Hartverhaal
Ik ben een vrouw van 77 jr. en heb ongv. 7jr hartritmestoring. In 2007 is er een pacemaker geplaatst omdat ik zowel kamer als boezem fibratie had .Het langzame ritme was hiermee verholpen , maar het snelle kwam vaker terug.Odertussen veel medicijnen geprobeerd en veel cardioversies gehad, om de 5 a6 weken.Twee jaar geleden werd er een ablatie voorgesteld door de cardioloog.Ik werd doorverwezen naar het A.M.C. daar werd geadviseerd om er vanaf te zien omdat bij ouderen de kans van slagen kleiner is en de risicos groter. Ging dus niet door Omdat de ritmestoringen steeds sneller terugkwamen en ik zoveel cardioos had gehad , werd een hisbundel ablatie voorgesteld in het O.L.V.G. Eerst moest ik een andere pacemaker hebben, ik had een een draads en moest dan een twee draads hebben omdat je dan afhankelijk bent van de pacemaker.Zeven weken later kon ik in het o.L.V.G. terecht voor de ablatie. ik lag er klaar voor toen men ontdekte dat het draadje van de pacemaker gebroken was.(levensdraadje) Dit hadden ze daar nog nooit meegemaakt met een pacemaker die er pas 7weken inzat. Naar huis en 3 dagen later voor een nieuwe draad en de oude eruit. De oude eruit ging goed maar de nieuwe erin niet.Na veel duwen en aan prikken zat er niets anders op dan de pacemaker eruit halen en verplaatsen naar de andere kant, gelukkig was ik nog niet afhankelijk van de pacemaker en kon ik een paar dagen zonder .Het plaatsen aan de rechterkant is goed gegaan wel op een andere manier hoger en door een wijder bloedvat. Nu weer terug bij af met een trauma .Mijn ritmestoring is nu ongeveer chronisch en is er alweer veel gebrobeerd met medicijnen ,het een werkt niet en het ander heeft teveel bijwerking.De ablatie zal toch moeten gebeuren maar..............................
Komt het goed?
Cornelie
Geef een reactie