Mijn man heeft op 17 juli binnen een uur drie hartinfarcten en een hartstilstand gehad. We waren net in de shockroom op de eerste hulp toen hij voor mijn ogen werd gereanimeerd. Nu zijn we vier maanden verder en begint bij hem het besef te komen van hetgeen er is gebeurd. Hij heeft eveneens dagen erbij waarop hij totaal geen lontje meer heeft en binnen tien seconden razend kan worden om helemaal niks. Langzaam begint hij ook te beseffen dat hij in dat opzich heel erg veranderd is een probeert hij meer te praten hierover. Dat maakt het voor mij en stuk makkelijker om tegen hem te zeggen dat hij weer boos is om helemaal niets. Communicatie is het toverwoord. Geef het tijd maar verlies elkaar niet uit het oog!!
