Ik vind dit wel wat, mijn hartverhaal plaatsen.

Velen gingen mij voor, nu mijn stoute schoenen aan.
Ben een vrouw van 50, aktief, werkend, moeder en echtgenoot.

In januari dit jaar kreeg ik midden in de nacht enorme pijn in mijn borst. Dokterspost gebeld, 5 minuten later een ambulance voor de deur en weer een half uur later een dotterbehandeling. Een week daarna heb ik 4 bypasses gekregen, zo daar mag ik het mee doen. Fijn dat het verholpen kon worden, maar wat een schok zowel fysiek als mentaal. Ik kan weer lopen, fietsen, sporten en met name ook veel lachen, maar diep van binnen ben ik het nog steeds aan het verwerken alsof er een stukje van mijn ziel is weggevlogen. Ik ben mijn onbevangenheid kwijt. Ik ben niet zozeer bang voor herhaling want mijn bijna-doodervaring was niet angstig gek genoeg.


Ik krijg uitstekende begeleiding, daar ben ik blij om, want zonder revalidatie was ik nog niet zover gekomen.