Hallo, Ik ben Ben, 48 jaar jong getrouwd en 2 dochters. Ik heb nu 3,5 jaar geleden een hart operatie ondergaan. Ik kreeg op vaderdag 2008 plotseling, aan mijn linker oog gezichtsverlies. Sleutelgat effect. We reden van mijn ouders terug naar huis. Vanuit de auto belde ik naar de huisartsenpost en kon direct langs komen. De huisarts stuurde me direct door naar Zwolle naar dienst doende oogarts. Deze vertelde dat dit niet meer goed zou komen en dat er een stolsoltje in het oog terecht was gekomen, dat dit van mijn hart of hals slagadres af zou komen. Ik begreep direct al dat het van mijn hart af moest komen omdat ik vanaf mijn zestiende al bij de cardioloog loop in het Antonius ziekenhuis Nieuwegein. Ik wist ook dat ik verkalkte Aorta klep had en dat er ooit een operatie zou plaats vinden. Vanuit Zwolle zijn direct doorgereden naar Nieuwegein de eerste hulp. Vanaf dit moment ging het in een versnelling en was ik binnen een paar weken geopereert en hebt inmiddels een nieuwe mechanische Aorta hartklep en uit voorzorg hebben ze een omleiding geplaats anders zou ik binnen vijf jaar weer aan de beurt zijn geweest. Helaas kreeg ik ook nog een pacemaker van het type DDD. ivm AV-blok stoornis. Gelukkig liep alles zeer goed en was met 8 dagen alweer thuis.
Ik was in een zeer goede conditie omdat ik toen dagelijks 2 uur sporte. Nu 3,5 jaar verder gaat het goed. Alleen ik was voorheen nooit ziek, zwak of misselijk. Nu ben ik dagelijks misselijk, onzeker en nog altijd niet het volste vertrouwen in alles wat er gebeurd is. Dagelijks voel ik mijn hart kloppen door mijn hele lichaam, In bed hoor ik continue mijn hartslag, ook frusterend. Zo af en toe is het net of mijn keel word in gedrukt zeer vervelend gevoel. De dokters zeggen dat alles in orde is en dat ik een ieder zal overleven. Maar dat gevoel heb ik zelf niet. Kan er regelmatig onrustig over zijn en zeer onzeker en angstig. Ik weet dat het ook tussen mijn oren zit en ik me er overheen moet zetten. Sport nu twee keer per week waaronder spinning en bodybump. Graag zou ik ook mede hartgenoten willen horen hoe zij staan in het leven na zo'n zelfde operatie en wat er veranderd is in je leven. Tot horens.