default-header
HomeHartverhalenMijn hartrevalidatie
Hartverhaal

Mijn hartrevalidatie

donderdag 1 januari 1970, door h.slagternwl

Het is nu 2 maanden geleden dat mijn ICD opnieuw geïmplanteerd is. Het is niet helemaal zonder problemen gegaan maar inmiddels ben ik het traject ingegaan van de hartrevalidatie die me is aangeboden en waar ik dankbaar gebruik van maak. Deze revalidatie gaat volgens de zgn PEP-module (Psycho Educatieve Preventie). Een gedeelte bevat herstel op mentaal gebied. In een groep, onder begeleiding van een psychologe, delen we o.a. ervaringen. Ook worden er handvatten gegeven. Ik hoop hiermee de balans in lichaam en geest weer terug te krijgen. Het tweede gedeelte bestaat uit het fysieke herstel. Hiermee ben ik dinsdag begonnen. Dinsdag kreeg ik een kort intake gesprek en werden de instellingen van de apparaten vastgelegd. Vanmiddag heb ik het hele programma gedaan. Hier kwamen toch bepaalde dingen uit naar voren. Bij inspanning stijgt mijn bloeddruk behoorlijk. Zoveel dat de fysiotherapeut mij wil gaan monitoren. Voor mijn gevoel zat ik nog lang niet op het maximum van mijn kunnen maar mijn bloeddruk was op een bepaald moment 200-120. De enige graadmeter voor mezelf is dat ik op zo’n moment hees word en licht in mijn hoofd. Tijdens het fietsen (ik mocht zelf de weerstand bepalen) kwam mijn hartslag op 170, duidelijk te hoog maar ik had genoeg energie over. Ik ga bijna 15 jaar wekelijks fitnessen onder begeleiding van fysiotherapeuten. Een hoge bloeddruk zou daar nooit opgemerkt zijn. Voor mijn hartslag moet ik van de cardioloog gebruik maken van een hartslagmeter. Ik ben heel blij dat ik het revalidatieprogramma in het ziekenhuis mag volgen. Wekelijks is er overleg tussen fysiotherapeuten en cardiologen. Het geeft mij een veilig gevoel en ik hoop dat ik de komende tijd de bloedruk op een normaler niveau krijg.

Hartegroet van Annemarie


Geef een reactie