Ik maak graag even een rondje met de fiets. Met slechts enkele kilometers ben ik al over de grens met Duitsland – toch even een ander sfeertje – en bevindt me dan in het prachtige gebied langs de Dinkel, ons “eigen” riviertje, ( Twents Volkslied:er ligt tussen Dinkel en Regge een land; ons schone en nijv’re Twente)
Er zijn nog volop de droeve sporen aanwezig v/d overstromingen van 2 weken terug; al het gravel v/d fietspaden weggespoeld etc. Kijk maar even op:
voor de omvang van dit imponerende natuurgeweld.
Op de weg hier naar toe passeer ik ook altijd een monument, voorstellende de Christusfiguur gevallen onder het kruis, met de volgende tekst:
[i]Trag gern dein Kreuz, so trägt es dich,
zur himmelsheimat sicherlich,
Werfst du es ab so folget dir,
ein anderes, schwerer.
Glaub es mir.[/i]
(vrij vertaald:)
Draag blij je Kruis, zo draagt het jou.
naar het hemelsthuisfront, zeker weten.
Gooi jij het af, dan achtervolgt je,
een ander, zwaarder.
Geloof me maar.
.
