
Hartpatiënten Nederland wenst alle vrouwen een fijne vrouwendag toe!
Wij besteden al jaren aandacht aan de specifieke aandoeningen van vrouwen met hart- en vaatproblemen. In juli brachten we een special uit over het vrouwenhart. Hart- en vaatziekten zijn al jarenlang doodsoorzaak nummer één bij vrouwen.
Maar liefst één op de vijf vrouwen overlijdt aan de gevolgen hiervan. Soms was dit te voorkomen als hun klachten eerder serieus waren genomen. Helaas voelen vrouwen zich dan vaak onbegrepen. Tijd dat hier verandering in komt! Wat zijn nou precies de verschillen met het ‘mannenhart’, of zijn er ook juist veel overeenkomsten? En is het revalidatieproces bij een vrouw anders dan bij een man? Lees er alles over in de special!
Vraag hieronder onze special aan: Hart voor vrouwen
Geef een reactie
Ik heb situs inversus totalis
Weinig begrip bij onderzoek b.v. doppen worden steeds verkeerd
geplakt omdat het zo weinig voorkomt moet zelf altijd alert zijn.
In onze club van dansvrienden hadden wij een vriendin die zich bijna nooit goed voelde. Steeds klaagde zij over haar gezondheid maar werd telkens weer door haar huisarts met een of ander smoesje naar huis gestuurd. Regelmatig vertelde zijn ons wat voor symptomen zij allemaal had. Totdat zij op een dag thuis kwam van haar werk, doodmoe en niet meer in staat om haar automotor stil te zetten. Zij zei tegen haar man ik kan niet meer en kroop in haar bed. Later op de avond ging haar man ook naar bed en merkte dat zijn vrouw koud aanvoelde. Zij bleek overleden te zijn.
Ik ben wat later ergens in een informatie blad een lijstje tegengekomen waarin de verschillen in klachten bij een hartinfarct tussen mannen en vrouwen heel duidelijk staan aangegeven (“De bron” Handboek Gynaecardiologie vrouwspecifieke cardiologie in de praktijk). Feit was, toen ik het lijstje doorgelezen had, dat onze vriendin een groot deel van alle klachten die daar in omschreven staan aan onze dansgroep had verteld.
Ik dacht bij mezelf ik ben dan wel geen huisarts, maar zelfs ik kan aan de hand van de gegevens in dit lijstje en de geuite klachten van onze vriendin wel de conclusie trekken dat zij een (naderende) hartinfarct heeft gehad. Sindsdien staat dit lijstje op het bureaublad van mijn computer en als ik van een man of vrouw veel klachten hoor welke ik allemaal op het lijstje terug kan vinden dan bel ik 112 met de melding dat ik bij een patiënt zit die een naderende hartinfarct heeft en dat er dringend één of twee ambulances moeten komen. Eigenlijk zou iedere huisarts zo’n lijstje op zijn of haar bureau moeten plakken zodat ze direct in ‘no time’ aan de hand van de klachten kunnen zien dat het menens is met de patiënt die tegenover hen zit. Veel huisartsen schieten hierin tekort en dat is met het overlijden van onze vriendin wel bewezen.