Hoe het allemaal begon.Op een goede zaterdagmorgen met mijn zwager steek ik in de auto een sigaar op, waarna ik mij onwel begin te voelen. Ik dreig flauw te vallen en voel me duizelig. Thuisgekomen hartslag gevoeld en direct vermoeden van AF. Via de huisarts doorverwezen naar dezelfde cardioloog die me behandeld heeft in 2006 *. Ik moet naar het ziekenhuis in Lelystad, waar ik erg tegen op zie. Het is weekend dus moet wederom erg lang wachten op de SEH. Ik ben erg gespannen en hoop dat het snel over is. Na 2 uur wordt duidelijk dat ik moet blijven en wordt opgenomen. Er wordt een vrij hoge dosis sotalol toegediend in de hoop dat de ritmestoornis verdwijnt. Ik ben die nacht erg gespannen over hetgeen me te wachten staat. Ik lig weer alleen op dezelfde afdeling (IC) als in 2006. Doe die nacht geen oog dicht. Ik voel me duizelig en onzeker. Gaat het wel over en wat gaan ze doen als het niet over gaat. Zondagmorgen wordt door de verpleegkundigen duidelijk gemaakt dat de cardioloog om 11.00 uur komt en er dan verder gekeken wordt. Ze zijn terughoudend met informatie, maar geven nadat mijn vrouw is gekomen wel aan dat er waarschijnlijk een EC zal worden uitgevoerd. Ik voel me moe, heb een hartslag van 50 gemiddeld. Door de verpleegkundigen wordt aangegeven dat in de nacht de dosis sotalol gestopt is, omdat mijn hartslag anders te laag werd. Om 11.00 uur komt de cardioloog en deze geeft inderdaad het advies tot EC. Hij legt mij uit dat ik een beetje te jong ben voor AF. Het is niet direct een schuldige hartkwaal, maar er kunnen bloedpropjes ontstaan die gevolgen kunnen hebben. De oorzaak is waarschijnlijk niet te achterhalen. Wel bekende factoren zijn Schildklier, roken, drinken en stress. Vooral dat laatste heb ik veel gehad afgelopen najaar. Dat is waar ik het nog het meest aan weidt. Het is niet onlogisch, omdat ik te veel hooi op mijn vork heb gehad. Ook heb ik een buikgriep gehad dit weekend, lig daar nog een relatie met mijn blindedarmontsteking in 2006?  Ik heb mezelf voorgenomen ook nooit meer te gaan roken. Schildklier zit wel in de familie, maar uit bloedonderzoek blijkt dat dit niet de oorzaak is. De verpleegkundige vraagt voor de narcose  waarom ik zo angstig ben en ik vertrouwen moet hebben in de artsen. Enfin na een klap van 150W loopt de pomp weer synchroon en mag ik direct naar huis. Ik mocht van de cardioloog ook direct alles weer doen en moest een afspraak maken over 6 weken voor een hartecho. Voordat ik wegga geeft hij nog aan dat ik een dubbele dosis Sotalol moet nemen als de AF terugkomt.

Daar sta je dan.