Precies..vaak zijn de mensen om je heen de onwetende….de arbo…familie…collega’s…en noem maar op…
toen ik het nieuws kreeg te horen en dat het eindstadium zelfs een harttransplantatie kon betekenen…was ik geschockeerd…heb toen een dagje de ogen uit mijn hoofd gehuild..ik had medelijden met mijzelf…gaf het een plekje..schop onder mijn kont..en weer door gaan met mijn leventje….
toen kreeg ik een reactie van de arbo-arts…dat ik mij wel aanstelde..pardon????…
ik ben toen even uit mijn slof geschoten..en heb het gelijk gemeld bij mijn directeur en arbo-man….enneh…ze is toen op haar plek gewezen..dat ze mij..vooral met rust moet laten….als ik zoiets heb…want ik word gelukkig wel gewaardeerd door de bazen en mijn collega’s…ik die mijn nog steeds volledig inzet ondanks mijn hartfalen…
daar hebben ze respect voor…
moet zeggen dat de arbo-arts nadien wel heel meegaand was…maar gelukkig voorlopig nix meer met haar te maken….dit was zo’n 4 jaar geleden…
Kijk..voor dat soort mensen…zijn die getallen even een stap op de plaats…
.
