default-header

Even mijn verhaal

Home Forums Even voorstellen Even mijn verhaal

6 berichten aan het bekijken - 1 tot 6 (van in totaal 6)
  • Auteur
    Berichten
  • #78973 Reageer
    bert
    Sleutelbeheerder

    Ik ben Andrea, 32 en ben sinds januari 2006 hartpatient. Bij mij begon het met “verhoogde bloeddruk” en een wat onregelmatige hartslag. Na veel doorvragen en zeuren bij de huisarts mocht ik in maart naar de cardioloog. Die constateerde PVC…….Geen idee wat dat was en met een receptje weer naar huis. Dit ging zo een jaar door, heb wel ecg’s holter ecg’s en hart echo’s gekregen, maar er werd mij niks verteld.
    Nu is de des betreffende cardioloog naar een ander ziekenhuis gegaan en ik kreeg een vervanger.
    Die constateerde na aanleiding van de laatste echo dat ik ook hartfalen erbij heb. Fijn denk je dan, eindelijk een dokter die iets kan doen! Niet dus. Een 2 weken geleden heb ik een klein infarct gehad, dokter gebeld, en naar het ziekenhuis. Die cardioloog, mijn eigen cardioloog is met vakantie, stelde een ejectiefractie meting voor. Zo gezegd, zo gedaan. Vandaag de uitslag gekregen……….”Sorry mevrouw, Ik kan niks voor U doen, U laat 12 september maar een 48 uurs holter maken en dan terug naar Uw eigen cardioloog” Ik ben zeggen en schrijven 2 minuten binnen geweest. Kon niks vragen, vertellen, helemaal niets…moest zelf om de bloed uitslagen vragen. Het kalium staat nu op 3.6, was 2 maanden geleden nog 3.8….Ik wilde er iets van zeggen maar meneer liep weer weg.
    Nu heb ik contact opgenomen met het hartcentrum in Nieuwegein en ik kan gelukkig over een paar weken daar terecht.
    Tijdens de ejectiefractie meting kon het apparaat sommige slagen niet meten, omdat mijn ritme zo erg verstoord is…Maar dat deed er niet toe en ja, ik bleef gewoon moe zei die cardioloog vandaag.
    Wie heeft er ook zulke ervaringen?
    Ik ben 32, heb een kleine meid van 2,5jaar en kan op dit moment helemaal niks meer van de vermoeidheid. Daarbij heb ik een pompfunctie van 38% en dit ziekenhuis laat mij maar lopen…..
    Ben blij dat ik dit forum gevonden heb, zodat ik eindelijk mijn verhaal kwijt kan.

    Andrea

    #84175 Reageer
    Anoniem
    Inactief

    Beste Andrea,
    ik lees nu je verhaal pas en ik moet je gelijk vertellen
    dat ik er ook geen antwoord op weet,
    maar kan je huisarts je niet wat wijzer maken?
    Of ben je er intussen al geweest?
    Hartegroet ,Peter IJpelaar.

    Overigens het gedrag van de cardioloog zou voor mij een
    reden zijn naar een ander toe te stappen.

    #84176 Reageer
    Anoniem
    Inactief

    Ik ben inmiddels overgestapt naar een ander ziekenhuis, Nieuwegein….heb daar over geschreven in het topic over het ziekenhuis st Antonius Nieuwegein.
    Nu wacht ik op een oproep….

    hartelijke groeten, Andrea

    #84177 Reageer
    bulldogsrotterdam
    Gast

    tegenwoordig moet je alles vragen..nix komt vanzelf…
    ik merk dit ook…soms ben je zo doodgeslagen van het nieuws wat je krijg en als je later erop terug komt..dan word er gezegd waarom je er nu pas op terug komt…alsof het teveel werk is..ik blijf door hameren..en zal de info krijgen die ik wil hebben..

    geen er om heen verhaal..maar wel to the point verhaal…
    want met de halve waarheid kan ik niet leven…ben iemand die alles wil weten..
    en niet de helft weg laten voor het gemak…

    dus maak een lijst met vragen…leg desnoods een bloknootje neer..en zet daar elke keer wat op wat je bezig houd..en wat je wilt weten…en de volgende keer ga je lekker alles vragen…dat is de enige methode…!!..Helaas..denk dat je een sociaal voelend cardioloog soms ver moet zoeken….en heb je mazzel als je er wel eentje heb..maar voor je hem heb..

    Succes ermee….!!

    #85231 Reageer
    Patrice
    Gast

    Helemaal gelijk BulldogRotterdam (leuke naam), ik mankeer ook niks aan mijn verstandelijke vermogens, maar op de een of andere manier verander ik in een halve geestelijk gestoorde als ik voor de cardioloog zit. Weet niet meer wat ik ook al weer al die tijd wilde weten. Zit daar nu inderdaad met een papiertje. Toen hij opstond na zijn verhaal en me de hand wilde schudden bleef ik braaf zitten en vroeg of ik ook nog even mocht??? en keek op mijn allerliefst. Haalde vervolgens het papiertje tevoorschijn en wat bleek? De cardioloog kon ook lachen en hij heeft de tijd genomen om antwoord te geven op mijn vragen. Bleek hij toch gewoon ook een mens te zijn.
    Maar je moet het treffen, dat blijkt maar uit het verhaal van een cardioloog die de moeite niet neemt je even rustig uit te leggen wat er aan de hand is, echt om te slaan.
    Goed dat je naar Nieuwegein gaat. Ben daar diverse keren gered en ben prima behandeld. Succes! en laat weten hoe het afgelopen is.

    #85256 Reageer
    Anoniem
    Inactief

    het is voor mij afgelopen in nieuwegein.
    26 januari heb ik het slecht nieuws gesprek gehad……….

6 berichten aan het bekijken - 1 tot 6 (van in totaal 6)
Reageer op: Even mijn verhaal
Je informatie: