Pijn tijdens operatie

[bert]

Hallo,
Ik heb een vraag,ik heb mijn operatie verhaal al verteld maar wat mij bezig houdt is of er meer mensen zijn die tijdens de operatie(icd inpl) zoveel pijn hebben gehad.Want ik lees over het algemeen dat de mensen de operatie goed doorlopen en niet zoveel pijn ervan hebben.Maar bij mij dus niet het leek of er een kat zijn nagels zat te slijpen net als aan een krabpaal zo voelde het in mijn hart.En ik herhaal de operatie iedere keer om te kijken wat het geweest kan zijn.Ik ben ook een stukje kwijt,ik kan me niet herinneren dat ie me een verdoving in mijn schouder heeft gegeven,dat ben ik kwijt en dat moet toch een vervelende prik zijn.En ook drie uur later dat ik bijkwam dat hij de icd erin duwde en dicht maakte deed erg veel pijn. En ik heb nu ook last dat de icd net onder de huid zit, mijn huid voeld vreemd aan (dof)en pijnlijk tot onder de oksel en schouderkom .Het heeft tijd nodig dat snap ik wel het is nu 3 weken terug.Ik hoor het graag zodat ik het kan begrijpen en een plekje kan geven.Liefs en groetjes Tjinta

[Anoniem]

Hallo Tjinta,

Iedereen ervaart zoiets natuurlijk anders. Ikzelf heb de icd vrij snel na 3 hartstilstanden gekregen. Ik was lichamelijk nog helemaal niet hersteld. En heb de hele operatie geslapen (ook zonder verdoving en roes). Ze moesten mij steeds wakker maken. Verder ben ik van het hele gebeuren een hele boel dagen kwijt.
Hoe dat met die verdovingsprik zit weet ik niet, maar ik denk dat ze eerst de plek een beetje verdooft hebben met een klein prikje. Die zul je wel niet gevoeld hebben.
En inderdaad 3 weken geleden is nog maar pas geleden. Ik heb ong. 6 tot 8 weken een pijnlijke plek gehad, en nog wel langer wat gevoelig (niet pijnlijk) Ik denk dat ik me een heel jaar heel erg bewust ben geweest van de icd en waar hij zit, inderdaad voelde de huid heel vreemd. Nu (3 jaar verder) heb ik er eigenlijk helemaal geen erg meer in. Maar dat zul je wel vaker horen. De icd moet zich eerst nestelen. De wond heeft ook lang zeer gedaan. Bij jou ook?
Ik begrijp je vragen. Die had ik ook. Tuurlijk ben je onzeker. Gelukkig is daar het internet voor kun je zoveel lezen en vragen als je zelf wilt.

Ik denk niet dat ik de juiste persoon ben om jou hierover te antwoorden, maar doe mijn best. Je kunt mij ook mailen via de mailbox van hartgenoten.

Sterkte en succes
en een prettig weekend,

Marjan

[lilapo]

Hallo Tjinta,

Ik heb ook scherpe pijn gehad toen ze de ICD in de ventrikel schroefden. Ik werd ook helemaal niet lekker en flauw (misschien van de schrik) en toen hebben ze hem ergens anders in geschroefd, waar het geen pijn deed. Ik dacht echt dat het helemaal niet goed ging komen, maar gelukkig wel, dus. Ik lees dat jij ook erg geschrokken was. Nou, ik heb er ook flink over liggen malen, maar vindt het ‘fijn’ om te horen dat ik niet de enige ben, bedankt voor je berichtje! In het ziekenhuis zeiden ze dat het maar heel zelden voorkomt dat je pijn voelt in je hart tijdens de operatie.

Ik voelde ook dat ze door de kleppen gingen. Een soort doffe pijn. Wij zijn blijkbaar uitgerust met goede zenuwen 🙂 Nu voel ik het gelukkig de draad nog maar heel zelden tegen de kleppen, alleen als ik op een bepaalde manier lig.

Ik voel wel het pacen in de ventrikel (dat prikt). Mijn kastje draaide in het begin testsessies, en het liefst ’s nachts. Dan schrok ik dus wakker. Dat hebben ze uitgezet, en nu voel ik de stimulaties nog maar af en toe, vaak voor ik ongesteld moet worden. Nooit geweten dat ik zo gevoelig was 🙂 Altijd blauwe plekken zonder te weten waar ik nou weer tegenaan liep. Nou ja.

De pijn van het kastje was vooral de eerste paar dagen alsof er een vrachtwagen over me heen was gereden, maar daarna viel het wel mee. Na een paar dagen gestopt met paracetamol. Alleen het litteken is nu na 4 maanden nog rood. Tsja, gevoelig hart, gevoelige huid en de draden drukken er tegenaan. De huisarts zei dat als ik er niet naar keek, het sneller over ging 🙂

Sterkte met het verwerken! Ik kan me voorstellen dat je van slag bent. Er is ook zoveel gebeurt en dan ook nog een rotoperatie, terwijl dat juist een mooi begin zou moeten zijn. Ik duim voor je dat de rest nu wel lekker gaat lopen!

Groetjes en succes met je ICD en de revalidatie!
Lilapo

[tjinta]

Hoi,
Ik ben blij te horen dat er nog iemand is die zoveel pijn heeft gevoeld tijdens de operatie,want volgens de icd verpleegkundig zijn er meer mensen.Dus ik zei tegen haar dat ik ze nergens kon vinden Maar ze ging in mijn dosier kijken en toen zei ze ik lees hier het verslag van de operatie en daar staat in dat je een zeer dunne rechterhartwand heb,en daar kan de pijn wel vandaan zijn gekomen, dat ze het schroefje erin gingen draaien dan hebben ze waarschijnlijk tegen de buitenwant gezeten en die is zeer gevoellig.Maar wat jij schrijft over gevoellig heid heb ik ook mijn huid voeld niet lekker aan dof en pijnlijk waar de icd zit en het litteken en dan naar de armoksel toe dat kan komen omdat ze een zenuw hebben doorgesneden er zitten er zoveel zei ze dat kan nog verbeteren,maar kan ook blijven.En ik voel ook regelmatig prikkjes rond de icd vooral aan de zijkant en bovenkant (denk dat daar de draden aangesloten zitten en dan zo langs de borst kant) Maar hoe gaat het met jou ik haal uit je verhaal dat het voor jou een paar maanden geleden is ben je opgeknapt.en accep. je het volledig.hoe gaat je omgeving ermee om Ik heb daar nog moeite mee hoor ik zei laatst tegen iemand ik voel me net een gedetineerde die een elektrische enkelband om heeft en in de gaten gehouden wordt(of een hond die gechipt is en gecontroleerd wordt) ik vind het nog wel moeilijk. Maar ja ik hou de moed erin en we gaan ervoor. groetjes 😆

[lilapo]

Hoi Tjinta,

Aha, de buitenwand van het hart geraakt, misschien dat dat het is geweest.
Ik hoop dat je zenuw weer heelt en dat je huidpijn over gaat. Wat een pech heb je, zeg!
Ik ben wel redelijk opgeknapt. Ik ben nu aan het revalideren om te leren waar mijn (nieuwe) grenzen liggen. Een hele openbaring, haha 😉 En erg nuttig. Nu kan ik makkelijker stoppen en voorkomen dat ik de dag erna me beroerd voel. Ga jij nog revalideren?
Wat acceptatie betreft: Ik baal wel dat ik de prikken voel, maar ik voel me stukken zekerder en beter dan voordat ik het ding had. Toen dacht ik af en toe dat het einde oefening was en dat ik de operatie niet zou halen. Ik ben maar wat blij met mijn kastje! Nou de verwerking nog van wat er allemaal is gebeurd. Rustig aan, dan breekt het lijntje niet.

Groetjes en succes!
Lilapo

[tjinta]

Hoi
Het gaat wel lekker vind ik ik kan nu sinds een week merken dat er verbetering is.Dat je meer kan en ook doet.Ik moet zelfs opletten want ik rek en strek af en toe en dan denk ik o ja dat mag nog niet.Maar ik heb nog wel last van mijn huid die blijft gevoellig als je eraan zit.En wat de revalidatie betreft daar moet ik nog aan beginnen ik zou een oproep krijgen,maar ik weet niet of ik het wel ga doen omdat het voor mij niet naast de deur is,en ik moet toch dan iemand vragen die mee gaat,en aangezien ik niet zoveel mensen om me heen heb(fam) dan wordt het moeilijk.En met een bus te gaan vind ik nogal eng alleen.Dus ik zit te overwegen om taxi vergoeding aan te vragen en dan met een taxi erheen want ik vind het wel belangrijk en zeker naar de verhalen hier dat het je goed doet.Groetjes Jannie.

[Nel]

hallo Tjinta wat fijn dat het al wat beter met je gaat ,ik hoop dat je het vervoer kan regelen,ik zelf vond het heel goed om te revalideren,je ontmoet andere mensen die hetzelfde meegemaakt hebben,en ,het allerbelangrijkste ,voor mij,om weer je grenzen te leren kennen.Nu ben ik aan t,sporten bij een fysiotherapeut,maar ik kan nu m,n eigen hartslag toch wel een beetje inschatten,dat is me b.v. geleerd op revalidatie.Ik heb een max van 130 slagen.Ik heb ook nog een maatschappelijk werkster gesproken en een dieetiste en ook een p.e.p over de ICD dat waren wel 4x extra maar ik heb er heel veel geleerd.Gaat de gevoeligheid op je huid een beetje over???Ik kan al weer een stuk beter op m,n linkerzij slapen,ik had best wel veel last met slapen,net of alles verschoof ,maar het gaat een stuk beter nu.We hebben gelukkig een goede tijd ,als het straks lente wordt en we van het mooie weer gaan genieten!Ik wens je het beste voor je verdere herstel,groetjes Nel

[Auteur]

Berichten