Tikkende klep

[bert]

Hallo Hartgenoten,

Inmiddels is het al weer 8 weken geleden dat mijn aortaklep is vervangen door een mechanische klep, tevens is het opgaande deel van de aorta vervangen. Het gaat redelijk goed. Mijn revalidatie is nog niet gestart, omdat ik thuis kwam met 2 decubitus hielen! Daar baal ik zo van, het was erg onnodig! Ik heb er erg veel hinder van bij lopen en autorijden en gebruik steriele pleisters (mepilex border). Intussen is de necrose weg gesneden en is er een zeer dunne gevoelige branderige prikkende huid. In het midden ontstaan nu na 8 weken harde bultjes, dat schijnt littekenweefsel te zijn. Al met al vertraagt het mijn herstel en m’n revalidatie. Ik kan nu niet in de groep meedraaien, maar ik wacht op een oproep voor een individueel programma. Dat is voornamelijk fitness en fietsen (slechts 1x per week). Zwemmen mag helaas ook nog niet.

Afijn, dan nu nog wat over het hart. De pompfunctie is nu veel sterker, ik hoor de klep wel goed tikken, zeker wanneer ik me druk maak. Ik kan er wel van slapen. Als ik even de stad in ga en 3 trappen opklim, moet ik wel echt even bijkomen. Is dat normaal na 8 weken? Ik heb geen idee, misschien verwacht ik wel al te veel. De hartslag is nu wat hoger dan voor de OK, ongeveer 90 per minuut. ( kun je nagaan die klep sluit dus ongeveer 47 miljoen keer per jaar! De bloeddruk is prima, rond de 120 over 70. Het voelt allemaal wel wat gejaagd in mijn lijf (50 kg), daardoor wordt de onrust helaas alleen maar groter, ik heb moeite me te ontspannen. Ik zie er erg naar uit dat het allemaal weer ‘normaal’ voelt en wordt!

[Anoniem]

word wel steeds minder…alleen als je alleen bent of als het stil is..kan je hem nog zelf horen…en inderdaad bij inspanning valt het inderdaad vaker op…
maar geluidloos word hij nooit…die van mij is in oktober 2007 geplaatst, en soms hoor ik hem ook erger dan normaal…
je went er toch wel aan op een bepaalde manier…

[helga]

Hoi’

Ik heb ook vragen over de kunst aortaklep ik wordt er af en toe helemaal bang van als deze zo hard tikt, en inderdaad met inspanning is het nog erger, ik kan mijn rust slecht vinden door de klep, vaak gaat deze zo hard en voelt zwaar in de borst, hebben jullie hier ook ervaring mee?

gr Helga :laugh:

[sakari]

Ik ben 2008 voor de tweede keer geopereerd en ook ik heb een kunstkleb gekregen voor het lek in de mitraalklep. Naar de operatie heb ik het tikken van de klep veel gehoord en ook toen ik thuis kwam, bleef ik het horen. Nu ben ik twee jaar verder en ik hoorhet steeds minder, ik denk dat het een kwestie van wennen is.

[Anoniem]

Het is inderdaad een kwestie van wennen, een mechanische klep hoor je altijd wel, maar je kunt het geluid naar de achtergrond proberen te bannen, dat gaat niet van het ene op het andere moment.

[helga]

Hoi maar ik heb soms een hard getik en het voelt alsof het hart zwaar bonkt, moeilijk om uit te leggen. Of zouden dat hartkloppingen zijn?

gr Helga 🙂

[koets67]

Hoi Selma,

Ik ben man van 43, ik ben vorig jaar september geopereerd en heb nu ook een kunst aorta klep.
Mijn hartklep had ook een aangeboren afwijking en functioneerde bijna niet meer.
De keuze voor een kunstklep is eigenlijk makkelijk geweest voor mij omdat deze gewoon een lifetime meegaat.
De eerste maanden zijn het lastigst, je heb nog wat angst gevoelens, blijft alles het goed doen. Ook met de revalidatie had ik mag ik dat wel en kan ik het wel, is die klep stevig genoeg.
Maar geloof mij alles kan je gewoon! 😉
En de eerste paar maanden ben je echt nog niet de oude, je lichaam heeft heel wat meegemaakt hoor, vergeet dat niet.
Ik kan zeggen dat ik me rond de kerst echt pas redelijk beter ging voelen.
daarna is het met stappen vooruit gegaan.
Drink regelmatig weer een drankje ( moet ook kunnen ) zelfs zo erg dat ik in de week van mij thuis komst de huisarts vroeg zal ik en wijntje mogen, als ik beloofde niet meer dan 2 per dag te doen mocht het.
Lekker veel antioxidanten in hahah.
Maar ook het tikken van de klep, sja zal je altijd blijven horen, er gaan dagen voorbij dat ik uhm echt niet hoort. Maar vooral als je is gespannen bent of veel gedaan hebt hoor ik hem wel is.
En alles wat je voelt is ook tamelijk normaal hoor, maar het komt allemaal goed!
het meeste vervelende vond ik de pijn aan mijn ribben dat heeft wel enkele maanden geduurd.
Ik zal zeggen je hebt nog wel een weg te gaan, maar een ding je leeft ! en de bloedverdunners zorgen voor een langer leven zeggen ze 😉
Veel succes, en als je is vragen hebt kun je het altijd vragen, ik vond het forum hier wel lekker om ff mn ei soms kwijt te kunnen, en de verhalen van anderen te horen.

gr. Marcel

[frank_metzer@hotmail.com]

Bij mij is ook een nieuwe mechanische aortaklep geplaatst,july2010.De arts had moeite om het tikken te ontdekken,zo ook mijn vrouw.Als het echt stil is kan ik hem horen,mijn vrouw moet dan goed luisteren,zo kan het dus ook

[spriet]

Het is gewoon even wennen,ik hoor hem na 10 jaar helemaal niet meer.Af en toe denk ik wel eens,ik wou dat ik hem hoorde :laugh:

[hans1957]

Hallo Selma,

Ik heb in juni vorig jaar een vergelijkbare operatie ondergaan met daarbij nog drie omleidingen.

Je verhaal geeft nogal wat herkenning.
Je conditie is behoorlijk aangetast na je operatie, maar als je eenmaal begint met je revalidatie (met name de fysio) zul je zien dat je met sprongen vooruit gaat.
Dat is tenminste bij mij wel het geval geweest.
Ik heb het als zeer prettig ervaren en het moeilijkste is, om nadat het revalideren is afgelopen, toch voldoende te blijven bewegen.
Ik wandel, fiets en zwem behoorlijk wat, maar als dat niet het geval zou zijn,
denk ik dat je toch bij een sportschool terecht moet om je conditie op pijl te houden.

Het tikken van de klep is iets waar je erg aan moet wennen.
Na het wakker worden na de operatie, klonk het als een horloge, maar het is
ik mijn leventje weer wat kon oppakken toch wel een flinke wekker geworden.
Overdag valt het allemaal wel mee, maar als ik ’s nacht wakker wordt en het is verder
stil, dan is het behoorlijk irritant. Alleen als ik op mijn rug lig, is het te doen.
Mijn nachten zijn ook een stuk korten dan voorheen.
Daarnaast hebben medicijnen zeker invloed.
Ik neem aan dat je nog betablokkers hebt. Bijv. Sotalol of iets dergelijks.
Deze houden je hartslag wat lager.
Als je deze mag stoppen, neemt doorgaans je conditie toe, maar ook je hartslag.
Ik ben in overleg met de cardioloog toch weer een betablokker gaan gebruiken.
Juist om de hartslag wat lager te krijgen en de ‘rust’ in het lijf weer wat terug te krijgen
zodat ik wat beter slaap.

Geduld is nog steeds een schone zaak (mbt je conditie) maar het tikken is iets waar we moeten leren leven, ben ik bang.

Sterkte en ik hoop dat je snel mag beginnen met revalideren.

Groet Hans

[Auteur]

Berichten