Zoals ik in mijn laatste verhaal had aangegeven om een verslag te doen omtrent de pacemaker operatie, kan ik met een gerust HART vertellen dat het een week eerder is gedaan dan ik had geschreven en wel op 31 oktober. Moest mij om 08.30 uur melden in LUMC, bloed afgenomen, infuusnaald erin, stickers en bedrading voor ECG en tot mijn verbazing om 09.30 uur al naar "operatie" kamer. Na de voorbereidingen aldaar is men begonnen met de His-bundel ablatie via de lies. I.p.v. via de slagader naar binnen moets men via een ader onder slagader naar binnen en dat viel niet mee. Desbetreffende plek bij Hisbundel werd gevonden en doorgebrand en dat voelde ik wel, het werd even warm. Het moest nog een keer gedaan worden op een andere plek en dat ging moeilijker en is men toch via de slagader gegaan. Toen dat alles klaar was ging men over tot plaatsen van de biventriculaire pacemaker. Deze is geplaatst onder linker sleutelbeen. Ook dat is allemaal prima verlopen en alles zonder complicaties. Het enige wat ik van alles iets gemerkt heb zijn de verdovingsinjecties en dat viel ook best mee. Al met al is men toch 4 uur bezig geweest. Daar kwamen nog eens 4 uur bij vanwege buisje(s) die nog in mijn lies zaten. De volgende dag, zaterdag, mocht ik na een paar onderzoeken (afstellen pacemaker-bloedafname-echo) weer naar huis. De volgende dag leek het wel of ik weer "leefde" en wel dat ik niet meer kortademig ben, geen pijnlijke/stijve benen meer heb, beter slapen en een heel ander lichaamlijk gevoel heb. Angst ervoor heb ik nooit gehad en stond er altijd positief tegenover. Ik woon in een flat van 5 hoog en zelf woon ik op de 3e etage en nog steeds geen problemen met m'n benen in de vorm van vermoeidheid en stond niet eens uit te hijgen wat ik op iedere etage moest doen. Vandaag een lange wandeling gemaakt en niet moe. Ben brildragend en heb het idee dat mijn gezichtsvermogen ook beter is geworden. Dat merk ik met tv kijken. Ik hoef nu niet het sterkste punt van de glazen op te zoeken om scherp te kunnen kijken. Het is een wereld wonder dat zoiets gedaan kan worden en er gaat een wereld voor je open. Ik wens een ieder die dit al heeft meegemaakt en nog moet meemaken heel veel sterkte en beterschap en een goed langdurig leven. God bless you. Sjalom.