default-header
HomeHartverhalenMijn verhaal.
Hartverhaal

Mijn verhaal.

donderdag 8 december 2011, door volhoudster

Ik ben een vrouw van 62 jaar.
Ik slik al erg lang betablokkers voor hoge bloeddruk en hartslag.
Hart en vaatziekte komt veel voor in de fam.
Ook diabetes.
Op mijn 50 ste is er bij een katherisatie een geringe vernauwing vastgesteld,die na onderzoek en overleg niet gedottert hoefde te worden.

Al die jaren had ik soms klachten als druk op de borst.hartkloppingen en zeer hoge bloeddruk.
steeds maar meer medicijnen kreeg ik,en ik werd meer vermoeid.
Ik heb mijn werk in de zorg moeten stoppen vanwege die vermoeidheid.
De huisarts probeerde van alles,maar zonder resultaat.

Ik was wel aktief ,zoals lange afstanden fietsen.echter de laatste jaren werd ook dat erg zwaar,vooral tegen wind in.
Ik ben dus in juli van dit jaar naar de fysio gegaan voor cardiotraing,want de sportschool was te zwaar voor me.
Daar kwam de fysio al snel erachter dat er meer aan de hand moest zijn ,dan alleen een slechte conditie.
al bij geringe inspanning kreeg ik pijn op de borst en kon niet meer praten omdat ik zo buiten adem was.
Op een keer zei hij hij tegen mij: gebruik je puffertje maar eens voor je naar hier komt.ik had die vanwege de allergische astma.
Ik gebruikte die puffer voor ik op weg ging naar de fysio.
de afstand is nog geen 2 minuten fietsen,en voor ik zowat op de helft was kreeg ik het erg benauwd.
daar aangekomen verwees hij me meteen naar de huisarts voor een longfunktietest.

De test was boven gemiddeld van een gezond persoon,en heeft de huisarts me dus doorgestuurd naar de cardioloog.
Ik kon al vrij snel terecht en dezelfde dag kreeg ik de uitslag al.van de echo hartflim en fietsergo.

De hartfilm in rust en echo waren goed.de fietsergo daarintegen bar slecht.al bij geringe inspanning kreeg mijn hart te weinig zuurstof..de test werd ook eerder gestopt omdat ik klachten kreeg als benauwd en pijn op de borst,uitstralend naar kaak en linkerarm.

Er werd een katheterisatie aangevraagd voor me.die verliep prima,dwz door de lies en met een angioseal .
Ik had er niets van gevoeld.alleen de gebruikelijk klachten van de contrastvloeistof,maar dat is peunuts.
Er zat een linkerkransslagader bijna dicht over ander halve cm.
De Cardioloog heeft overleg gehad met het hartchirugisch team van het Catharinaziekenhuis te Eindhoven.
Ik mocht dus gedottert worden en er werd een stent geplaatst.
Dat Dotteren ging dit keer via de pols.Ik zei nog: is dat wel te doen met die dunne vaten van me.
ja hoor geen probleem.nou dit nooit meer.ik heb zo,n erge helse pijn gehad.net of al mijn aderen openscheurde.
ik heb dus 2 keer aangegeven dat dit niet goed voelde,maar hij ging maar door.totdat hij zei dat de katheter eruit ging en een dunnere gebruikt zou worden.
Ik ben nog nooit zo bang geweest.Ik dacht echt dat dit mijn laatste uur was.

De stent werd geplaatst en ik werd naar de afd gebracht.
smiddags gaf ik aan dat de pijn niet te hebben was in mijn arm.Hij heeft nog even gekeken of de bloedsomloop goed was,dat was dus wel goed.en er werd gezegd dat dit zo wel beter zou gaan.
De hele nacht niet geslapen van de pijn in de arm.
De volgende morgen moest ik wachten op de uitslag van het bloed vanwege een kaliumtekort.daar had ik slow-k voor gekregen.ik mocht naar huis en zou door de huisarts verder worden gecontroleerd voor het kalium.
Ik gaf duidelijk aan dat ik gevoel had dat er iets niet goed gegaan was.ik voelde het plekje van de stent nog steeds.
Dit is normaal dat kan nog wel een paar dagen zo zijn.
En daarmee ben ik naar huis gegaan.

De pijn in de arm ging langzaam over.en ik voelde me als herboren.wel bleef ik het plekje voelen waar de stent in was gebracht.
Ik moest na 2 weken op controle.ik gaf dit aan,maar er werd verders niets mee gedaan,alleen vermeld in mijn dossier,ook komt er in mijn dossier te staan dat ik nooit meer via de pols geholpen wil worden mocht het nog ooit nodig zijn.
Nietsvermoedend dat dit zo snel alweer zou gebeuren.
Na ruim twee weken werd ik smorgens wakker met erge pijn op de borst,uitstralend naar kaak en linkerarm.die arm heeft nog lange tijd zitten nazeuren.
Ook kreeg ik erge last van mijn rug.en heb het dus dat weekend heel rustig gedaan.
Smaandags een afspraak gemaakt bij de huisarts,in eerste instantie voor de rugklachten ,maar toen ze vroeg hoe het verders met me ging ,vertelde ik van de druk op de borst die nu toch wel weer terug was.
Daarop werd ik met spoed naar de cardioloog gestuurd.die bij de fietsergo opnieuw zuurstof gebrek vaststelde.
daarop kreeg ik weer een katheterisatie,dit keer op mijn dringende verzoek via de lies.wat overigens weer perfekt verliep.
De stent zit goed.maar er plaque in de zijtak geschoven,dus weer een vernauwing,die mijn huidige klachten veroorzaakt.
Deze kan niet gedottert worden omdat de stent presies voor de ingang van de zijtak zit,overlapt als het ware,en kan dus er niets gedaan worden,dan medicijnen die mijn hart de nodige zuurstof geven.
ik heb dus buiten de bloedverdunners.plavix 75 mg,cardio-asperine 80 mg, een plaspil .de bisoprol is vervangen door een ander middel.ik krijg een nitropleister en de nitrospay voor erg pijn op de borst.
Ik mag nu naar de hartrevalidatie in een groep met mensen die net als ik nog klachten hebben.
Ik zit op bericht te wachten wanneer deze start.

Al met al..ben ik dus van een herboren gevoel weer hartpatient.Ik zal moeten leren om dit te accepteren,dat ik klachten blijf houden,en niet alles meer kan doen ,wat ik graag zou willen.
Naar mijn lichaam luisteren dus.

Leny.

Geef een reactie