Ik durf niet meer weg met mijn man

Ik ben Marjan, 55 jaar en Ton mijn man is 59 jaar. 1 oktober 2006 heeft Ton zijn eerste hartinfarct gekregen. Krabbelt weer op maar kan nog maar voor 70% aan het werk. Daarna was ik bang maar het ebde weer weg. Februari 2008, we zijn bezig ons huis te verkopen en hebben een prachtig appartement aangeboden gekregen. Ton krijgt hartritmestoornissen, komt in het ziekenhuis terecht en mag na 2 dagen weer naar huis. Als het gebeurt, zijn we op visite bij onze jongste zoon.
Weken zijn we daar niet meer geweest want ik durfde nergens meer heen met Ton.  Begin april weer hartritmestoornissen, weer ziekenhuisopname en weer met  2 dagen naar huis. Dat was 7 april, 17 april wordt hij tijdens het eten van een broodje döner erg slecht. Ambulance is er gelukkig snel en weer blijkt (achteraf) hartinfarct. Alleen deze keer een bloeddruk van 50 om 33, we gaan met loeiende sirenes naar het ziekenhuis.Van tevoren worden de liften vastgehouden in het ziekenhuis zodat we meteen naar boven kunnen, haast is geboden. Na een week mag hij naar huis. Ik durf echter geen broodje döner meer te eten, onzin natuurlijk, maar zo werkt het op het ogenblik bij mij.
Hij wordt echter snel voor 100 % afgekeurd.
Ik durf bijna niet meer weg, niet zonder hem maar ook niet met hem. Zonder hem gaat inmiddels weer, want ik werk nog 16 uur per week en dat gaat gewoon door. Met hem is eng, hij ziet bleek en ik stress weer, hij  transpireert en ik flip bijna, zo gaat het overal. Heb maatschappelijk werk aangevraagd en na 10 weken wachttijd gekregen maar dat werkt echt niet.

Dit moet naar mijn idee toch veel meer mensen overkomen? Dat ze niet meer weg durven met hun echtgenoot(ote) die een infarct heeft gehad? Hoe gaan jullie hier mee om?

Ik heb nu vakantie van mijn werk en wil dolgraag 1 of 2 dagen weg maar ik durf niet. Gaat het, wel, voel je je goed, kun je nog? Ton wordt er ook niet goed van en dat begrijp ik best maar ik kan niet anders.
Help me. aub met uw verhalen en vertel hoe het bij u ging en of het nu weer goed gaat.