Goedemorgen allemaal,

Ik schrijf dit stukje over/namens mijn vrouw. Ze is 34. Ze is geboren met een afwijking aan de mitralisklep en daaraan als peuter al geopereerd. Een aantal jaar geleden is geconstateerd dat de lekkage nu weer fors is (door groei sinds de peuterleeftijd o.a.). In 2012 hebben wij een zoontje gekregen. Tijdens de laatste weken van de zwangerschap hield mijn vrouw veel vocht vast. Haar hart had het heel zwaar. Uiteindelijk is ze in het ziekenhuis bevallen van een gezonde zoon. Godzijdank kwam hij 4 weken eerder waardoor haar hart het heeft kunnen handelen

Na de zwangerschap herstelde het hart zich op wonderbaarlijke wijze tot de situatie van voor de zwangerschap. Waar direct na de bevalling werd gezegd (bij het naar huis gaan notabene) dat mijn vrouw binnen enkele maanden geopereerd diende te worden, herstelde het hart zich. Sinds juni 2012 is ze elk halfjaar op controle in het UMC bij heel goede specialisten. Tijdens de laatste controle is door de arts toch geopperd om binnen een aantal maanden te gaan opereren. Sowieso is eventueel een 2e keer zwanger worden heel erg gevaarlijk met deze mitraliskleplekkage. Maar ook zonder kinderwens (we zijn daar nog niet uit) is opereren wat hem betreft de beste optie. Nu is er nog geen schade aan de hartspier en wachten tot er klachten zijn is iets dat deze specialist liever niet doet. Op zich klinkt dat heel logisch en ook wel fijn. Een soort van preventief opereren voordat de hartspier zwakker wordt.

Mijn vrouw doet nu alles nog en heeft geen fysieke klachten. Ze loopt hard, we hebben een kleine van bijna 2, werkt 36 uur. Maar om de eerder genoemde reden wil de specialist toch opereren. Er zijn dan weliswaar geen klachten, de lekkage is ernstig en een operatie zal er sowieso ooit plaats moeten vinden. De specialist wil dat nu dus binnen een paar maanden tot een jaar doen. Gezien de leeftijd van mijn vrouw is een kunstklep de beste optie hebben we begrepen (definitieve besluit valt pas tijdens de operatie als er goed zicht is, heel misschien kan repareren ook nog wel). En waarschijnlijk via de traditionele open hart operatie.

Zijn er mensen die ook op deze relatief jonge leeftijd een dergelijke ingreep hebben moeten ondergaan?
De specialisten in het UMC geven aan dat zwanger worden met een kunstklep risico's heeft maar dat ze er veel ervaring mee hebben. We zijn er nog niet eens uit of we een 2e willen maar het klinkt iig positief dat het een optie blijft. Al wordt het wel een fors medisch traject. Iemand daar ervaring mee?

Fijn om even het verhaal te kunnen delen. En wellicht zijn er vergelijkbare situaties bij anderen. Mijn vrouw vindt het heel spannend. We weten pas een week dat het gaat gebeuren (al wisten we langer dat het een keer zou gebeuren), maar nu is het concreet geworden. Ze heeft pieken en dalen en is erg sterk en moedig. Ik probeer haar zo goed mogelijk te helpen.