Hallo allemaal.

Ik wil eerst even duidelijk zeggen dat ik zelf geen hartpatient ben.

Mijn vader daarintegen wel. Hij is nu 55 jaar. Is al 17 jaar hartpatient. In het begin agina pectoris. Na vele ziekenhuisopnames en onderzoeken bleken aderen verstopt te zitten. Na een aantal dotterbehandelingen bleek dit meer voldoende te zijn.
Hij kreeg in 1995 zijn eerste bypassoperatie (in het AZM Maastricht), er werden drie omleidingen gemaakt, er werden toen aderen vanuit het been gehaald. Tijdens de revalditatie voelde hij al dat het niet helemaal lekker ging en dat dezelfde klachten terug keerde. Het werd erop gegooid dat dat allemaal tussen de oren zat. Niets was minder waar, hij had gelijk. Er volgde nog onderzoeken en dotterbehandelingen.
Uit eindelijk is papa naar St Antonius te Nieuwegein gegaan en is daar nogmaals geopereerd in 2000. Ze hebben toen een ader bij de maag weg gehaald om daar een omleiding mee te maken. Echter heeft hij hier niet lang mee mogen doen.
In 2003 heeft hij een derde bypass operatie ondergaan en toen hebben ze een bortslagader gebruikt. Er werd toen ook gezegd dat als hij dit niet zou doen hij nog maar een jaar zou hebben.
Nu zitten we dus in 2009 en is de situatie weer hetzelfde. De aderen zitten weer potdicht en het ziet er dus slecht uit. Er is nog 1 vat wat ze eventueel kunnen dotteren. Hij heeft afgelopen week een hartinfarct gehad.
Zijn hart is flink beschadigd, ook mede door de vele infarctjes die die gehad heeft.
Hij heeft ook homocysteine, vitamine b12 tekort.
In het hele lichaam zijn de aderen slecht, heeft ook meerder infarctjes gehad in zijn hersenen waarvan 1 afgelopen dinsdagavond. Het was wel maar 1 kleine.
We zitten nu dan ook met een hoop vragen over hoe verder. Ze hebben weer contact gezocht met Maastricht over een eventuele operatie. Zelf geloof ik hier niet meer in. Het is ook nog maar de vraag of zijn lichaam dat aankan. Hij zou ook een heupoperatie moeten ondergaan maar die wilde ze eigenlijk ook niet meer doen en daar moest toestemming van de cardioloog voorkomen. Die wou eerst het Talium onderzoek afwachten, maar nu na de catrisatie zal dat wel heel onwaarschijnlijk worden.
Oh ja, hij heeft ook nog COPD, reuma, psychisch gaat het ook heel slecht met hem. Wat wij natuurlijk niet raar vinden na al die jaren.

Wel fijn dat ik dit hier van me af kan schrijven.

Groetjes Pamela.