Hartverhaal
Eerst naar de huisarts, een verkoudheid wil na een periode van overspannen zijn niet over. Zij checked toch even hart en longen en meld: er zit een ruis op je hart, ga toch maar even langs de cardioloog. Nog geen zorgen, afspraak gemaakt, en dan naar het ziekenhuis. Ect gemaakt, de cardioloog luister met de stethoscoop en spreekt zijn vermoeden uit van een lekkende aortaklep. Hij wil toch ook nog een echo te laten maken. Eigenlijk nog niet veel onrust, ik ga er vanuit dat hij zeker wil zijn en dat het uiteindelijk wel meevalt. Op 14 april echo gemaakt, ik moet meteen even langs bij de cardioloog, terwijl nabespreking eigenlijk de week erna is. Hij vertelt tot mijn stomme verbazing dat mijn aortaklep niet goed opent, maar ook 'zo lek is als een gieter'. En de consequentie is dus: nieuwe klep plaatsen! Het goede nieuws is dat deze situatie nog niet zo lang heeft geduurd zodat men hart niet erg gerekt is door de overbelasting....
Mijn aorta klep is lek
Wat dat allemaal betekent dringt dan nog niet echt tot me door, ik plan samen met een verpleegkundige een aantal afspraken in voor vooronderzoeken. Thuisgekomen kom ik langzaam tot het besef dat ik een serieuze operatie moet ondergaan, die niet zonder risico's is. Mijn gevoel is dus heel dubbel, er mee doorlopen kan kennelijk niet, maar ik baal als een stekker dat dit nu aan de hand is. De verminking van mijn borst door de operatie die eraan komt vind ik vervelend, ik ben normaal niet overdreven ijdel, maar een ritssluiting roept vragen op waar ik helemaal geen zin in heb..(zo denk ik er nu over) Misschien is dat later helemaal anders.
Het bizarre is ook dat ik me niet slecht voel, mijn borst trekt een beetje, maar verder geen last.
Afijn, we gaan het wel zien, morgen naar de cardioloog samen met mijn vrouw.
Frank
Geef een reactie