Dat schuldgevoel moet je niet onderschatten, denk ik. Zelf heb ik iemand ooit weggesleurd voor een aanstormende trein. Die man probeerde zichzelf van kant te maken door op de rails te gaan liggen. Ik kwam er toevallig bij uit, ben de heuvel afgerend naar het spoor en heb hem daar weg getrokken. Daar was wel een worsteling voor nodig, met gevaar voor eigen leven (gezien de trein).Vervolgens heb ik hem naar het ziekenhuis gebracht (PAAS). Hij heeft me sindsdien altijd kwalijk genomen dat ik ingreep, en wilde niets meer met mij te maken hebben. Des te erger, omdat het een vriend van me was. Wat denk je wat ik me schuldig heb gevoeld. Nu ging het hier wel niet om reanimatie, maar toch. Ik denk dat het schuldgevoel vergelijkbaar is. Ik weet nog steeds niet hoe ik hiermee om moet gaan.
