Ervaringen delen na Ablatie – hartritmestoornissen – vragen

[bert]

Beste leden,

Ik plaats dit bericht voor en namens mijn moeder. Zo kan zij ook mee lezen en ik denk dat het ook fijn voor haar is om haar ervaringen te delen.

Op 27 november heeft mijn moeder een ablatie gehad. Dit aan de linkerkant van het hart. (voorheen liep ze al 15 jaar met hartritmestoornissen) Via de lies en hoofdslagader zijn ze naar het hart toegegaan en hebben ze bepaalde plekken dus gebrand.
De bron is aangepakt zei de cardioloog, maar niet alle plekken want dat zou teveel worden. Maar doordat de bron aangepakt zou zijn moet dit de rest ook verhelpen schijnt.

Op 29 november mocht ze al naar huis. Wel heeft ze een buisje bij der hoofdslagader die er na 90 dagen uitgegroeid zou zijn. Ik denk wel voor meerdere bekend hier zo.

Het is begrijpelijk dat je natuurlijk niet 1,2,3 bent opgeknapt en hier wel een tijd voor moet herstellen. Mijn moeder is overigens al 2 maanden voor haar operatie gestopt met medicijnen op verzoek van cardioloog.
Dus nu slikt ze ook niets.

Na de operatie:

Mijn moeder is momenteel dus aan het herstellen, maar ze heeft enorm veel klachten! Zij voelt haar hartritmestoornissen dus nog steeds, en het lijkt zelfs erger dan voorheen! Ook haar hartslag schiet omhoog, elke stap die ze zet kost verschrikkelijk veel energie. Ze is dus continue moe. Alsof ze de hele dag druk bezig is geweest of heeft gesport.
Ze is vrij emotioneel ook, en soms wordt ze snachts wakker omdat ze last heeft en moet dan ook huilen.
Ze merkt ook dat der handen erg koud zijn de hele tijd, dit heeft ze voorheen nog nooit gehad!

Zijn dit normale klachten, zijn er meerdere mensen die dit soort klachten na een ablatie hebben gehad?
Wij horen graag lotgenoten hierover.

Vriendelijk bedankt!

[brandy]

Je kunt na een ablatie nog enkele maanden last hebben van ritmestoornissen,het hart is natuurlijk geprikkeld..
echter,ik vraag me af of de klachten nu niet veel erger zijn dan voorheen
er is maar 1 oplossing,morgen een afspraak maken met de cardioloog,je niet laten afschepen hoor!
Al was het alleen maar omdat je moeder ,en jij je nu ook zorgen maakt,is ook hiet goed lijkt me
sterkte ermee

[brandy]

Misschien moet ze terug op medicatie,ik moest tijdens laatste ablatie ook stoppen met tambocor
Vond ik zelf niet verstandig,dus na 2 dagen weer volop boezemfibr,is met een cardioversie weergestopt,en weer tambocor en betablokker…laatste ablatie is 1,5 jr geleden

[Dochter88]

De klachten zijn na ablatie erger geworden dan voorheen. Vooral snachts, en dam rust je eigenlijk, maar het komt er gewoon doorheen. Maandag mag ze naar de cardioloog toe gelukkig! Ze heeft overigens ook last van een druk op der borst, is dit normaal na een ablatie?

[Roland]

Hoi dochter88,

Ook al heeft je moeder a.s maandag een afspraak met de cardioloog, bel vandaag even met cardiologie om te overleggen. Er zal altijd wel een cardioloog zijn (misschien haar eigen cardioloog) die haar te woord kan staan en eventueel kan adviseren, zo werkt het in ieder geval in mijn ziekenhuis. Je gaat nu immers het weekend in en dan is enige geruststelling wel zo prettig.
Na mijn 1e ablatie (kamerritmestoornissen) lag ik een week later weer op de EHH. Je hoort het regelmatig dat de ritmestoornissen niet meteen na een ablatie weg zijn.
De druk die je moeder ervaart kan komen door het ableren, tenslotte zijn er in het hart littekentjes gemaakt. Ook deze klacht zou ik vandaag zeker even bespreken.

Sterkte en bel even.

Hartegroet,
Annemarie

[Tsjerk]

Goeie dag,
Wat voor soort ritmestoornis had ze?
Het is opzich normaal dat er ritmestoornisen ontstaan na een ablatie, dit zou een gezond hart ook hebben.
Maar omdat ze zeiden dat ze niet alles hebben gebrand is de kans groot dat ze nog een keer moet. Toch zou ik de medicatie weer oppakken want als het daarmee rustig wordt herstelt het hart zich ook beter na zo’n ingreep.
Welk ziekenhuis heeft dit plaats gevonden?
Sterkte beid

Tsjerk

[Dochter88]

Goede avond,

Zoals ik eerder had aangegeven had mijn moeder gisteren (maandag) een afspraak bij der cardioloog.
Hij heeft haar eerst een fietstest laten doen, zodat die kon kijken naar de hartritmestoornissen.

Het is eigenlijk alleen maar erger geworden dan het al was!
Zoals het is uitgelegd zal ik het hier ook zo vertellen:

De plekken in het hart die ze hebben gebrand zaten aan de linkerkant van het hart. (De zijkant daarvan bleken ze te zitten)
Hierdoor is als het ware een soort deur geopend, waardoor de stoornissen zich nu in het hart kunnen verspreiden.
Extrasystolie / extrasystolen noemde die, ook zit het in de boezems nu en onder de aorta klep!

Dat een tweede ablatie zou kunnen aankomen hadden we wel een klein beetje verwacht, maar niet dat het zo veel zou verergeren.

Ze mag momenteel geen medicijnen (betablokkers), in Januari moet ze met een holter lopen.

[Maantje93]

Hallo. Ik heb 4ablaties gehad zonder resultaten. Elke x erger last als voorheen. Zijn haar longvene geïsoleerd? Die zitten links. Ik heb na mijn ablaties meer en anderen soorten gekregen. Heel veel succes!

[Dochter88]

Dat is heftig zeg 4 x nee zoals ik weet ze niet geïsoleerd. Ze heeft geen boezem fibrilleren. Ze moet zeker weer een ablatie volgend jaar. Weet niet wanneer ? Zat er veel tijd tussen de ablatie bij jou. En heb jij nog last.
Groetjes

[Tsjerk]

Ik zelf wilde er niet meer dan 2 per jaar met minimaal half jaar ertussen.
Het blijft een behoorlijke aanslag op je lichaam hoor door alle medicatie die ze toedienen maar op ook het psychische ik heb er ook een aantal gehad maar je kan er niet aan wennen. Hoe meer ik er heb gehad hoe meer ik er tegenop ging zien.

[Dochter88]

Hoi klopt mijn moeder was heel emotioneel huil buien en erg van slag. Dat het zo’n impact heeft op je lichaam had ze niet verwacht. Ze is geholpen in het haga ziekenhuis Den haag. Dus het is beter een half jaar er tussen te laten. De medicatie met het opwekken was zo heftige mijn moeder werd vreselijk onwel en erg misselijk . Huishoudelijke taken doet ze nu na 5 weken nog rustig aan het lichaam lijkt geen vut te hebben . klopt dit ? Hadden jullie dit ook?

[Dochter88]

Hoi klopt mijn moeder was heel emotioneel huil buien en erg van slag. Dat het zo’n impact heeft op je lichaam had ze niet verwacht. Ze is geholpen in het haga ziekenhuis Den haag. Dus het is beter een half jaar er tussen te laten. De medicatie met het opwekken was zo heftige mijn moeder werd vreselijk onwel en erg misselijk . Huishoudelijke taken doet ze nu na 5 weken nog rustig aan het lichaam lijkt geen vut te hebben . klopt dit ? Hadden jullie dit ook?

[Tsjerk]

De eerste ablatie die ik had spoten ze ook van alles in om mn ritmestoornis op te wekken. Ze hadden de hele kast in me gespoten maar het lukte niet om mn rs op te wekken.
Ik heb toen dingen gevoeld die ik nog nooit gevoeld heb. Ik heb toen echt gedacht dat ik dood ging. Het ene middel was erger dan het andere. Heb af en toe moeten kokhalsen van de misselijkheid. Gelukkig is daar ook weer een medicijn voor haha.
Zeker de eerste keer had ik moeite om weer energie op te bouwen, later kreeg ik alleen een ablatie als ik zelf rs had. En dan herstelde ik wel sneller en was na 2 weken weer halve dagen aan het werk. Vooral als de ablatie niet geholpen heeft is het moeilijk om het weer positief op te pakken. Leven om je heen gaat wel door. Ik kon gelukkig weer snel alles weer oppakken maar ik begrijp goed dat het voor andere erg zwaar is.
Sterkte voor je moeder en ik vind het van jouw erg knap dat je er zo in wil verdiepen.
Tsjerk

[Eenbeetjevanditendat]

Soms zijn er helaas meerdere ablaties nodig om het ritme goed te krijgen. De ingreep zelf vind ik niet zo zwaar, maar ik kan me voorstellen dat iedereen dit anders zal ervaren. Ook zal het per persoon verschillen en per type ablatie. Ik heb er 2 ondergaan (PVI) en ik heb nu 99% van de tijd geen ritmestoornissen meer. En als ik ze al heb zijn het andere ritmestoornissen dan voorheen, flutters in plaats van atriumfibrilleren. In mijn geval verdraag ik die beter. En ik mag ze vrijwel meteen laten verhelpen met een cardioversie. De kans op succes van een ablatie ligt na een 2e, 3e of zelfs 4e poging veel hoger dan bij een eerste poging. Ik ga over 2 weken met mijn cardioloog in het St Antonius praten of het zin heeft om nog een ablatie te laten uitvoeren. Het zou fijn zijn als die cardioversies zo eens in de 3 maanden niet meer nodig zijn, maar mocht het toch zo zijn dan is dat voor mij acceptabel.

Ik hoop dat ze uw moeder goed kunnen helpen. Soms is het ook nodig om de juiste medicatie uit te puzzelen, dat kan enige tijd en enige pogingen kosten. Bij mij was pas na 3 jaar bekend welke medicatie optimaal werkte. Uiteindelijk werd het Selokeen (wel de originele!!) en Flecaïnide. Nu gaat het best goed met mij. We zien wel of een 3e ablatie de moeite is. Als het alles helemaal oplost ben ik heel blij, als de situatie zoals die nu is, stabiel blijft…. kan ik daar ook prima mee leven.

Ik wens u veel succes met uw moeder en er is veel mogelijk. Voor zover ik weet heeft het Haga ziekenhuis geen geweldige reputatie als hartcentrum. Als het niet lukt om er uit te komen zou ik naar een ander ziekenhuis gaan.

[Maantje93]

PVI ablatie vind ik heel er mee vallen dit in combinatie met MAZE heb ik 4x gehad de Maze is een stuk lastiger door het strepen trekken. bij mij is tot nu toe mijn litteken weefsel te snel hersteld waardoor het niet werkt. en ze alles steeds opnieuw moeten doen.

[Auteur]

Berichten