Hallo.
Ik begrijp wat je bedoelt, heb zelf afgelopen maart een heftig infarct gehad, en er is niemand behalve mijn man die begrijpen wat je doormaakt, inderdaad zien ze alleen de buitenkant, en dan zeggen ze, je ziet er goed uit, ja ik ben wat dikker geworden door de medicijnen, dat klopt, dus zie ik er voor de buitenwereld goed uit, maar het genezingsproces duurt erg lang, het vertrouwen in je lichaam moet weer terugkomen, en dat heeft veel tijd nodig, ook wordt je van al die medicijnen ook niet echt vrolijk, ze hebben best veel bijwerkingen, maar wat als je ze niet neemt?
Het stuit inderdaad op heel veel onbegrip en ook ik vind dat erg pijnlijk, soms zitten ook bij mij de tranen erg hoog, eus je bent het niet alleen, het hoort er allemaal bij, maar het is een lange moeilijke weg.
Als je hè verhaal kwijt wilt, helpt deze site erg goed, hier wordt er naar je geluisterd, je krijgt bemoedigende woorden terug, ik vind dit forum Erg fijn
Ik hoop ook dat jij er wat aan hebt.
Heel veel sterkte ook voor je vrouw, de partners worden ook vaak vergeten.
Lieve hartegroet Nesia.
.
