen infarct, noch operatie gehad. Wel heeft hij een tijd een gevaarlijk hoge bloeddruk gehad. Pas toen hij een TIA kreeg (hij kon een kwartier niet meer spreken en zijn rechteroog was blind), zijn we de bloeddruk echt gaan opvolgen. De eerste keer had hij een bovendruk van 21. Cardioloog stelde ook ritmestoornissen vast en een verminderde pompfunctie. Hij neemt naast bloeddrukverlagers (deze volledig afschaffen is niet slim, denk ik, want dan zou zijn bloeddruk misschien weer veel te hoog komen en dat is erg gevaarlijk voor hem) ook bloedverdunners (marcoumar) en het plasmiddel burinex 1 mg, samen met het kaliumsparend diureticum aldactone. Moet jouw vader deze medicijnen ook slikken?

Oma heeft geen bypasses, “enkel” een infarct gehad, nu 10 jaar geleden. En de eerste tijd was haar pompfunctie nog niet echt goed, maar na een tijdje heeft deze zich hersteld. 🙂 Zo kan het met je vader dus ook gaan. Vooral veel laten rusten, dat is het nu het belangrijkste voor hem. En zijn medicatie natuurlijk.

Ik vind het ook best lief dat oma een beetje eigenwijs is. Het hoort bij haar karakter, maar ze heeft een hart van goud. Denkt altijd eerst aan anderen en dan pas aan zichzelf.

Ik ben hier inderdaad terechtgekomen ivm opa..

Liefs! 🙂

[prinsesje]

Hallo Corina!
Allereerst hoop ik dat je vader nu heel snel gaat opknappen! Is niet niks, zeg, wat ik lees! Hoe kwam het dat hij een openhartoperatie moest krijgen na een hartinfarct? En lage bloeddruk, zeg je? Hoe laag moet ik me daarbij voorstellen? Weten ze ook hoe het kwam dat die bloeddruk laag bleef? En hoe hebben ze die bloeddruk naar omhoog gekregen?
Mijn opa zit nu ook constant met een bloeddruk van 8/4 à 8,5/4, maar neemt wel hartmedicatie en bètablokkers en bloeddrukverlagers (reeds gehalveerd).

Wat fijn te horen dat je vader ondertussen al weer thuis is en alles in orde is met bloeddruk, zuurstof en suiker. Ik begrijp jouw onzekerheid heel erg goed. Mijn oma heeft tien jaar geleden ook een hartinfarct meegemaakt en heeft hiervoor 3 weken in het ziekenhuis gelegen. Ze kreeg ook een pompje omdat haar hartslag veel te laag was. Ze was er erg aan toe, maar is inmiddels goed hersteld. 🙂 Ze neemt haar hartmedicatie goed en dan gaat het wel. 🙂 De eerste tijd was ze natuurlijk nog erg moe (je lichaam moet herstellen van zoiets), maar ze is achteraf wonderbaarlijk goed hersteld! Ze is nog behoorlijk eigenwijs en kan het in het voorjaar niet laten om nog wat om te spitten in de tuin (wat toch best zwaar werk is)..

[prinsesje]

Dag Anna!

Ik heb zelf geen hartklepaandoening, maar iemand in mijn naaste familie heeft dit wel. We gaan proberen je vragen zo goed mogelijk te beantwoorden..
1) man, 61 jaar. heeft vroeger als kleuteronderwijzer gewerkt, is nu met pensioen.
2) vanaf de leeftijd van 17 jaar werden bij een routine-onderzoek hartproblemen vastgesteld.
3) bij een routine-onderzoek rond 17,18 jaar. Slecht werkende hartklep. Aangezien dit een risicovolle operatie is, werd de operatie zo lang mogelijk uitgesteld, want de klachten vielen toen nog mee.
4) erge kortademigheid bij traplopen en andere geringe inspanning, snel vermoeid. Moest bijvoorbeeld tijdens het traplopen enkele keren blijven staan om naar adem te happen, want hijgde dan.
5) persoon heeft een operatie ondergaan toen hij 40 jaar was. Kunstklep werd ingeplant.
6) ja, gaat voorzichtiger om met alle klachten, moet op veel dingen letten (gewicht, bij keelontsteking naar ziekenhuis, regelmatige bloedcontrole wegens angst voor stolsels,..) Is ook bewuster gaan leven en geniet meer van elke dag en alles wat het leven te bieden heeft.
7) + 8) zie 6
9) zij zijn vaak angstig bij de minste klacht en erg ongerust.
10) kunstklep zal na een hele poos aan vervanging toe zijn, maar persoon kan met deze mechanische klep oud worden.

[Auteur]

Berichten