Ik ben Joop Floris 52 jaar uit Goirle (Brabant) en singel.
Na een éénmalige zware epileptische aanval in 1999 ben ik mijn leven gaan beteren, ik was te zwaar (98kg 1.83 mtr) en had een te hoge onderdruk.
Met een diëtiste alles afgesteld en ingeregeld, bloeddruk onder controle gebracht met Cozaar.
Gewicht in een paar jaar terug gebracht naar 83 kg.
Ik ben en was nooit een drinker, wel een roker maar gestopt reeds in 1992.
Sinds een jaar ben ik ook actief gaan racefietsen, zo'n 120 km per week.
Dus ik maar denken gezond bezig te zijn.
Niet dus
Krijg ik recent 4 april 2011 Plotsklaps als bij heldere hemel een hartinfarct (blijkt later).
Na het eten was ik in de stoel gaan zitten omdat ik toch wel moe was maar ben vrij snel wakker geworden van de pijn.
Toen nog even door het huis gedrenteld maar de pijn, met uitstraling naar beide armen en handen, wou maar niet wegtrekken.
Plotseling begon ik gigantisch te transpireren, en toen wist zeker dat er iets niet goed was en heb toen mijn zus gebeld.
Mijn zus en zwager waren er in twee minuten en hebben toen, inmiddels kwart voor zes, meteen 112 gebeld.
Die waren met zijn drieën en zagen blijkbaar meteen dat dit een stevig hartinfarct was.
Ik had inmiddels mijn avond eten er weer uit gegooid en ik was blijkbaar lijkwit.
Totaal heb ik drie keer een spray onder de tong gehad, 2 keer thuis en 1 keer in de ambu maar die hielpen niet.
In de ambu heb ik ook nog een hele snoepwinkel gegeten.
Eenmaal in de ambu zouden we naar het Elisabeth ziekenhuis in Tilburg zuid gaan maar we waren de straat nog niet uit of ik kreeg klaarblijkelijk weer een infarct en ze zagen dat dus ook op de monitor.
Dus om de hoek werd er even gestopt voor een hartfilm. Ze zeiden: we veranderen de plannen en gaan meteen door naar het Tweesteden ziekenhuis waar ze meteen kunnen dotteren.
Met alle toeters en bellen zijn we dus naar Tilburg noord gevlogen, dat heb ik wel allemaal bewust meegemaakt.
Daar aan gekomen kon ik vrijwel meteen door naar de dotter ok. Waar ze de verstopping in één van kransslagaders, die 100% dicht bleek te zitten, met een ballon opgeblazen hebben, vervolgens stolsels af gezogen hebben en toen een stent gezet van 15x3 mm.
Dit ging allemaal via de slagader in mijn rechter pols, maar dat voel je verder allemaal niet.(alleen de dagen erna een gigantische spierpijn in mijn onderarm).
Met de contrastvloeistof opnames zagen ze ook dat twee andere aders voor 50% verstopt zitten, maar daar doen ze voorlopig niets aan.
2 uur na het telefoontje naar 112 lag ik gedottert en wel op de hartbewaking, klaar voor een geheel nieuwe fase in mijn leven.
Eigenlijk begint de impact van dit alles nu pas een beetje tot me door te dringen.
Ik probeer wel veel te rusten en van alles langzaam aan en behoedzaam te doen maar dat valt zeker niet mee.
Ik wou dat het allemaal niet zo was maar ik zit er blijkbaar voor de rest van mijn leven aan vast met een batterij aan pillen en een grote reeks van ziekenhuis bezoeken.

Dan ook maar gelijk een vraagje, nu moet ik een klein flaconnetje nitroglycerine spray bij me dragen voor de noodgevallen voor onder de tong.
Maar zo'n spray in je broekzak lijkt me niet handig, hygiënisch en het beschermdopje ben je zo kwijt. Zijn daar geen beschermkokers voor, of een kokertje die je dan bv. aan je sleutelbos kunt hangen???
Op het internet alsmede op dit forum kan ik daar niets over vinden. Of bestaat zoiets (nog)niet, kan ik me eigenlijk niet voorstellen? wie kan me daar mee helpen? b.v.d.