default-header
HomeNieuwsSportschool

Sportschool

Columns

dinsdag 13 juli 2021, door Hartpatiënten Nederland

 

Hoera, de sportscholen zijn weer open! Hoewel ik in coronatijd heb getracht in beweging te blijven met wandelen, fietsen en skeeleren, heeft mijn lijf toch wat aan fitheid en spierkracht ingeboet. Twee á drie keer per week sportschool bleek aanzienlijk effectiever dan zo-nu-en-dan-wat-oefeningen-op-een-matje. Helaas heeft de sportschool in mijn straat de lockdowns niet overleefd, dus moesten mijn vriend en ik op zoek naar een nieuwe.

Een jongen van een jaar of 18 geeft ons een rondleiding door het gebouw. Ze draaien meestal rustige muziek, vertelt hij, en ze hebben zelfs een ruimte waar het helemaal stil is. “Er komen hier namelijk nog wel meer ouderen”. Oef. En als ik informeer naar de groepsles body attack, zegt hij: “Oh maar dat is wel héél intensief, hoor!”. Een illusie armer (vallen mijn steeds talrijker wordende grijze haren dan toch zó op?) staan we even later weer buiten. Dit wordt ‘m niet.

Ik merk dat ik het lastig vind om weer een maandelijkse financiële verplichting aan te gaan, met de kans dat er een vierde, vijfde of tiende golf komt en alles weer op slot gaat. Mocht dit gebeuren, dan hoop ik dat de sportscholen dit keer ontzien worden. Niet eens voor mezelf – ik prijs mezelf gelukkig dat ik gezond ben en ook gewoon iets fanatieker thuis met de gewichten aan de slag kan gaan. Maar ik hoor om me heen diverse verhalen van mensen die op allerlei manieren afhankelijk waren van de sportschool.

Zoals de vriendin met een zenuwaandoening, die een duidelijke terugval van haar klachten ervoer doordat ze haar vaste fitnessapparaten miste. Sporten bij de fysiotherapeut kon nog wel, maar dan op eigen kosten… Of wat te denken van de mensen die net zo lekker bezig waren om hun leefstijl te verbeteren en die de kilo’s er weer aan zagen vliegen in coronatijd?

En last but not least de eenzame ouderen en andere mensen voor wie de sportschool een plek voor sociale contacten is. Wat er ook in de toekomst met corona gebeurt: ik hoop dat het nooit meer zo ver komt dat er keuzes worden gemaakt om snoepwinkels en slijterijen open te houden en sportscholen gesloten. Nog liever zou ik zien dat sportabonnementen vergoed worden vanuit het basispakket. Moet je kijken hoe snel onze collectieve weerstand omhoog zou schieten!

Marion van Es


Geef een reactie