Eind december 2009 kreeg ik op zaterdag 's avonds ineens heel erg pijn op de borst. Net of er iemand achter mijn borstbeen aan het knijpen was. De pijn ging af en toe door tot in mijn linker oksel.
Ik durfde niet te gaan slapen en belde de huisartsenpost, die eerst vroeg naar eventuele klachten van maag of slokdarm. Dat leek het niet te zijn, waarna ik naar de huisartenspost moest komen. De arts daar vond de symptomen toch wel erg wijzen op problemen met het hart en daarom werd ik naar de spoedeisende hulp gestuurd van het ziekenhuis. Na een ECG, een borstfoto, een echo en bloedonderzoek ben ik opgenomen op de hartbewaking. Er was geen duidelijke oorzaak te vinden, maar men wilde toch kijken hoe eea zich ontwikkelde. Op maandagmorgen heb ik de fietstest gedaan, die ik zonder problemen kon afmaken. Ook uit de bloedwaarden bleek niets dat wees op iets dat fout was met het hart.
Op maandagmiddag werd ik dan ook weer uit het ziekenhuis ontslagen. Ik moest wel medicijnen gaan slikken voor het cholesterol gehalte, bloedverdunners, pillen voor verlagen van de hartfrequentie en bloeddrukverlagers.
De dagen erna was ik heel erg moe en mentaal had ik ook wel het gevoel dit alles niet zo 1,2,3 te kunnen verwerken.
Verder ging het eigenlijk wel goed tot begin januari, toen ik 's avonds me heel vervelend voelde. Ik had het vreselijk koud en lag 's nachts te rillen in bed. 's Morgens was de hartfrequentie meer dan 120 en dat bleef aanhouden. Ook moest ik 's morgens vroeg nog overgeven. Mijn vrouw vond het na een paar uur maar niets en vond dat ik de dokter maar moest bellen. Het was weer zondag en dus de huisartsenpost gebeld. Die stuurden direct een ambulance. Deze mensen namen een ECG en vroegen me het hemd van het lijf. Ook nu weer leek het niet echt verontrustend, maar ze wilden geen risico lopen en namen me toch mee naar het ziekenhuis, waar ik opnieuw werd opgenomen, nu op de afdeling cardiologie, dus niet constant aan de monitor. Op maandag werd met de cardioloog afgesproken dat ik gekatheteriseerd zou worden om te kijken of daaruit zou blijken wat de oorzaak kon zijn. Dit gebeurde op donderdag, maar daarbij bleken de kransslagaders nagenoeg schoon te zijn. De klachten waren intussen allang verdwenen. Op vrijdag weer uit het ziekenhuis ontslagen met het advies vooral de medicijnen goed in te nemen. Ik had nl. de bloedverdunners niet meer ingenomen omdat ik aan mijn knie moest worden geopereerd.
Begin maart bij de cardioloog geweest, die ervan uitgaat dat de haarvaten van het hart niet meer goed zijn. Hij concludeert dat uit de symptomen en het feit dat ik al ruim 40 jaar diabetes heb. Mogelijke andere oorzaken zouden eerst moeten worden onderzocht, bijvoorbeeld maag of slokdarm problemen.
Alles ging reigenlijk best wel goed tot afgelopen week, toen ik's avonds weer erg pijn op de borst kreeg. De spray onder de tong (2x) hielp wel enigszins, maar niet lang. Weer hetzelfde ritueel: huisartsenpost, ambulance, ziekenhuis en opname. De klachten verdwenen langzamerhand weer en de volgende dag weer naar huis. Met het advies om de volgende keer te proberen met een kalmeringstabletje mijn onrust weg te nemen, zodat wellicht de klachten niet versterkt zouden worden.
Rest me nog te vertellen dat ik voordat ik de klachten kreeg aardig wat stress heb gehad. Juist toen de klachten kwamen, was ik de stress juist aardig te boven en voelde me best ontspannen.
Ik ben benieuwd of iemand dit soort klachten herkent en inmiddels duidelijkheid heeft gekregen over de oorzaak.