Bij mij is de PM ook geplaatst onder plaatselijk verdoving en ik herken mij absoluut niet in dit verhaal. Geen pijn en enkele uren na de ingreep al weer aan de oliebollen (het was per slot van rekening oudejaarsdag) en de volgende dag naar huis.
Als ik had gewild had ik een volledige narcose kunnen krijgen, maar waarom ?
Ik keek echt uit naar de implementatie en was alleen maar blij dat deze zo snel kon plaatsvinden, daarmede een volgend risico uit te sluiten; net door het oog v/d naald gekropen, wilde ik maar al te graag.
Als ik je verhaal zo lees denk ik dat de pijn vooral ook is ontstaan door de paniek waarover je schrijft en de emoties vooraf; ja dan reageert je lichaam mogelijk anders dan in volledig ontspannen toestand. Jezelf overgeven en acceptatie, ja het is moeilijk, waarschijnlijk ben te veel overvallen door de snel opeenvolgende gebeurtenissen.
Ik hoop dat je het langzamerhand op een rijtje kunt krijgen en al dat adacadabra ?
ach daar kom je t.z.t. ook allemaal wel achter.
Ik wens je veel wijsheid en sterkte.
Groeten
Theo
