Parlement steunt Europese regels om veilige orgaandonaties en transplantaties makkelijker te maken

Mensen die een levertransplantatie of een andere orgaandonatie nodig hebben, zouden minder lang moeten wachten, nu het Parlement goedkeuring verleend heeft aan een compromis met de Raad voor EU-wetgeving met kwaliteits- en veiligheidsnormen voor de transplantatie van menselijke organen. De richtlijn heeft betrekking op alle stadia, van donatie tot transplantatie, en voorziet in samenwerking tussen de lidstaten. Het EP heeft ook een resolutie over een actieplan voor orgaandonatie aangenomen.
De afgelopen 50 jaar is orgaantransplantatie over de hele wereld een gevestigde praktijk geworden en het is vaak de enige mogelijke behandeling. Maar de wachtlijsten zijn lang – ongeveer 60.000 patiënten staan nu op wachtlijsten in de EU – en elke dag sterven 12 mensen, die op een lijst staan. Gemeenschappelijke EU-kwaliteits- en veiligheidsnormen moeten orgaandonatie, -transplantatie en -uitwisseling tussen EU-lidstaten makkelijker maken. Het compromis met de Raad daarover is woensdag door het Parlement aangenomen. De rapporteur van het Parlement voor de richtlijn was Miroslav MIKOLÁŠIK (EPP, SK).
Kwaliteit en veiligheid garanderen
Een belangrijke stap is om in elk land de bevoegde autoriteit aan te duiden, die verantwoordelijk is voor de kwaliteits- en veiligheidsnormen van de menselijke organen, die voor transplantatie bestemd zijn. Die autoriteit moet op basis van de kwaliteits- en veiligheidsnormen in de richtlijn regels vastleggen voor alle stadia van donatie tot transplantatie of verwijdering. De lidstaten kunnen strengere regels opleggen, als ze willen.
De lidstaten zullen autorisaties verlenen aan verkrijgingsorganisaties of transplantatiecentra, meld- en beheersystemen oprichten voor ernstige ongewenste voorvallen en/of bijwerkingen, relevante informatie verzamelen over de periode na de transplantatie en toezien op de uitwisseling van organen met andere lidstaten en met derde landen. Alle organen moeten van donor tot ontvanger getraceerd kunnen worden, waarbij vertrouwelijkheids- en veiligheidsmaatregelen worden genomen. De richtlijn vermeldt gegevens die voor elke orgaandonatie zeker moeten worden verzameld, maar uitzonderingen kunnen worden gemaakt als een risico-batenanalyse uitwijst dat de verwachte baten voor de ontvanger opwegen tegen het risico. De lidstaten moeten er bovendien voor zorgen, dat het gezondheidspersoneel voldoende gekwalificeerd of opgeleid en bekwaam is.
Levende donoren en de bestrijding van orgaanhandel
De lidstaten moeten voor de hoogst mogelijke bescherming van levende donoren zorgen. Menselijke orgaandonaties moeten “vrijwillig en onbetaald” zijn, maar “het beginsel van niet-betaling belet niet dat levende donoren een vergoeding ontvangen, mits deze strikt beperkt blijft tot het vergoeden van de kosten en van inkomstenderving die met de donatie verband houden”. De lidstaten moeten het onder de aandacht brengen van de behoefte aan, of de beschikbaarheid van, menselijke organen verbieden, wanneer dat met het oog op financieel gewin gebeurt.
Samenwerking tussen de lidstaten
Om de samenwerking makkelijker te maken, zet de Commissie een netwerk van de bevoegde autoriteiten op en stelt ze procedures vast voor de overdracht van informatie tussen lidstaten. De lidstaten kunnen schriftelijke overeenkomsten met Europese orgaanuitwisselingsorganisaties sluiten voor het delegeren van taken, die verband hebben met orgaanuitwisseling.
De lidstaten moeten de richtlijn binnen de twee jaar na haar inwerkingtreding in nationale wetgeving omzetten.
Actieplan inzake orgaandonatie en -transplantatie (2009-2015)
In een apart initiatiefverslag van Andres PERELLO RODRIGUEZ (S&D, ES) verwelkomen de Europarlementsleden een actieplan van de Commissie over orgaandonatie. Ze benadrukken dat de benoeming van transplantatiecoÃördinatoren in elk ziekenhuis en de uitwisseling van informatie en beste praktijken landen met een lage orgaanbeschikbaarheid zullen helpen het aantal donaties uit te breiden.
De leden verzoeken de lidstaten te overwegen om burgers bij aanvraag van een paspoort of rijbewijs de mogelijkheid te bieden om toe te treden tot een donorregister en om op nationale identiteitskaarten of rijbewijzen aan te geven of de houder al dan niet bereid is tot orgaandonatie. Bovendien moeten de lidstaten potentiële donoren de mogelijkheid van on-lineregistratie in een nationaal en/of Europees donorregister aanbieden. Ten slotte verzoeken de leden de Commissie in samenwerking met de lidstaten en het Parlement na te gaan of het mogelijk is een systeem te ontwikkelen waarin de wensen van burgers die uitdrukkelijk instemmen met een orgaandonatie na hun overlijden, in zoveel mogelijk lidstaten in aanmerking worden genomen.
http://www.europarl.europa.eu/news/expert/infopress_page/066-74648-137-05-21-911-20100517IPR74647-17-05-2010-2010-false/default_nl.htm