In 1960 ben ik aan mijn hart geopereerd vanwege een septum defect(2).
Sinds 1998 boezemfibrilleren t.g.v. een te snelle schilklier werking.
In 1999 een jodiumslok gehad, nu een te trage schildklierwerking, gebruik hiervoor thyrax en cytomel.
Daarna nog regelmatig atriumfibilleren gehad, veel medicijnen en cardioversies gehad.
Nu aan de tambocor, amiodaron ging niet i.v.m de schildklier.
Dit is de laatste stap wat medicijnen betreft.
Slagingskans van een ablatie is nihil, omdat ik een verdikte hartspier heb.
Bovendien heb ik een vergroot hart en een lekkende hartklep.
Het maakt mij allemaal erg zenuwachtig, wat natuurlijk weer niet goed is voor het hart.