Hoi allemaal,
In augustus 2022 hebben ze na 8 maanden zoeken AVNRT bij mij gediagsnostiseerd.
Januari 2023 heb ik mijn eerste ablatie gehad, echter verliep deze niet heel soepel. Ipv de gezegde 5 brandplekken en een halfuurtje werk, zijn dit 25 brandplekken geworden en 3 uur werk.
Na deze ablatie herstelde ik niet, bleef moe, sliep 16 uur per dag. Maar er bleef gezegd worden dat de ablatie was geslaagd en ik ‘gewoon’ weer op mijn lichaam moest vertrouwen want ik hield mezelf in. Heb hiervoor nog bij een psycholoog gelopen om het ’tussen de oren uit te praten’. Heb 2x hartreavalidatie gevolgd maar de positieve resultaten bleven uit.
In juni 2024 kreeg ik opnieuw de hartritmestoornissen, ook de verklaring waarom ik niet verbeterde, dus het zat niet tussen de oren.
September 2024 heb ik mijn 2e ablatie gehad. Dit keer 12 brandplekken. Echter deze keer herstelde ik beter en kon ik wel aan mijn conditieopbouw werken zonder problemen.
Dus vol goede moed keken we weer de toekomst in.
Echter nu mei 2025 heb ik weer last gehad van mijn ritmestoornis en is de vraag: hoe nu verder?
Weer een ablatie? Zijn er andere mogelijkheden?
Ik kijk zelf erg op tegen nog een ablatie omdat de vorige 2 vrij heftig waren en het op een risicovolle plek ligt volgens de artsen.
Maar doorleven met dit ritmestoornis waardoor je zeer beperkt wordt in je dagelijkse bezigheden zie ik ook tegenop. (Ik ben 28)
Hebben jullie hier ervaringen mee als een hartritmestoornis steeds terugkomt?
Met vriendelijke groet,
Bo
